Վիքիպեդիա

«Մասնակից:Քրիստոֆ/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբ
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
No edit summary
 
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Անձ
| ԱԱՀ = Մարիամ Մամիկոնի Մարգարյան
| բնագիր ԱԱՀ =
| պատկեր =
| չափ =
| նկարագրում =
| ծննդյան օր = {{ԾԱՏ|1950|8|13}}
| ծննդավայր = {{դրոշ|ՀՀ}} [[Երևան]], [[ՀՀ]]
| վախճանի օր =
| վախճանի վայրը =
| քաղաքացիություն = {{դրոշավորում|Հայաստան}}
| ազգություն = [[հայ]]
| ալմա մատեր =
| կրոն = [[քրիստոնյա]]
| ազդվել է =
| ազդել է =
| գրքեր =
| աշխատանք =
| կրթություն = [[Երևանի պետական համալսարան]]
| կարողություն =
| մասնագիտություն = [[Քաղաքագիտություն|քաղաքագետ]]
| ամուսին =
| ծնողներ =
| երեխաներ =
| պարգևներ և մրցանակներ =
| կայք =
| ստորագրություն =
}}
 
'''Մարիամ Մամիկոնի Մարգարյան''' ({{ԱԾ}}) [[Հայաստանի Հանրապետության պետական կառավարման ակադեմիա|Հայաստանի Հանրապետության պետական կառավարման ակադեմիայի]] Քաղաքական կառավարման և հանրային քաղաքականության ամբիոնի վարիչ, քաղաքական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր<ref>http://paara.am/qaxambion/</ref>։
 
 
== Կենսագրություն ==
 
Էդիթ Սյոդերգրանը ծնվել է 1892 թվականի ապրիլի 4-ին [[Սանկտ Պետերբուրգ]]ում, ֆինանսապես ապահովված ֆինն շվեդների ընտանիքում: Ընտանիքում խոսում էին միայն շվեդերեն: Էդիթի հայրը, ինժեներ Մաթիաս Սյոդերգրանը, եղել է մեխանիկ Նոբելի գործարանում և փայտասղոցարանի տնօրեն:
=== Կրթություն ===
 
[[1967]]–[[1972]] թվականներին սովորել և ավարտել է [[Երևանի պետական համալսարան|ԵՊՀ]] պատմության ֆակուլտետը։
 
[[1980]]–[[1983]] թվականներին սովորել և ավարտել է սոցիալական փիլիսոփայություն մասնագիտությամբ ապսիրանտուրան։
 
[[2006]] թվականին պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսությունը ԵՊՀ գիտ․ խորհրդում և [[ՀՀ բարձրագույն որակավորման հանձնաժողով|ՀՀ ԲՈՀ-ի]] կողմից ստացել է քաղաքական գիտությունների դոկտորի աստիճան։
 
Ապագա բանաստեղծուհին ընդամենը 3 ամսական էր, երբ նրա ծնողները տեղափոխվեցին Ռայվոլ, որտեղ և նա ապրեց մինչև 1902 թվականը: 1902 թվականի աշնանը ծնողները Էդիթին տվեցին սովորելու՝ ամենահեղինակավոր գերմանական կանանցի Պետրուշելյան գիմնազիա: Աղջիկը լավ էր սովորում, շատ կարդում էր, այդ թվում՝ [[Ալֆրեդ դը Մյուսե|Մյուսեին]], [[Ռայներ Մարիա Ռիլկե|Ռիլկեին]] և [[Յուհան Ավգուստ Ստրինդբերգ|Ստրինդբերգին]]:
[[2011]] թվականին ՀՀ պետական կառավարման ակադեմիայի գիտական խորհրդի որոշմամբ շնորհվել է պրոֆեսորի գիտական կոչում քաղաքագիտություն մասնագիտությամբ։
 
=== Աշխատանքային գործունեություն ===
 
Նա սկսել է գրել բանաստեղծություններ գիմնազիայում սովորելու վաղ տարիներին, ընդորում տարբեր լեզուներով: 15 տարեկանում նրա 238 դպրողական բանաստեղծություններից 26-ը գրված են եղել շվեդերեն, 5-ը ֆրանսերեն, մեկը ռուսերեն, մնացածը գերմաներեն լեզվով: «Ես չգիտեմ, ում եմ տանում իմ երգերը, բայց ես գիտեմ, թե որ լեզվով եմ վաղը գրելու», — գրում է իր օրագրում, բայց հետագայում նա գրել ու հրապարակվել է միայն շվեդերեն:
1972-[[1995]] թվականները աշխատել է [[Հայաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան|Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտուտի]] սոցիալական փիկիոփայության ամբիոնում։
Մինչ 1908 թվականը մայրը դստեր հետ ապրել են Պետերբուրգում և միայն ամառն էին անցկացնում Ռայվոլում: 1980 թվականի ամռանը [[Տուբերկուլոզ|տուբերկուլոզից]] մահանում է Էդիթի հայրը, իսկ ավելի ուշ աշնանը պարզվում է, որ 16-ամյա աղջիկը ժառանգել է հոր հիվանդությունը: Նա չկարողացավ ավարտել Պետրուշյան գիմնազիան, քանի որ մայրը նրան տեղափոխեց տուբերկուլոզից բուժվելու ֆիննական Նումմելա հանգստյան քաղաք:
 
[[1997]] թվականից մինչ այսօր ղեկավարում է ՀՀ պետական կառավարման ակադեմիայի՝ Քաղաքական կառավարման և հանրային քաղաքականության ամբիոնը։
 
1908-1914 թվականներին Էդիթը բուժվում էր առողջարանային՝ Նումմելիա և շվեյցարական Դավոս քաղաքում: Այդ նույն ժամանակ էլ նա իր մոր հետ ճանապարհորդում է [[Եվրոպա]]յով: 1914 թվականին նրանք վերադառնում են Ռայվոլ, որտեղ Էդիթը մնում է մինչև իր կյանքի ավարտը, կատարելով միայն մի քանի ճանապարհորդություն Պետերբուրգ և [[Հելսինկի]]: Ռայվոլում էլ նա սիրահարվեց: Այստեղ նա սիրային հարաբերություններ սկսեց իրենից 16 տարով մեծ տղամարդու հետ, ով [[Զելենոգորսկ]]ի ֆիզիոթերապևտն էր: Նրանց սիրավեպը տևեց մինչև 1915 թվականի ձմեռ, երբ նա գնաց ռազմաճակատ: Դրանից հետո նրանք երբեք չեն հանդիպել:
[[2002]] թվականից համատեղության կարգով աշխատում է [[Հայ-ռուսական համալսարան]]ի քաղաքագիտության ֆակուլտետում։
 
[[2008]] թվականից մինչև այսօր հանդիսանում է՝ [[Հայաստանի պաշտպանության նախարարություն|ՀՀ ՊՆ]] ազգային ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտում գործող ՀՀ ԲՈՀ-ի 056 «Քաղաքական գիտություններ և միջազգային հարաբերություններ» մասնագիտական խորհրդի փոխնախագահն<ref>http://www.mil.am/hy/pages/16</ref>:
 
== Պարգևներ ==
 
В [[1916 год]]у в [[Хельсинки]] вышел первый сборник стихов Эдит Сёдергран (на шведском языке). Он назывался просто «Стихотворения» («Dikter»). Уже первый её сборник стихов внёс новые элементы в шведскую лирику. Дебют поэтессы шокировал большинство читателей и был осмеян финскими критиками. Это заставило её замкнуться, углубиться в выдуманный ею фантастический мир. В её первых стихах есть юношеская меланхолия и страницы северной природы. Она прекрасно знала природу родных мест, которую постоянно одушевляла и наделяла человеческими свойствами. Деревья в ранних стихотворениях Сёдергран жили и любили, солнечные лучи одаряли нежным поцелуем, звезды всхлипывали. Счастье представлялось юной поэтессе бабочкой, а горе — птицей с большими черными крылами. Товарищи её детских игр — берег, озеро, дерево детства. Но главное в её лирике — интонация пророчества. Поэзия мыслилась ею как голос будущего, поэт — его предвестник: «Судьбой поставлена я часовым в предвестье солнца восхода…» («Восход солнца»).
[[2014]] թվականին ՀՀ Նախագահ [[Սերժ Սարգսյան|Սերժ Սարգսյանի]] հրամանագրով պարգևատրվել է «[[Մովսես Խորենացու մեդալ|Մովսես Խորենացի]]» մեդալով<ref>https://armenpress.am/arm/news/764892/armenia%E2%80%99s-president-awards-two-lecturers-of-public-administration-academy-with-movses-khorenatsi.html</ref>:
 
Сёдергран писала без оглядки на традиции поэтической формы, и это вызывало непонимание и резкую критику со стороны литературных кругов. В первом сборнике есть несколько рифмованных стихотворений. В дальнейшем Сёдергран отдает предпочтение [[верлибр]]у. Именно она сделала [[верлибр]] полноправной частью финской лирики. Немногие тогда оценили новаторство Эдит Сёдергран. В первой книге Сёдергран много писала о природе, о своём любимом доме. Здесь и любовные стихи, тот их мотив, который проходит через всю её лирику — контраст между мужским и женским ощущением любви.
== Աշխատություններ ==
 
: Ты искал цветок
=== Գրքեր ===
: А нашёл плод.
: Ты искал родник
: А нашёл море.
: Ты искал женщину
: А нашёл душу —
: Ты разочарован.
 
