«Նեպուկներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{Տաքսոտուփ2|Վիքիդատա=այո}}'''Նեպուկներ''' (լատ․՝ Oniscidea), պապուկներ, գլխավորապես ցամաքային հավասարաոտ խեցգետնակերպերի ենթակարգ։ 1—50 մմ երկարությամբ մարմինը սեղմված է մեջքա-փորային ուղղությամբ։ Գլխի վրա կան երկար անտենաներ և անտենուլներ։ Մարմնի 7 հատվածներից յուրաքանչյուրն ունի մեկ զույգ քայլող վերջավորություններ։ Փորիկի վրա ունեն 5 զույգ թիթեղավոր, երկճյուղ շնչառական վերջույթներ, որոնց թիթեղիկների միջոցով կատարվում է գազափոխանակությունը։ Փորիկի վերջին զույգ վերջավորությունները կատարում են հոտառական, հենարանային, պաշտպանական կամ [[ջուր]] ներծծող ֆունկցիա։ Բաժանա[[սեռ]] են։ Բեղմնավորությունը ներքին է, զարգացումն առանց կերպարանափոխության։ Հայտնի է նեպուկների մոտ 1000 տեսակ՝ տարածված ամենուրեք, առավելապես խոնավ և տաք, ինչպես նաև չոր, բայց СаСОз-ով հարուստ վայրերում ([[ԽՍՀՄ]]-ում՝ գլխավորապես [[Միջին Ասիա]]յում, [[Կովկաս]]ում, [[Ղրիմ]]ում)։ Անտառներում նեպուկները օգտակար են, նպաստում են հողառաջացմանը․ որոշ տեսակներ երբեմն վնասում են ջերմոցային և մշակովի բույսերին։ Հին [[Հին Հայաստան]]ում եղել է նեպուկ (նեպակ) անվամբ պարհակ, ըստ որի երկրագործը պարտավոր էր ոչնչացնել սահմանված քանակի միջատ։