«Մասնակից:Անահիտ Ավագյան/Ավազարկղ2»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 2.
{{Տեղեկաքարտ Անձ}}
 
'''Ալեքսեյ Նիկոլաևիչ Լեոնծև''' ({{ԱԾ}}), խորհրդային հոգեբան, փիլիսոփա, մանկավարժ և գիտության կազմակերպիչ: Զբաղվել է ընդհանուր հոգեբանության խնդիրներով (հոգեկանի էվոլուցիոն զարգացումը, հիշողություն, ուշադրություն, անձ և այլն) և հոգեբանական հետազոտության մեթոդաբանությամբ: Մանկավարժական գիտությունների դոկտոր (1940), Ռուսաստանի գիտության ակադեմիայի լիիրավ անդամ (1950), Մոսկվայի պետական համալսարանի հոգեբանության ֆակուլտետի առաջին դեկան: Կ. Դ. Ուշինսկու մեդալի (1953), Լենինի մրրցանակիմրցանակի (1963) դափնեկիր, Լոմոնոսովի անվան մրցանակի I աստիճանի դափնեկիր (1976), Փարիզի և Բուդապեշտի համալսարանների վաստակավոր դոկտոր: Հունգարիայի Գիտությունների ակադեմիայի պատվավոր անդամ:
 
[[Լև Վիգոտսկի|Լ. Ս. ՎըգոտսկուՎիգոտսկու]] աշակերտ և խմբագիր, Խարկովի հոգեբանական դպրոցի առաջատարներից է, գործունեության տեսության ստեղծողն է:
 
<br />
 
== Կենսագրություն ==
Ծնվել է Լեոնտևների ընտանիքում, փետրվարի 5-ին <ref>После [[Юлианский календарь#Вытеснение григорианским календарём| календарной реформы 1918 года]] дата изменилась. Однако сам Леонтьев обычно отмечал свой день рожденья 5 февраля</ref>: Ավարտելով առաջին իսկականիրական ուսումնարանը, ընդունվել է ՄՊՀ-ի սոցիալական գիտությունների ֆակուլտետ, որն ավարտել է 1923 կամ 1924 թվականին: Այդ ժամանակ նրա ուսուցիչների շարքում էին` Գ. Ի. Չելպանովը և Գ. Գ. Շպետը: Համալսարանն ավարտելուց հետո մնացել է Հոգեբանության ինստիտուտում` պրոֆեսորի գործունեությանը պատրաստվելու նպատակով: Այդ ժամանակ պաշտոնանկ է արվել համալսարանի հիմնադիր Գ. Ի. Չելպանովը<ref>''[[Леонтьев, Алексей Алексеевич (лингвист)|Леонтьев А. А.]], [[Леонтьев, Дмитрий Алексеевич|Леонтьев Д. А.]], Соколова Е. Е.'' Предисловие // ''Леонтьев А. Н.'' Деятельность, сознание, личность. — М.: Смысл, 2005. С. 19</ref>: Այդ ընթացքում ինստիտուտում Լեոնտևի գործընկերներն էին` Ն. Ա. Բերնշտեյնը, Ա. Ռ. Լուրիյան, վերջինիս հետ կատարել էին մի քանի վաղ հետազոտություններ, Պ. Պ. Բլոնսկին, ավելի ուշ` Լ. Ս. Վիգոտսկին:
 
1925 թվականից Ա. Ն. Լեոնտևը Վիգոտսկու ղեկավարությամբ աշխատել է մշակութային-պատմական տեսության վրա, մասնավորապես` հիշողության մշակութային զարգացման խնդիրների վրա: Այդ հետազոտություններին անդրադարձող գիրքը` «Հիշողության զարգացումը: Բարձրագույն հոգեբանական ֆունկցիաների փորձառական հետազոտությունը» հրատարակվել է 1931 թվականին:
 
* 1931 թվականի վերջին` Ուկրաինայի նյարդահոգեբուժական ակադեմիայի հոգեբանության բաժնի ամբիոնի վարիչ (մինչև 1932 թվականը` Ուկրաինայի նյարդահոգեբուժական ինստիտուտ) [[Խարկով|Խարկովում]]:
* 1933—1938- ական թվականներ` Խարկովի մանկավարժական ինստիտուտի ամբիոնի վարիչ:
* 1941 թվականից -որպես հոգեբանության ինստիտուտի աշխատակից` ՄՊՀ-ի պրոֆեսոր (1941 թվականի դեկտեմբերից տարհանվել է [[Աշխաբադ]]):
* 1943 թվականից ղեկավարել է վերականգնողական հոսպիտալի գիտաական մասը ( [[Սվերդլովսկի մարզ]], գյուղ Կոուրովկա), 1943 թվականի վերջից` Մոսկվայում:
* 1947 թվականից Խորհրդային Միության կոմունիստական կուսակցությանն անդամագրվելու թեկնածու, Ռուսաստանի կրթության ակադեմիայի թղթակից-անդամ
* 1948 թվականից Խորհրդային Միության կոմունիստական կուսակցության անդամ:
* 1950 թվականից Ռուսաստանի կրթության ակադեմիայի փաստացի անդամ: Հոգեբանության բաժնի ակադեմիական քարտուղար (1950—1957), ակադեմիայի փոխնախագահ (1959-1961):
* 1951 թվականից ՄՊՀ-ի փիլիսոփայության ֆակուլտետի հոգեբանության ամբիոնի վարիչն էր:
* 1966 թվական` հիմնադրել է ՄՊՀ-ի հոգեբանության ֆակուլտետը և ղեկավարել շուրջ 12 տարի: Ֆակուլտետի շենքի վրա տեղադրված է հուշատխտակհուշատախտակ:
* 1976 թվականին բացել է ընկալման հոգեբանության լաբորատորիա, որը գործում է առ այսօր:
* 1979 թվականի հունվարի 21-ին մահացել է Մոսկվայում: Թաղված է Կունցևոյի գերեզմանատանը<ref>[http://www.moscow-tombs.ru/2004/leontyev_aa.htm Могила Леонтьевых на Кунцевском кладбище]</ref>: