«Սասունիկ Թորոսյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 2.
{{վիքիֆիկացում}}
{{Տեղեկաքարտ Գրող}}
'''Սասունիկ Աղասու Թորոսյան''' ({{ԱԾ}}<ref name="armenpress">{{Cite web |url=https://armenpress.am/arm/news/1008007.html |title=Հուշ-ցերեկույթով և գրքի շնորհանդեսով նշվեց արձակագիր Սասունիկ Թորոսյանի 75- ամյակը}}</ref>) [[Հայեր|հայ]] [[գրող]], [[արձակագիր]], [[Հրապարակախոսությունհրապարակախոսություն|հրապարակախոս]], [[Հայաստանի գրողների միության անդամների ցանկ|Հայաստանի գրողների միության անդամ]]։
 
== Կենսագրություն ==
Սասունիկ Թորոսյանը ծնվել է 1945 թվականի մարտի 5-ին, [[Թալինի շրջան]]ի [[Ներքին Բազմաբերդ]] գյուղում։ Հայրը՝ Աղասի Թորոսյանը, Հայրենական պատերազմի մասնակից էր, մայրը՝ Սանամը, աշխատասեր, ազնիվ ու աստվածապաշտ կին։ Սասունիկ անունը Թորոսյանին տվել էր տատը, այսինքն կորած էրգրի, [[Սասուն]] աշխարհի մի փոքրիկ մասնիկ։ Հաճա խել է ծննդավայրի յոթնամյա դպրոց, ապա հարևան [[Ներքին Սասնաշեն]] գյուղի միջնակարգ դպրոց։ 1962 թվականին ընդունվում է [[Երևանի պետական համալսարան|Երևանի պետական համասլարան]]<nowiki/>ի Բանասիրությանբանասիրության ֆակուլտետ։ Առաջին անգամ տպագրվում է ուսանողական տարիներին՝ 1965 թվականին «<nowiki/>[[Ավանգարդ (թերթ)|Ավանգարդ]]<nowiki/>» թերթում։ Երիտասարդ տարիքից շատ էր սիրում Հեմինգուեյի, Ֆոլկների գործերը, ինչպես նաև Դոստոևսկի, Տոլստոյ և այլն։ Համալսարանական տարիներին առանձնահատուկ ուշադրություն էր դարձնում արևմտահայ և սփյուռքահայ գրողների ստեղծագործություններին։ 1968 թվականին ավարտում է համալսարանը։ 1969 թվականին աշխատանքի է ընդունվում [[Հայաստանի Պետականհանրային ռադիո|Հայաստանի Պետական ռադիոյի]]<nowiki/>յի երիտասարդական հաղորդումների խմբագրությունում։ Ռադիոյում աշխատանքի տարիներին գրվում են «Անձրևը», «Հովիվը», «Ձմեռանոցում», «Խնձորեսկ», «Հազրիկը», «Խաղողի պես քաղցր», «Արևի փառքը» և շատ ուրիշ ակնարկներ ու ռադիոպատմվածքներ։ Սասունիկ Թորոսյանը 1971 թվականին աշխատանքի է անցնում «Ավանգարդ» թերթի խմբագրությունում: Այդ տարիներին ստեղծվեցին «Կանաչ մարգեր», «Օրն էլ կիրակի էր ու արևոտ», «Փոքրիկ տղան», «105 տարիների ձայնը», «Աստղաթափ գիշեր» , «Գյուղը և օրը», «Ճամփեզրի ծաղիկներ», «Ձյուների լույսը», «Տիգրանուհին», «Բացակա կաթիլը» և այլ ստեղծագործությունները։ 1973 թվականին տպագրվեց լայն արձագանք գտած «Տաք Տայգա» պատմվածքը։ Բազմաթիվ պատմվածքներ տպագրվեցին «<nowiki/>[[Գարուն (ամսագիր, Երևան)|Գարուն]]<nowiki/>», «<nowiki/>[[Հայաստանի աշխատավորուհի]]<nowiki/>» ամսագրերում։ 1980 թվականին ճանաչվեց տարվա լավագույն լրագրող։ 