«Մասնակից:Lilit Simonyan7/Ավազարկղ 2»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չNo edit summary
չNo edit summary
Տող 54.
Թվում էր Հիսուսն ուներ երկու հիմնական անհանգստություն մտահոգություն կապված մարդկանց և նյութերի հետ անշունչ առարկաների հետ. 1. որպեսզի նրանք ազատվեն առարկաների նյութեղենի իրերի տիրապետությունից բռնատիրությունից և 2. որպեսզի նրանք ակտիվորեն օգնեն այլ մարդկանց սկսեն հոգ տանել ուրիշների համար:
Կանոնական ավետարաններում Հիսուսի ծառայությունը սկսվում է Հրեաստանում` Նրա մկրտությամբ, Հորդանան գետի մոտ և ավարտվում է Երուսաղեմում Վերջին ընթրիքից հետո: Ըստ Ղուկասի ավետարանի (3:23) Հիսուսն իր ծառայությունն սկսել է գրեթե մոտավորապես մոտ 30 տարեկան հասակում: Նրա ծառայությունը սկսվել է մոտ մ.թ.ա. 27-29 թվականներին և ավարտվել է մ.թ.ա. 30-36 թվականներին: Հիսուսի վաղ Գալիլեայի ծառայությունը սկսվում է Նրա մկրտությունից հետո, Նա վերադառնում է Գալիլեա` Հուդայի անապատ: Այս վաղ շրջանում Նա քարոզում է Գալիլեայում և հավաքում հավաքագրում է իր առաջին աշակերտներին, որոնք սկսում են շրջել Նրա հետ և վերջապես ստեղծում են վաղ եկեղեցու կորիզը: Գալիլեայի մեծագույն գլխավոր ծառայությունը, որն սկսվում է Մատթեոս 8-ից, ներառում է Տասներկու առաքյալների առաքելությունը ծառայությունը, ինչպես նաև Գալիլեայում Հիսուսի ծառայության մեծ մասը: Գալիլեայի վերջին ծառայությունը սկսվում է Հովհաննես Մկրտչի մահից հետո, երբ Հիսուսը պատրաստվում էր գնալ Երուսաղեմ:
Հուդայի վերջին ծառայության ընթացքում ժամանակ Հիսուսն սկսում է իր վերջին ճամփորդությունը դեպի Երուսաղեմ Հրեաստանի միջով:Երբ Հիսուսը շրջագայում ճամփորդում էր դեպի գնում էր Երուսաղեմ հետագա Պերեական ծառայության ժամանակ Գալիլեայի ծովից Հորդանան գետի երկայնքով իջնող ճանապարհի մոտ մեկ երրորդը Գալիլեայի ծովից մի քիչ ներքև Հորդանան գետի երկայնքով, Նա վերադառնում է այն տեղը, որտեղ մկրտվել է: Երուսաղեմի վերջին ծառայությունը երբեմն կոչվում է Պաշտամունքի շաբաթ և սկսվում է Հիսուսի հանդիսավոր մուտքով դեպի Երուսաղեմ: Ավետարաններում ավելի շատ մանրամասներ կան վերջին ծառայության մասին, քան թե այլ երևույթների . նրանց բովանդակության տեքստի մեկ երրորդը նվիրված է Հիսուսի կյանքի վերջին շաբաթվան Երուսաղեմում:
Հուդայի վերջին ծառայության ընթացքում ժամանակ Հիսուսն սկսում է իր վերջին ճամփորդությունը դեպի Երուսաղեմ Հրեաստանի միջով:
Ուսմունքներ, առակներ և հրաշքներ
Այն խոսքերը, որ ձեզ եմ ասում իմ անունից չէ, այլ Հայր Աստծո, որը բնակվում է իմ մեջ: Հովհաննես 14:10
Նար Կտակարանում Հիսուսի ուսմունքները ներկայացված են նրա խոսքերի և գործերի միջոցով իմաստով: Հիսուսի խոսքերում կան որոշ քարոզներ, ինչպես նաև առակներ, որոնք երևում են առկա են Սինոպտիկական Ավետարանների պատմություններում: Հովհաննեսի ավետարանում առակներ չկան Ավետարանում նկարագրվում են Հիսուսի գործած հրաշքներն ու այլ գործողությունները նրա ծառայության ժամանակ ընթացքում: Թեև Չնայած Կանոնական ավետարանները կազմում են Հիսուսի ուսմունքների մեծ մասը, Պողոսի գրությունները, որոնք թերևս ավետարաններից ավելի շուտ են գրվել երևի թե գրվել են ավետարաններից տասնամյակներ առաջ, ներառում են Հիսուսի ուսմունքների որոշ ամենավաղ վաղ գրավոր նկարագրություններ: Նոր կտակարանում Հիսուսի ուսմունքները ոչ թե իբրև Նրա ուսմունքներ են ներկայացված, այլ հավասար են Հիսուսի խոսքերին աստվածային հայտնությամբ, ինչպես նշել է Հովհաննես Մկրտիչը 3:34-ում: Նրան, ում ուղարկել է Աստված, խոսում է Աստծո անունից, Աստծո համար տալիս է իր հոգին անվարան: Հիսուսը
