«Հայաստանի Սահմանադրություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 57.
 
== ՀՀ Սահմանադրության կառուցվածքը ==
Ինչպես վերը նշված է՝ ՀՀ Սահմանադրությունը, որը ընդունվել է 1995թ. հուլիսի 5-ի ՀՀ հանրաքվեով<ref>Տե՛ս ՀՀ Սահմանադրական դատարնի պաշտոնական կայք։ [http://www.concourt.am/armenian/constitutions/index2015.htm]</ref>, երկու անգամ ենթարկվել է սահմանադրական փոփոխություններ, որոնցից առաջինը կատարվել է սահմաանադրության ընդունումից մեկ տասնամյակ անց՝ 2005թ. նոյեմբերի 27-ի հանրաքվեով<ref>Տե՛ս ՀՀ Սահմանադրական դատարանի պաշտոնական կայք։ [http://www.concourt.am/armenian/constitutions/index2015.htm]</ref>, իսկ երկրորդը՝ վերջինը կատարվել է սահմանադրության ընդունումից երկու տասնամյակ անց՝ 2015թ. դեկտեմբերի 6-ի հանրաքվեով<ref>Տե՛ս ՀՀ Սահմանադրական դատարանի պաշտոնական կայք։ [http://www.concourt.am/armenian/constitutions/index2015.htm]</ref>: Ներկայումս գործող սահմանադրությունը բաղկացած է պրեամբուլայից (նախաբան) և տասնվեց գլուխներից։<ref>Տե՛ս ՀՀ Սահմանադրական դատարանի պաշտոնական կայք։ [http://www.concourt.am/armenian/constitutions/index2015.htm]</ref>
Պրեամբուլան սահմանում է սահմանադրության ընդունման ընդհանուր սկզբունքները և նպատակները (Հայ ժողովուրդը, հիմք ընդունելով [[Հայաստանի անկախության հռչակագիր|Հայաստանի անկախության մասին հռչակագրում]]<ref>Հռչակագիր Հայաստանի անկախության մասին (1990 թ.)։ [http://www.arlis.am/DocumentView.aspx?DocID=1895]</ref> հաստատագրված հայոց պետականության հիմնարար սկզբունքները և համազգային նպատակները, իրականացրած [[ինքնիշխան պետություն|ինքնիշխան պետության]] վերականգնման իր ազատասեր նախնիների սուրբ պատգամը, նվիրված հայրենիքի հզորացմանը և բարգավաճմանը, ապահովելու համար սերունդների ազատությունը, ընդհանուր բարեկեցությունը, քաղաքացիական համերաշխությունը, հավաստելով հավատարմությունը համամարդկային արժեքներին, ընդունում է Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությունը)։ Պրեամբուլան իրավական տեսանկյունից կարևորվում է նաև այն առումով, որ հղում է կատարում 1990 թ. օգոստոսի 23-ին ընդունված [http://www.arlis.am/DocumentView.aspx?DocID=1895 Հայաստանի անկախության հռչակագրի] վրա՝ այդպիսով հռչակագրում ամրագրված սկզբունքներն ու հայոց պետականության նպատակները բարձրացնելով սահմանադրաիրավական մակարդակի։ Հայաստանի սահմանադրության և սահմանադրական կարգի լրջագույն թերություններից մեկը պետք է համարել այն, որ ներկայիս Հանրապետությունը փաստացի հռչակվել է խորհրդային Հայաստանի իրավահաջորդը, այլ ոչ թե 1918 թուականի մայիսի 28-ին ստեղծուած անկախ Հայաստանի Հանրապետութեան։ Դա հռչակված է [[Հայաստանի անկախության հռչակագիր|Հայաստանի անկախության մասին հռչակագրում]]<ref>Հռչակագիր Հայաստանի անկախության մասին (1990 թ.)։ [http://www.arlis.am/DocumentView.aspx?DocID=1895]</ref> և մաս է կազմում Հայաստանի հիմնական օրենքի ու հանդիսանում է Հայաստանի ներկայիս հանրապետության իրավաքաղաքական համակարգի իրավական հիմքը։ Ահա Հռչակագրի համապատասխան կետը․ «1. Հայկական ԽՍՀ-ն վերանուանւում է Հայաստանի Հանրապետութիւն՝ կրճատ՝ Հայաստան:»<ref>Հռչակագիր Հայաստանի անկախության մասին (1990 թ.)։ [http://www.arlis.am/DocumentView.aspx?DocID=1895]</ref>