[[Первая мировая война]] и [[Февральская революция]] в [[Петроград]]е принесли в семью Сёдергран лишения и нищету. Эдит с матерью окончательно поселились в Райволе, в уединении. Здесь рождались очень автобиографические стихи молодой женщины, мечтающей о счастье, но угасающей от неизлечимой болезни. Как и другие, Эдит ожидала от революции светлого будущего, но то, что она увидела весной 1917 года на улицах Петрограда, насторожило её. А главное, она не знала, что последний раз ходит по родным тротуарам Невского проспекта, по набережным [[Нева|Невы]]. Её жизнь разрезала новая граница. Недоступный теперь Петроград остался в [[Россия|России]], а [[Райвола]] — маленьким островком в охваченной [[Гражданская война в Финляндии|гражданской войной]] [[Финляндия|Финляндии]]. После февральской революции Эдит никогда больше не бывала в Петрограде. В ходе гражданской войны Райвола переходила из рук в руки, и Эдит с матерью оказались в водовороте кровавых событий.
[[2017]] թվականի [[մարտի 10]]-ին տեղի ունեցավ «Քաղաքական Լիդերություն» գիրքի շնորհանդեսը<ref>https://168.am/2017/03/10/765098.html</ref>։
 
После окончания гражданской войны болезнь Эдит снова обострилась. Она умерла в [[1923 год]]у в [[Райвола|Райволе]] в возрасте 31 года. Во время Второй мировой войны её дом был разрушен.
=== Մենագրություններ և ձեռնարկներ ===
* Քաղաքական արդիականացման և զարգացման հիմնահարցերը, Երևան, 2004, 261 էջ<ref>http://www.academia.edu/29207851/%D5%94%D4%B1%D5%82%D4%B1%D5%94%D4%B1%D4%BF%D4%B1%D5%86_%D4%B1%D5%90%D4%B4%D4%BB%D4%B1%D4%BF%D4%B1%D5%86%D4%B1%D5%91%D5%84%D4%B1%D5%86_%D4%B5%D5%8E_%D4%B6%D4%B1%D5%90%D4%B3%D4%B1%D5%91%D5%84%D4%B1%D5%86_%D5%80%D4%BB%D5%84%D5%86%D4%B1%D5%80%D4%B1%D5%90%D5%91%D4%B5%D5%90</ref>։
 
Посмертно была издана вторая книга стихов Эдит Сёдергран, «Земля, которой нет». Входящие в неё стихи были написаны в конце недолгой жизни поэтессы. Книгу составил литературный критик [[Оллсон, Хагар|Хагар Оллсон]].
=== Հոդվածներ ===
* Ժողովրդավարացման անցման հիմնախնդիրները Հայաստանի Հանրապետությունում<ref>http://www.noravank.am/upload/pdf/179_am.pdf</ref>։
* Լեգիտիմության խնդիրը քաղաքական զարգացումներում<ref>https://www.academia.edu/30570851/%D4%BC%D5%A5%D5%A3%D5%AB%D5%BF%D5%AB%D5%B4%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%A1%D5%B6_%D5%B0%D5%AB%D5%B4%D5%B6%D5%A1%D5%AD%D5%B6%D5%A4%D5%AB%D6%80%D5%A8_%D6%84%D5%A1%D5%B2%D5%A1%D6%84%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%A6%D5%A1%D6%80%D5%A3%D5%A1%D6%81%D5%B8%D6%82%D5%B4%D5%B6%D5%A5%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%B4</ref>։
* Ժողովրդավարակն լեգիտիմության հաստատման առանձնահատկությունները ՀՀ-ում<ref>http://psaa.am/images/PDFs/Dr._M._Margaryan_and_PhD_H._Movsesyan_Article.pdf</ref>։
* «Լավ կառավարման» սկզբունքների ներդրումը՝ որպես Հայաստանի Հանրապետությունում խաղաղության մշակույթի հաստատման գործընթաց<ref>http://psaa.am/images/PDFs/2013_n1-2_HB_Mariam_Margaryan.pdf</ref>։
* Ազգային պետության արդիականացման առանձնահատկությունները գլոբալացման գործընթացում<ref>http://psaa.am/images/PDFs/Mariam_Margaryan_article.pdf</ref>։
* Ազգային ինքնության արդիականացման հրամայականները (ըստ Ս․Հանթինգթոնի «Ո՞վ ենք մենք։ Ազգային ինքնության մարտահրավերները» աշխատության)<ref>http://psaa.am/images/PDFs/M._Margaryan__article.pdf</ref>։
 
== Ծանոթագրություններ ==
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Մասնակից:Քրիստոֆ/Ավազարկղ» էջից