«Մասնակից:Haykshah/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 4.
Կինոյի հետ միաժամանակ հայտնվելով ՝ մանրանկարչություն թատրոնները ձեռք բերեցին հսկայական ժողովրդականություն: Միայն Սանկտ Պետերբուրգում և Մոսկվայում մոտ երկու հարյուր հիսուն թատրոն կար, որոնք ամեն օր հսկայական թվով ներկայացումներ էին տալիս:
== Նախահեղափոխական շրջան ==▼
Սանկտ Պետերբուրգի մանրանկարչության թատրոնի ժանրի առաջատարը «կաբարե թատրոնն» էր, այսպես կոչված, «ակումբային
Ստեղծվեցին ներկայացումներ՝ «Տրոյիցկայայի մանրանկարչության թատրոն համար» հարմարեցված կամերային ժանրին, որի խաղացանկում դրամատիկական ներկայացումները համադրվում էին պարային կատարումների հետ.
«Դեկամերոնից» կարճ պատմվածքում կատարվեց «Miserere» վալսը. «Բամբասկոտ հարևան» ներկայացումում օգտագործվում էր Վերդիի «Դոն Կառլոս» օպերայից մի հատված: Թատրոնի խաղացանկում ընդգրկված էին պիեսների հիման վրա ներկայացվող ներկայացումներ. Օլա Ուայլդի «Ֆլորենտինյան ողբերգությունը», մանրանկարչություն «Օլեգանտ Ֆլորիդոն» մանրանկարչությունը, պարում եգիպտական «Ի՞նչ են սիրում կանայք», Եգիպտոսի «Հին Պետերբուրգ» կյանքից ՝ Բելաևը` հովվերգություն« Բաստիան և Բաստիան »խորագրով: տասներկուամյա Մոցարտ:
▲== Նախահեղափոխական շրջան ==
▲Սանկտ Պետերբուրգի մանրանկարչության թատրոնի ժանրի առաջատարը «կաբարե թատրոնն» էր, այսպես կոչված, «ակումբային տիպи» թատրոնը, որից ամենահայտնին «Ծուռ հայելի» թատրոնն էր, որը Կաղապարում. Տարին թատրոնում գտնվում էր Կատրինյան ջրանցքի գմբեթին: 90-ը ՝ 1924 թվականից իտալական փողոցի թիվ 13 տան նկուղում, իսկ 1927 թվականից ՝ Կարավան փողոցում գտնվող թիվ 12 տան նկուղում: Ավելին, թատրոնը ուներ պրոֆեսիոնալ դերասանների մշտական թատերախումբ, ունիվերսալ կատարողական ունակություններով:<ref>{{cite web|url=http://encspb.ru/object/2804033151|title=«Театры миниатюр»|accessdate=2011-03-27|archiveurl=https://www.webcitation.org/65cNWkGOL|archivedate=2012-02-21}} ''— «Энциклопедия Санкт-Петербург». А. А. Кириллов'' </ref>
В новелле из «[[Декамерон]]а» исполнялся вальс «Miserere», в «Разговорчивом соседе» использовался отрывок из оперы Верди «[[Дон Карлос (опера)|Дон Карлос]]». В репертуаре театра были спектакли по пьесам: «[[Флорентийская трагедия]]» [[Уайльд, Оскар|О. Уайльда]], миниатюрная оперетта «Нарядный флоридон» с танцами из египетской жизни «Что любят женщины», «Старый Петербург» Ю. Беляева — с пасторалью «Бастьен и Бастьена», сочиненной двенадцатилетним [[Моцарт, Вольфганг Амадей|Моцартом]].
Տող 40 ⟶ 37՝
{{год в театре|1937}} — {{год в театре|1938}} — «Театр миниатюр» под руководством [[Дунаевский, Исаак Осипович|И. О. Дунаевского]] и Гутмана на Итальянской улице, 13.
== Խորհրդային ժամանակաշրջան ==
В связи с ориентацией [[Советская власть | Советской власти]] на крупные театрально-зрелищные формы, к тридцатым годам ''театры миниатюр'' практически исчезли и появились лишь в годы [[Великая Отечественная война | Великой Отечественной войны]] как одна из форм агитации во фронтовых театрах.<ref>{{cite web|url=http://www.art-world-theatre.ru/teatr_miniatyur|title=«Театр миниатюр»|accessdate=2011-03-27|deadlink=yes|archiveurl=https://web.archive.org/web/20091028124335/http://www.art-world-theatre.ru/teatr_miniatyur|archivedate=2009-10-28}} ''— art-world-theatre''</ref>
Տող 52 ⟶ 49՝
В определении ''«театра миниатюр»'', как здания (первое название театра) и самого жанрового направления среди лучших театров советских времён был [[Театр эстрады имени А. И. Райкина|Ленинградский государственный театр миниатюр]] под руководством [[Райкин, Аркадий Исаакович|Аркадия Исааковича Райкина]].
==
* [[Камерный театр]]
* «[[Летучая мышь (театр-кабаре, 1908)|Летучая мышь]]» — в дореволюционной России
Տող 59 ⟶ 56՝
* «[[Эрмитаж (театр)|Московский театр миниатюр]]»
== Ծանոթագրություններ ==
{{примечания}}
== Արտաքին հղումներ ==
| |||