1981 թվականին Գարուն ամսագրում տպագրվեց «Գեներալը և զինվորներից միայն մեկը» պատվածքը։ Գրողը, հրապարակախոսը 1982 թվականին աշխատանքի անցավ «Մանկավարժ» ամսագրում՝ որպես գլխավոր խմբագրի տեղակալ, այնուհետև նաև՝ գլխավոր խմբագիր։ 1983 թվականին տպագրվեց «Ափնարոտիկ» պատմվածքը, որը հետագայում լույս տեսավ առանձին մատենաշարով։ 1990-1992 թվականներին աշխատում էր նաև «Սասուն» հայրենակցական միության տասնօրյա հանդեսում՝ «Երկիր ավետյաց» հանդեսի էջերում բազմաթիվ հոդվածներ տպագրվեցին՝ «Բալը թանկ է, կամ հարկավոր կեղծիք», «Հայացք ներսից», «Թումանյանին տեսնելու ժամանակը»։ 1991 թվականին աշխատանքի անցավ «Նաիրի» հրատարակչությունում՝ որպես գլխավոր խմբագիր։ 1995-1996 թվականներին «Ար» շաբաթաթերիշաբաթաթերթի գլխավոր խմբագիրն էր։ Այստեղ ևս տպագրվեցին բազմաթիվ հոդվածներ՝ «Առաջնորդողներ» ինչպես նաև «Մենք՝ հայերս, և Աքչամի պապն ու մնացյալ թուրքերը»։ 2002-2003 թթ․ աշխատել է «Օրրան» օրաթերում որպես գլխավոր խմբագրի տեղակալ։ Օրրանում աշխատելու տարիներին Ժամանակի հրատապ հարցերը լուսաբանող շատ հոդվածներ և հրապարակախոսություններ տպագրվեցին։ Սասունիկը սիրով հոդվածներ էր տրամադրում նաև «Զինվոր» շաբաթաթերթին։ 2004 թվականին լույս տեսավ «Ափնարոտիկ» ժողովածուն։ Մինչև 2006 թվականի փետրվարի 21-ը աշխատում է «Նաիրի» հրատարակչությունում։ Սասունիկ Թորոսյանը կյանքից հեռացավ 2006 թվականի փետրվարի 24-ին՝ 60 տարեկանում։ 2007 թվականին տպագրվեցին «Գիշերը» վիպակը և «Արևոտ Ձյուներ» ժողովածուն։ Սասունիկ Թորոսյանը [[Հայաստանի գրողների միություն|ՀՀ գրողների միության]] անդամ էր։
''[[Սասունիկ Թորոսյան|Սասունիկ Աղասու Թորոսյան]]<nowiki/>ը'' ծնվել է 1945 թվականի մարտի 5-ին, [[Արագածոտնի մարզ|Արագածոտնի մարզի]] [[Ներքին Բազմաբերդ]] գյուղում։ Հայրը՝ Աղասի Թորոսյանը, Հայրենական պատերազմի մասնակից էր, մայրը՝ Սանամը, աշխատասեր, ազնիվ ու աստվածապաշտ կին։
Սասունիկ անունը Թորոսյանին տվել էր տատը, այսինքն կորած էրգրի, [[Սասուն]] աշխարհի մի փոքրիկ մասնիկ։ Հաճա
 
խել է ծննդավայրի յոթնամյա դպրոց, ապա հարևան [[Ներքին Սասնաշեն]] գյուղի միջնակարգ դպրոց։ 1962 թվականին ընդունվում է [[Երևանի պետական համալսարան|Երևանի պետական համասլարան]]<nowiki/>ի Բանասիրության ֆակուլտետ։ Առաջին անգամ տպագրվում է ուսանողական տարիներին՝ 1965 թվականին «<nowiki/>[[Ավանգարդ (թերթ)|Ավանգարդ]]<nowiki/>» թերթում։ Երիտասարդ տարիքից շատ էր սիրում Հեմինգուեյի, Ֆոլկների գործերը, ինչպես նաև Դոստոևսկի, Տոլստոյ և այլն։ Համալսարանական տարիներին առանձնահատուկ ուշադրություն էր դարձնում արևմտահայ և սփյուռքահայ գրողների ստեղծագործություններին։ 