«Սիմոնա Սինյորե»–ի խմբագրումների տարբերություն

Սովորել է Ա․ Սիկարի դրամատիկական դասընթացներում։ Կինոյում նկարահանվում է [[1941]]-ից։ Սինյորեին մեծ ճանաչում է բերել Մարիի («Ոսկե սաղավարտ», ռեժ․ Ժ․ Բեքեր, [[1952]], Բրիտ․ ռեժիսորների և քննադատների «[[Ֆեմինա]]» մրցանակ) խոր դրամատիզմով տոգորված դերակատարումը։ Դերասանուհու դրամատիկ տաղանդը նոր ուժով է բացահայտվել Թերեզ Ռաքոնի («Թերեզ Ռաքեն», ռեժ․ Մ․ Կառնե,[[1953]]) և Էլիզաբեթ Պրոկտորի («ՄալեմիՍալեմի վհուկները», ռեժ․ Ռ․ Ռուլո, [[1957]]) դերերի անձնավորումներում։ Խիստ, գրեթե [[ասկետիկ]] շարժուձևի, կատարման արտաքին ծայրահեղ զսպվածության մեջ զգացվում է հերոսուհու կյանքի ներքին լարված ռիթմը։ Էլիսի դերով («Տեղ վերևում», սովետական էկրանում՝ «Ճանապարհ դեպի բարձր հասարակություն», ռեժ․ Ջ․ Քլեյթոն, [[1958]]) նվաճել է Կաննի կինոփառատոնի (1961) «Ոսկե արմավենու ճյուղ» և Ամերիկյան կինոարվեստի ու գիտության, Բրիտ․ և Ֆրանս, ակադեմիաների մրցանակները։ Այլ դերերից են՝ Նիկոլ («Դիվային ագիներ», [[1955]]), Ռոբերտա, («Ճակատագրի հարվածները», [[1960]]), Անն («Դատավարություն», [[1963]]), Թերեզ Դյութեյ («Օր և ժամ», [[1963]]), Արկադինա («Ճայ», [[1968]])։