Նար Կտակարանում Հիսուսի ուսմունքները ներկայացված են նրա խոսքերի և գործերի միջոցով իմաստով: Հիսուսի խոսքերում կան որոշ քարոզներ, ինչպես նաև առակներ, որոնք երևում են առկա են Սինոպտիկական Ավետարանների պատմություններում: Հովհաննեսի ավետարանում առակներ չկան Ավետարանում նկարագրվում են Հիսուսի գործած հրաշքներն ու այլ գործողությունները նրա ծառայության ժամանակ ընթացքում: Թեև Չնայած Կանոնական ավետարանները կազմում են Հիսուսի ուսմունքների մեծ մասը, Պողոսի գրությունները, որոնք թերևս ավետարաններից ավելի շուտ են գրվել երևի թե գրվել են ավետարաններից տասնամյակներ առաջ, ներառում են Հիսուսի ուսմունքների որոշ ամենավաղ վաղ գրավոր նկարագրություններ: Նոր կտակարանում Հիսուսի ուսմունքները ոչ թե իբրև Նրա ուսմունքներ են ներկայացված, այլ հավասար են Հիսուսի խոսքերին աստվածային հայտնությամբ, ինչպես նշել է Հովհաննես Մկրտիչը 3:34-ում: Նրան, ում ուղարկել է Աստված, խոսում է Աստծո անունից, Աստծո համար տալիս է իր հոգին անվարան: Հիսուսը
Նար Կտակարանում Հիսուսի ուսմունքները ներկայացված են նրա խոսքերի և գործերի միջոցով իմաստով: Հիսուսի խոսքերում կան որոշ քարոզներ, ինչպես նաև առակներ, որոնք երևում են առկա են Սինոպտիկական Ավետարանների պատմություններում: Հովհաննեսի ավետարանում առակներ չկան Ավետարանում նկարագրվում են Հիսուսի գործած հրաշքներն ու այլ գործողությունները նրա ծառայության ժամանակ ընթացքում: Թեև Չնայած Կանոնական ավետարանները կազմում են Հիսուսի ուսմունքների մեծ մասը, Պողոսի գրությունները, որոնք թերևս ավետարաններից ավելի շուտ են գրվել երևի թե գրվել են ավետարաններից տասնամյակներ առաջ, ներառում են Հիսուսի ուսմունքների որոշ ամենավաղ վաղ գրավոր նկարագրություններ: Նոր կտակարանում Հիսուսի ուսմունքները ոչ թե իբրև Նրա ուսմունքներ են ներկայացված, այլ հավասար են Հիսուսի խոսքերին աստվածային հայտնությամբ, ինչպես նշել է Հովհաննես Մկրտիչը 3:34-ում: Նրան, ում ուղարկել է Աստված, խոսում է Աստծո անունից, Աստծո համար տալիս է իր հոգին անվարան: Հիսուսը
Նար Կտակարանում Հիսուսի ուսմունքները ներկայացված են նրա խոսքերի և գործերի միջոցով իմաստով: Հիսուսի խոսքերում կան որոշ քարոզներ, ինչպես նաև առակներ, որոնք երևում են առկա են Սինոպտիկական Ավետարանների պատմություններում: Հովհաննեսի ավետարանում առակներ չկան Ավետարանում նկարագրվում են Հիսուսի գործած հրաշքներն ու այլ գործողությունները նրա ծառայության ժամանակ ընթացքում: Թեև Չնայած Կանոնական ավետարանները կազմում են Հիսուսի ուսմունքների մեծ մասը, Պողոսի գրությունները, որոնք թերևս ավետարաններից ավելի շուտ են գրվել երևի թե գրվել են ավետարաններից տասնամյակներ առաջ, ներառում են Հիսուսի ուսմունքների որոշ ամենավաղ վաղ գրավոր նկարագրություններ: Նոր կտակարանում Հիսուսի