«Գեղարվեստական գրականություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Գեղարվեստական գրականության քնարական սեռի մեջ մտնում են այնպիսի ստեղծագործություններ, որոնցում անդրադարձ է կատարված մարդու ներաշխարհին՝ հույզերին, հոգեվիճակին. տպավորություններին, ապրումներին<ref name="Лирика">{{cite web|url=http://litved.rsu.ru/lirika.htm|title=Лирика|accessdate=2013-04-27|archiveurl=https://www.webcitation.org/6GCy2nq0W|archivedate=2013-04-28}}</ref>: Այդպիսի ստեղծագործություններում եթե նույնիսկ առկա են պատմողական տարրեր, բոլոր դեպքերում գրական երկը իր էությամբ մնում է սուբյեկտիվ՝ կենտրոնացած լինելով քնարական հերոսի ներաշխարհի վրա: Քնարական սեռի ստեղծագործությունների բնորոշ գծերն են՝ սեղմությունը, մենախոսային բնույթը, քնարական սյուժեի (դիպաշարի) միասնականությունը, ակնթարթայնությունը, արդիականությունը<ref>[[Кожинов, Вадим Валерианович|Кожинов В. В.]] К проблеме литературных родов и жанров // Теория литературы. Основные понятия в историческом освещении. Роды и жанры литературы. М., 1964. С.46</ref>: Քնարական սեռի ստեղծագործությունների մեծ մասը պոեզիայի մաս են կազմում:

Դրամատիկական սեռի ստեղծագործություններին առաջին հերթին բնորոշ է այն, որ դրանք արտացոլում են հեղինակի ոչ թե ներաշխարհը, այլ դրանից դուրս գտնվողը: Այս առումով դրանք նման են էպիկական երկերին, սակայն տարբերվում են նրանով, որ վերջիններս իրենց ձևով պատումային-պատմողական են, իսկ դրամատիկական ստեղծագործությունները՝ երկխոսական(դիալոգային)<ref>[http://www.bukinistu.ru/drama-kak-rod.html Драма как род]</ref>: Դրամատիկական ստեղծագործություններում հեղինակի անունից խոսքը էպիզոդիկ բնույթ է կրում՝ մեծամասամբմեծ մասամբ սահմանափակվելով ռեմարկներով և դիպաշարին առնչվող բացատրություններով: Դրամատիկական երկերի մեծ մասը գրվում է թատրոնում բեմականացվելու նպատակով: