543
edits
Զբոսայգու պատմությունն սկսվում է ցելյուլոզի կոմբինատի, երբեմնի արդյունաբերական ձեռնարկության, հիմնադրումից: Ցելյուլոզի վերամշակման կոմբինատը Ռանդսելվա գետի վրա հիմնադրեց, կառուցեց Անդրեաս Քրիստենը [[1899 թվական]]ին, ապա վաճառեց այն: Գործարանը փակվեց [[1955 թվական]]ի, բայց բոլոր մեխանիզմներն ու գործիքները մնացին տեղում՝ այն հույսով, որ գործարանը կարող է մի օր վերադառնալ արտադրմանը: Հիմա հին գործարանների շինությունները, որոնք կատուցվել են ավելի քան 100 տարի առաջ, զբոսայգու ու արվեստի գործերի ցուցադրման հետ միասին իրենցից ներկայացնում են Նորվեգական արդյունաբերական թանգարանը:
Գործակալության սեփականատերը, հայտնի նորվեգացի բիզնեսմեն և արվեստի գործերի էքսցենտրիկ<ref>{{cite web |author= |url= http://www.altfornorge.ru/norge/npage_1383.html|title= Норвежский миллионер празднует юбилей в Петербурге|lang= ru|website= http://www.altfornorge.ru/|publisher= |date= |accessdate=2019-10-02}}</ref> կոլեկցիոներ Քրիստեն Սվեասը՝ հիմնադիր Անդրեաս Քրիստենի թոռը, [[1993
[[Պատկեր:Kistefoss Jevnaker.jpg|thumb|Եվնաքերի հիդրոէլեկտրակայան]]
Երբ Քրիստեն Սվեասը ձեռք բերեց համալիրը, արդյունաբերական թանգարան և քանդակների զբոսայգի ստեղծելու համար իր անձնական հավաքածուից, այն իրենից ներկայացնում էր լքված վիճակով շինություններ հողի մի քանի հեկտարով: Հիմա այն լայնածավալ մշակված տարածքը է այդու հետ, որտեղ [[1996
Ինչպես նաև զբոսայգու տարածքում հիդրոէլեկտրակայան է տեղակայված:
|
edits