«Դինա Վերնի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 8.
[[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի տարիներին Դինա Վերնին մասնակցություն է ունեցել Դիմադրության շարժմանը՝ սկզբում Փարիզում, ապա Բանյուլում՝ Մայոլի կալվածքում, որը թաքցրել է նրան այդտեղ օկուպացիայի ժամանակ։ Մայոլից գաղտնի Վերնին [[Պիրենեյներ]]ով իրականացրել է փախստականների անցումը [[Իսպանիա]], համագործակցել է [[ԱՄՆ|ամերիկացի]] լրագրող Վարիան Ֆրայի [[մարսել]]յան ընդհատակյա խմբի հետ։ Ֆրանսիական ոստիկանությունը ձերբակալել է Դինային և ազատ է արձակել Մայոլի միջնորդությունից հետո միայն, որն ուղարկել է նրան [[Նիս]]՝ [[Անրի Մատիս]]ի մոտ<ref>[http://jezebel.com/5120166/muse-asylum Прибежище музы]</ref>։ Սակայն կարճ ժամանակ անց նա անօրինական ձևով գնացել է Փարիզ, որտեղ 1943 թվականին կրկին ձերբակալվել է, այս անգամ [[գեստապո]]։ Ազատ է արձակվել 6 ամիս բանտարկությունից հետ Առնո Բրեկերին Մայոլի դիմելուց հետո։ Վերնիի հայրն արտաքսվել է և մահացել [[Օսվենցիմ]]ում<ref>[http://www.memorial-genweb.org/~memorial2/html/deportes/complement.php?id=48284 Личная карточка Я. Айбиндера] {{Wayback|url=http://www.memorial-genweb.org/~memorial2/html/deportes/complement.php?id=48284 |date=20090210151604 }}: Яков Айбиндер, как румынский подданный еврейского происхождения, был депортирован из Парижа 7 декабря 1943 года через пересылочный лагерь Дранси в Освенцим, где умерщвлён сразу по прибытии 12 декабря.</ref><ref>[http://www.mortsdanslescamps.com/monde_fichiers/99114.xml?titre=RO Список депортированных из Парижа евреев] {{Wayback|url=http://www.mortsdanslescamps.com/monde_fichiers/99114.xml?titre=RO |date=20090211053554 }}</ref><ref>[https://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9F01E2DD103DF932A05753C1A9629C8B63&sec=&spon=&pagewanted=all The Woman in Red and the Legacy of Maillol (The New York Times)]</ref>։
 
[[1944]] թվականի [[սեպտեմբերի 27]]-ին Մայոլը մահացել է ավտովթարից, իր ողջ կարողությունը և իր բոլոր հավաքածուները նա կտակել է Դինային։ Դինա Վերնին դարձել է [[Փարիզ]]ում գտնվող ամենառաջատար պատկերասրահներից մեկի սեփականատեր։ 1947 թվականից նրան էր պատկանում Փարիզի 6-րդ թաղամասի Ժակոբի փողոցում գտնվող պատկերասրահը։ 1949 թվականի դենացիֆիկացիայից հետո Առնո Բրեկերը նրա օգնությունն է խնդրելխնդրել՝ Փարիզում ցուցահանդես կազմելուկազմակերպելու համար, սակայն Վերնին մերժել է։
 
Ողջ կյանքի ընթացքում Դինա Վերնին զբաղվել է Մայոլի արվեստի տարածմամբ՝ վերջավորելով դա 1995 թվականին «Դինա Վերնիի ֆոնդի» Մայոլի թանգարանի բացմամբ (Գրենել փողոց, 6-րդ թաղամաս, 61), որտեղ բացի Մայոլի աշխատանքների (ինչպես նաև «պարզ նկարիչները» և խորհրդային [[Նոնկոնֆորմիզմ|նոնկոնֆորմիստների]] հավաքածուներ) մշտական ցուցադրությունը, առանաձնացել է ցուցահանդեսների բացառիկ բարձ մակարդակով։ Մայոլի 18 արձաններ նա փոխանցել է ֆրանսիական կառավարությանը՝ [[Թյուիլրի]]ի այգիներում տեղադրելու պայմանով (հետագայում նա տվել է ևս երկու արձան)։
 
== Ծանոթագրություններ ==