1968 թվականին ավարտում է համալսարանը։ 1969 թվականին աշխատանքի է ընդունվում [[Հայաստանի Պետական ռադիո]]<nowiki/>յի երիտասարդական հաղորդումների խմբագրությունում։ Ռադիոյում աշխատանքի տարիներին գրվում են «Անձրևը», «Հովիվը», «Ձմեռանոցում», «Խնձորեսկ», «Հազրիկը», «Խաղողի պես քաղցր», «Արևի փառքը» և շատ ուրիշ ակնարկներ ու ռադիոպատմվածքներ։ Սասունիկ Թորոսյանը 1971 թվականին աշխատանքի է անցնում «Ավանգարդ» թերթի խմբագրությունում: Այդ տարիներին ստեղծվեցին «Կանաչ մարգեր», «Օրն էլ կիրակի էր ու արևոտ», «Փոքրիկ տղան», «105 տարիների ձայնը», «Աստղաթափ գիշեր» , «Գյուղը և օրը», «Ճամփեզրի ծաղիկներ», «Ձյուների լույսը», «Տիգրանուհին», «Բացակա կաթիլը» և այլ ստեղծագործությունները։ 1973 թվականին տպագրվեց լայն արձագանք գտած «Տաք Տայգա» պատմվածքը։ Բազմաթիվ պատմվածքներ տպագրվեցին «<nowiki/>[[Գարուն (ամսագիր, Երևան)|Գարուն]]<nowiki/>», «<nowiki/>[[Հայաստանի աշխատավորուհի]]<nowiki/>» ամսագրերում։ 1980 թվականին ճանաչվեց տարվա լավագույն լրագրող։ 1981 թվականին Գարուն ամսագրում տպագրվեց «Գեներալը և զինվորներից միայն մեկը» պատվածքը։ Գրողը, հրապարակախոսը 1982 թվականին աշխատանքի անցավ «Մանկավարժ» ամսագրում՝ որպես գլխավոր խմբագրի տեղակալ, այնուհետև նաև՝ գլխավոր խմբագիր։ 1983 թվականին տպագրվեց «Ափնարոտիկ» պատմվածքը, որը հետագայում լույս տեսավ առանձին մատենաշարով։ 1990-1992 թվականներին աշխատում էր նաև «Սասուն» հայրենակցական միության տասնօրյա հանդեսում՝ «Երկիր ավետյաց» հանդեսի էջերում բազմաթիվ հոդվածներ տպագրվեցին՝ «Բալը թանկ է, կամ հարկավոր կեղծիք», «Հայացք ներսից», «Թումանյանին տեսնելու ժամանակը»։ 1991 թվականին աշխատանքի անցավ «Նաիրի» հրատարակչությունում՝ որպես գլխավոր խմբագիր։ 1995-1996 թվականներին «Ար» շաբաթաթերի գլխավոր խմբագիրն էր։ Այստեղ ևս տպագրվեցին բազմաթիվ հոդվածներ՝ «Առաջնորդողներ» ինչպես նաև «Մենք՝
 
հայերս, և Աքչամի պապն ու մնացյալ թուրքերը»։ 2002-2003թթ․ աշխատել է «Օրրան» օրաթերում որպես գլխավոր խմբագրի տեղակալ։ Օրրանում աշխատելու տարիներին Ժամանակի հրատապ հարցերը լուսաբանող շատ հոդվածներ և հրապարակախոսություններ տպագրվեցին։ Սասունիկը սիրով հոդվածներ էր տրամադրում նաև «Զինվոր» շաբաթաթերթին։ 2004 թվականին լույս տեսավ «Ափնարոտիկ» ժողովածուն։ Մինչև 2006 թվականի փետրվարի 21-ը աշխատում է «Նաիրի» հրատարակչությունում։ Սասունիկ Թորոսյանը կյանքից հեռացավ 2006 թվականի փետրվարի 24-ին՝ 60 տարեկանում։ 2007 թվականին տպագրվեցին «Գիշերը» վիպակը և «Արևոտ Ձյուներ» ժողովածուն։ Սասունիկ Թորոսյանը [[Հայաստանի գրողների միություն|ՀՀ գրողների միության]] անդամ էր։
 
== Ընտանիք ==