«Պատրիկ Դևեջյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
{{Նոր մահացած}}
{{Տեղեկաքարտ Անձ}}
'''Պատրիկ Ռոլան Գարեգին Դևեջյան''' ({{ԱԾ}}), ֆրանսահայ ականավոր քաղաքական գործիչ, նախարար, [[Ֆրանսիայի Ազգային ժողով]]ի անդամ, իշխող Ժողովրդական շարժման միություն կուսակցության ([[ԺՇՄ]], UMP) նախկին գործադիր գլխավոր քարտուղար։ [[1983]]-[[2002]] թթ.թվականներին Անտոնիի քաղաքապետն էր, [[2007]] թվականից ի վեր Օ-դե-Սեն դեպարտամենտի Գլխավոր խորհրդի նախագահը։ [[2014]] թվականին Հայաստանի Հանրապետության Անկախության տոնի առթիվ, ինչպես նաև Հայաստանի Հանրապետության և Ֆրանսիայի Հանրապետության միջև բարեկամական կապերի ամրապնդման գործում ներդրած նշանակալի ավանդի համար պարգևատրվել է [[Պատվո շքանշան]]ով<ref>[https://president.am/hy/decrees/item/1350 Պ. ԴԵՎԵՋՅԱՆԻՆ ՊԱՏՎՈ ՇՔԱՆՇԱՆՈՎ ՊԱՐԳԵՎԱՏՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ]</ref>։
 
==Կենսագրություն==
Ծնվել է հայ գաղթականների ընտանիքում: Հայրը ծագումով [[Սեբաստիա]]յից էր: Վաղ հասակում կորցրել է մորը: Սովորել է Սևրի հայկական քոլեջում, ապա՝ Փարիզ II համալսարանում: Հինգ անգամ ընտրվել է Ֆրանսիայի Ազգային ժողովի անդամ, հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ բանաձևերի նախաձեռնողն ու համահեղինակն էր: 2002 թ.թվականին նշանակվել է Ֆրանսիայի տեղական ինքնակառավարման հարցերով նախարար, 2004—20052004-2005 թթ.թվականներին եղել է արդյունաբերության նախարար, ապա՝ տնտեսական զարգացման ծրագրերի նախարար: Դևեջյանը հայտնի է Հայ դատի համար իր պայքարով: [[ԱՍԱԼԱ]]-յի մարտիկների դատավարության ժամանակ հանդես է եկել որպես նրանց փաստաբան: Շարունակաբար աջակցել է Տավուշի սահմանամերձ գյուղերին: Նա Ֆրանսիայի նախկին նախագահ [[Ժակ Շիրակ]]ի փաստաբանն էր և [[Նիկոլա Սարկոզի]]ի ընկերը, նրա հիմնական գաղափարակիցներից մեկը:
 
== Երիտասարդություն եւ ընտանեկան կյանք ==
Տող 34.
 
== Օ-դը-Սենի պատգամավորության առաջին մանդատները ==
Պատրիկ Դևեջյանը 1986 թվակականին ընտրվում է պատգամավոր եւ մինչեւ 2002 թվականն Ազգային ժողովի ֆինանսների հանձնաժողովի անդամ էր: Առեւտրի եւ տարիֆների գլխավոր համաձայնագրի զեկուցող էր 1993 թվականին, իսկ 1997-2002 թթ.՝թվականներին՝ Արդարադատության նախարարության բյուջեի զեկուցող: Նա «Հանրապետության համար միավորման» այն եզակի խորհրդարանականներից է, ով քվեարկել է 1992 թ.թվականին Մաաստրիխտի պայմանագրի համար:
 
1995 թվականի նախագահական ընտրությունների քարոզարշավի ընթացքում Նիկոլա Սարկոզիի հետ Էդուառ Բալադյուռի ջերմեռանդ կողմնակիցն էր: «Հանրապետության համար միավորման» մեջ ապաշխարանքի ճանապարհ է անցնում, ինչպես բալադյուռիստների մեծամասնությունը: Նա կրկին աջակցություն է ստանում 2002 թվականի նախագահական ընտրությունների քարոզարշավի ընթացքում:
 
== Նախարար Ժակ Շիրակի կառավարման ընթացքում ==
[[Պատկեր:Patrick_Devedjian_(46823999554).jpg|link=https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8A%D5%A1%D5%BF%D5%AF%D5%A5%D6%80:Patrick_Devedjian_(46823999554).jpg|մինի|Պատրիկ Դևեջյան, 2019 թ.թվական]]
Աջակողմյանները հաղթում են 2002 թվականին: Նիկոլա Սարկոզիի կառավարման ընթացքում, երբ վերջինս դեռ Ներքին գործերի նախարարն էր, նա նշանակվում է Տեղական ազատությունների լիազորված նախարար, երբ կիրառության է դնում Ապակենտրոնացման երկրորդ ակտը: Ժակ Շիրակը պահաջում է, որպեսզի նախարարներն էլ չբաղվեն գործադիր մանդատով, նա հրաժարական է տալիս Անտոնիի քաղաքապետի պաշտոնից՝ իր խորհրդականներից մեկի՝ Ռեյմոն Սիբիյիի օգտին: Իր փոխարինող Ժոռժ Սիֆրեդին դառնում է պատգամավոր՝ ըստ օրենքով նախատեսված դրույթի: