Սովորաբար ՙճորտ՚«ճորտ» գոյականը նշանակում է Ավատատիրական կամ ֆեոդալաական դարաշրջանի ժամանակվա՝ տիրոջը հարկատու ռամիկ<ref>Աւատական շրջանի տիրոջ հարկատու ռամիկ: Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 278։</ref>:
''Ճորտ'' բառի ծագումը անհայտ է, ըստ ՙՀայերեն«Հայերեն ստուգաբանական բառարանի՚բառարանի»<ref>Հայերեն ստուգաբանական բառարան, Գեւորգ Ջահուկյան։ «Ասողիկ» Հրատարակչություն, Երեւան, 2010։</ref>, թեպետ նա բացատրում է այդ բառը որպես՝ «ծառա», «սպասավոր», «փոքրավոր», «ձիապան»<ref>Հայերեն ստուգաբանական բառարան, Գեւորգ Ջահուկյան։ «Ասողիկ» Հրատարակչություն, Երեւան, 2010։</ref>։ Հայերէն Արմատական բառարանը ևս չի կարողանում տալ ճորտ արմատի ծագումը<ref>Հայերէն արմատական բառարան։ Հրաչեայ Աճառեան։ Երեւանի Համալսարանի Հրատարակչութիւն, Երեւան, 1926։ Հատոր 3, Էջ 213։</ref>։ Ըստ իս, այն ծագում է '''ճոր''' բառից, որը նշանակում է '''ուժ''', '''զոռ'''։<ref>Ուստի ''Ճորտ'' կնշանակի ''ուժով, զոռով ենթարկված, հնազանդեցուած, կոտրուած մարդ''։ Բացատրության հեղինակն է պատմաբան, գնդապետ Մնացական Ռ․ Խաչատրեանը։</ref>
