«Ինքնաճանաչում»–ի խմբագրումների տարբերություն

Շատ [[կրոն]]ական, [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայական]], [[Հոգեբանություն|հոգեբանա]]-[[Մանկավարժություն|մանկավարժական]] դպրոցներ և մոտեցումներ մեծամասամբմեծ մասամբ կառուցված են ինքնաճանաչման և ինքնազարգացման կարևորության, արժեքավորության և նշանակալիության վրա: Այսպես՝ ըստ [[Հին Արևելք]]ի կրոնական տեսակետի ինքնաճանաչման և ինքնազարգացման միջոցով է հնարավոր ըմբռնել անձի ճշմարիտ էությունը, բացարձակ մտքի, [[Տիեզերք]]ի հետ միասնությունը: «[[Քրիստոնեության]] մեջ ինքնաճանաչումը իր մեջ աստվածային սկզբի բացահայտումն է, իսկ ինքնազարգացումը՝ հավատքի միջոցով Աստծուն հասկանալու ճանապարհ է»{{sfn|Маралов|2004|loc=с. 3}}: Հոգեբանության և մանկավարժության հումանիստական ուղղություները հաստատում են, որ միայն ինքնադրսևորման միջոցով անձը կարող է հասկանալ իրեն, գտնել իր գոյության իմաստը, դառնալ այն, ինչ նա կարող է դառնալ, այլ ոչ թե այն, ինչ նրան պարտադրում է շրջապատը: