«Ջեյմս Մեթյու Բարրի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Սովորել է [[Դամֆրիս]]ի ակադեմիայում, ապա՝ [[Էդինբուրգ]]ի համալսարանում, որն ավարտելուց հետո աշխատել է «Նոթինգեմ Ջորնըլ» թերթի խմբագրությունում։ Գրական գործունեությունը սկսել է 1885-ին։ թվականին։ 1889-ին թվականին հրատարակել է վիպակների շարք՝ նվիրված գյուղական կյանքին («[[Auld Licht Idylls]]») և «Երբ մարդը մենակ է» ([[When a Man's Single]] (1888) վեպը, որը ներկայացնում է լրագրողի կյանքը։ Այնուհետև գրել է մի անհաջող մելոդրամա՝ «Ավելի լավ է մեռնել» ([[Better Dead]], 1888), սիրա-հոգեբանական վեպեր՝ «Փոքրիկ ծառայողը» ([[The Little Minister]], 1891), «Սենտիմենտալ Թոմին» ([[Sentimental Tommy]], 1896), վերջինի շարունակությունը՝«Թոմի և Գրիզել» ([[Tommy and Grizel]], 1900), մոր մասին «Մարգրեթ Օգիլվի» ([[Margaret Ogilvy]], 1896) վեպը։

1894-ին թվականին Բարրին ամուսնանում է երիտասարդ դերասանուհի Մերի Էնսելի հետ, որը խաղացել է նրա պիեսներից մեկում։ Ամուսնալուծվել են 1909-ին։ թվականին։ Նրանք երեխաներ չեն ունենում։

Բարրին արժանացել է բազմաթիվ պարգևների. 1913-ին թվականին արժանացել է բարոնեթի տիտղոսի, 1922-ին թվականին «Վաստակի համար» շքանշանի։ 1919-22-ին1922 թվականներին եղել է [[Սենտ-Էնդրյուս]]ի համալսարանի ռեկտոր, 1930-1937-ին թվականներին Էդինբուրգի համալսարանի կանցլեր։ 1928-ից թվականից եղել է «Գրական ընկերության» նախագահը։

1904-ին թվականին բեմադրվում է «Փիթր Փենը»: 2014-ին201 թվականին հրատարակվել է «Փիթրը և Վենդին» «[[Զանգակ]]» հրատարակչության կողմից [http://www.zangak.am/product_info.php?products_id=1132/]: Թարգմանությունը անգլերենից՝ Ալվարդ Ջիվանյանի, նկարազարդումները՝ Ֆրենսիս Դոնկին Բեդֆորդի, 240 էջ։ Սա Ջ. Մ. Բարրիի ամենանշանավոր երկն է։ Ո՞վ է Փիթր Փենը. Բարետես, շնորհալի պատանի՝ հնարամիտ ու խիզախ, մի թեթև…. ո՜չ, աներևակայելի պարծենկոտ։ Մի խոսքով՝ տղաներից լավագույնը։ 2014-ին թվականին հրատարակվել է նաև «Փիթր Փենը Քենսինգթոնի այգիներում» աշխատությունը «[[Զանգակ]]» հրատարակչության կողմից [http://www.http://www.zangak.am/product_info.php?products_id=1110/]: Թարգմանությունը անգլերենից՝ Ալվարդ Ջիվանյանի, նկարազարդումները՝ Արթուր Ռեքհեմի, 136 էջ։