ուսմունքները ոչ թե իբրև Նրա ուսմունքներ են ներկայացված, այլ հավասար են Հիսուսի խոսքերին աստվածային հայտնությամբ, ինչպես նշել է Հովհաննես Մկրտիչը Նար Կտակարանում Հիսուսի ուսմունքները ներկայացված են նրա խոսքերի և գործերի միջոցով իմաստով: Հիսուսի խոսքերում կան որոշ քարոզներ, ինչպես նաև առակներ, որոնք երևում են առկա են Սինոպտիկական Ավետարանների պատմություններում: Հովհաննեսի ավետարանում առակներ չկան Ավետարանում նկարագրվում են Հիսուսի գործած հրաշքներն ու այլ գործողությունները նրա ծառայության ժամանակ ընթացքում: Թեև Չնայած Կանոնական ավետարանները կազմում են Հիսուսի ուսմունքների մեծ մասը, Պողոսի գրությունները, որոնք թերևս ավետարաններից ավելի շուտ են գրվել երևի թե գրվել են ավետարաններից տասնամյակներ առաջ, ներառում են Հիսուսի ուսմունքների որոշ ամենավաղ վաղ գրավոր նկարագրություններ: Նոր կտակարանում Հիսուսի ուսմունքները ոչ թե իբրև Նրա ուսմունքներ են ներկայացված, այլ հավասար են Հիսուսի խոսքերին աստվածային հայտնությամբ, ինչպես նշել է Հովհաննես Մկրտիչը Հովհաննես 3:34-ում: Նրան, ում ուղարկել է Աստված, խոսում է Աստծո անունից, Աստծո համար տալիս է իր հոգին անվարան: Հիսուսը Հովհաննես 7:16-ում ասում է. Իմ ուսմունքը իմը իմ սեփականությունը չէ: Ինձ ուղարկողն է փոխանցել այս ուսմունքը: Մատթեոս 11:27-ում Հիսուսը պնդում է աստվածային տեղեկությունը` ասելով. Ոչ ոք չի ճանաչում Որդուն Հայր Աստծուց բացի և ոչ ոք չի ճանաչում Հայր Աստծուն Որդուց բացի` արտահայտելով հաստատելով այն փոխադարձ տեղեկությունը, որն ունի Աստծո մասին:
Ճառեր
Ավետարաններում կան մի քանի ճառեր, որոնք Հիսուսն ասել է հատուկ առիթների ժամանակ, ինչպես Հրաժեշտի ճառը, որն ասել է Վերջին կամ Խորհրդավոր ընթրիքից հետո` իր խաչելության նախորդող գիշերը: Թեև հաղորդում են, որ Հիսուսի մի քանի ուսմունքները ճառերը ասվել են տաճարում` պաշտոնական միջավայրում, ճառերից շատերն ավելի շատ զրույցի են նման, քան պաշտոնական լեկցիաների դասախոսությունների:
Մատթեոսի ավետարանում կան հատուկ մշակված առակներ` հաճախ դասակարգված իբրև Մատթեոսի 5 ճառեր, որոնք ներկայացնում են Հիսուսի բանալի ամենակարևոր ուսմունքներից շատերը: Այս 5 ճառերից յուրաքանչյուրն ունի մի քանի ընդհանուր հատված Մարկոսի կամ Ղուկասի ավետարաններում: Մատթեոսի ում 5 ճառերը սկսվում են Լեռան վրայի ճառով, որը ներառում է Հիսուսի բարոյական խրատներից շատերը և որը ամենահայտնին ու ամենամեջբերվածն է Նոր Կտակարանում: Լեռան վրա առակը ներառում է օրհնություններ, որոնք նկարագրում են Աստծո թագավորության մարդկանց բնույթը բնավորությունը` ներկայացված իբրև օրհնություններ: Օրհնանքները ավելի շատ կենտրոնանում են սիրո և համեստության խոնարհության վրա, քան ուժի և հալածանքի և վերարտադրում է հոգևորականության և կարեկցանքի վերաբերյալ շուրջ Հիսուսի ուսմունքների գլխավոր գաղափարները: Մատթեոսի ճառերից է Միսիոներական ճառը Մատթեոս 10-ում և եկեղեցու մասին վերաբերյալ ճառը Մատթեոս 18-ում` աշակերտներին ցուցումներ տալով և հիմք ընդունելով վարքագծի կանոնները հետևորդների սպասվող անհամբեր հաարակության համար:
Առակներ
