«Եղիշե Չարենց»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Եղիշե ՉարենցՉարենցաշվիլի''' (''Եղիշե Աբգարի Սողոմոնյան'', {{ԱԾ}}), [[հայ]] [[բանաստեղծ]], գրող և թարգմանիչ, հրատարակիչ<ref>Ազատ Եղիազարյան, Հայ նորագույն գրականություն, Երևան, 2005:</ref><ref>Գառնիկ Անանյան, Եղիշե Չարենց, Երևան, 1987։</ref><ref>Հ. Էդոյան, Չարենցի պոետիկան, Երևան, 1986։</ref><ref>Դ. Գասպարյան, Ողբերգական Չարենցը, Երևան, 1990։</ref>։ [[ԽՍՀՄ Գրողների միություն|ԽՍՀՄ գրողների միության]] անդամ [[1934]] թվականից: [[ԽՄԿԿ]] անդամ [[1918]] թվականից:

ՉարենցըՉարենցաշվիլին [[Գուրգեն Մահարի]]ին պատմել է, թե [[Կարս]] էր եկել Չարենց ազգանունով մի բժիշկ, որի ցուցատախտակի «Չարենց» մակագրությունն էլ վերցրել է։ Պատանեկան տարիների մտերիմները այլ բացատրություններ էլ են տալիս։ Ըստ [[Կարինե Քոթանջյան]]ի՝ բանաստեղծը Չարենց է մկրտվել, որովհետև մանկուց եղել է չար երեխա։ Նրան այնքան են չար ասել, որ Չարենց էլ մնացել է։ Իսկ [[Անուշավան Ջիդեջյան]]ը ([[Վիվան]]) բանաստեղծի կողմից վկայել է, որ Չարենց անունն առաջացել է [[Ալեքսանդր Պուշկին]]ի «Անչար» ոտանավորի հնչյունական տեղաշարժերի արդյունքում, անչարը ծառատեսակ է, որ աճում է անապատում, և որի արմատները թույն են արտադրում։ 1921 թվականից «Չարենց» գրական անունը նրա համար դառնում է նաև քաղաքացիական ազգանուն։ «Չարենց» անվան ընտրությանը բանաստեղծն ավելի ուշ տվել է տրամաբանական այսպիսի բացատրություն. «աշխարհում բարու դիմակի տակ շատ հաճախ չարն է թաքնված, ես էլ իմ հոգու բարի բովանդակությանը, այսպես ասած, չար անուն եմ տվել»։