Հիսուսի առակները ներկայացնում են ավետարաններում նրա ուսմունքների հիմնական բաղադրիչը ՝ մոտավորապես երեսուն առակ, որոնք կազմում են նրա արձանագրված ուսմունքների մոտ մեկ երրորդը: Առակները կարող են լինել ավելի երկար քարոզներում, ինչպես նաև պատմողական այլ գործերում: Հիսուսի առակները թվացյալ ըստ երևույթին պարզ և հիշարժան պատմություններ են, հաճախ պատկերազարդումներով, և յուրաքանչյուրը փոխանցում է մի ուսմունք, որը սովորաբար ֆիզիկական աշխարհը կապում է հոգևոր աշխարհին:
19-րդ դարում Լիսկոն և Ֆեյրբայրը հայտարարեցին, որ Հիսուսի առակներում «տեսանելի աշխարհից փոխառված կերպարը ուղեկցվում է ճշմարտությամբ անտեսանելի (հոգևոր) աշխարհից աշխարհի ճշմարտությամբ», և որ Հիսուսի առակները «պարզապես նմանակություններ չեն, որոնք ծառայում են նկարազարդման նպատակը, բայց ներքին անալոգիաներ են, երբ որտեղ բնությունը վկա է դառնում հոգևոր աշխարհի համար »: Նմանապես, 20-րդ դարում, «առակ»-ն անվանելով երկնային նշանակություն ունեցող երկրային պատմություն », Ուիլյամ Բարքլեյը նշում է, որ Հիսուսի առակները առակներում կան սովորական օրինակներ ծանոթ օրինակներ են օգտագործում ՝ ուրիշների մտքերը երկնային հասկացությունների գաղափարներ տեղափոխելու համար տանելու համար: Նա հուշում է կարծում է, որ Հիսուսը իր առակները չի ստեղծել զուտ ուղղակի պարզապես որպես նմանություն նմանություններ, այլ հիմնված է դրանք հիմնված են «բնական և հոգևոր կարգի միջև ներքին կապի մերձավորության վրա»:
 
Հիսուսի հրաշքները
Հավատացեք հրաշքներին,հավատացեք, որ դուք կարող եք իմանալ և հասկանալ, որ Հայր Աստված իմ մեջ է, իսկ ես` Աստծո մեջ: Հովհաննես 10:38
Քրիստոնեական ուսմունքներում Հիսուսի հրաշքները նույնքան միջոց էին նրա ուղերձի համար, որքան նրա խոսքերը: Հրաշքներից շատերը շեշտում են հավատի կարևորությունը, օրինակ ՝ տասը բորոտների մաքրումը [Ղկ. 17:19] Հիսուսը չի ասել. «Իմ զորությունը փրկեց ձեզ», այլ ասել է. «Կանգնեք Բարձրացեք և գնացեք. Ձեր հավատքը փրկեց ձեզ»: Նմանապես, Պետրոսը առաքյալը կարևոր քայլ դաս է քաղում սովորում հավատքի մասին, քանի որ իր հավատքը թափահարում է Նրա հավատը տատանվում է և նա սկսում է խորտակվել սուզվել [Մատթ 14: 34-36]:
Ավետարանի գրություններում Հիսուսի բոլոր հրաշքների առանձնահատկությունն այն է, որ նա օգուտներ է տալիս օգնել է անվճար և երբեք չի խնդրել կամ ընդունել որևէ բան իր ապաքինող բուժող բուժիչ հրաշքների համար, ի տարբերություն իր ժամանակի որոշ քահանայապետերի, որոնք մեղադրում էին բուժվողներին: Մատթեոս 10: 8-ում Նա իր աշակերտներին խորհուրդ տվեց բուժել հիվանդներին, հարություն տալ մեռելներին, մաքրել բորոտներին, և դուրս քշել դևերին առանց վճարման և ասել. Անվճար ստացաք, անվճար էլ տվեք:
Ընդհանուր առմամբ քրիստոնյաները հավատում են, որ Հիսուսի հրաշքները իրական պատմական իրադարձություններ էին, և որ նրա հրաշագործությունները {{քաղվածք||}}նրա կյանքի կարևոր մասն էին ՝ վկայելով նրա աստվածության և հիպոստատիկ միության մասին, այսինքն ՝ Քրիստոսի մարդկության և աստվածության երկակի բնույթները մեկ հիպոստասի մեջ [112: ] Քրիստոնյաները հավատում են, որ մինչ Հիսուսի սովի, հոգնածության և մահվան փորձառությունները նրա մարդկության վկայությունն էին, հրաշքները նրա աստվածության վկայությունն էին: