Վիքիպեդիա

«Մասնակից:Արսենյան Գոհար/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
Տող 249.
 
[[File:Rutherford gold foil experiment results.svg|right|upright|thumb|Վերևում՝ ակնկալվող արդյունքներ. ատոմի սալորի պուդինգի մոդելով անցնող ալֆա մասնիկները անխաթար են:Ներքևում՝ դիտարկված արդյունքներ. մասնիկների մի փոքր մասը թեքվել է, ինչը ցույց է տալիս փոքր, կենտրոնացված լիցք:]]
Քսաներորդ դարի վերջում քիմիայի տեսական հիմքերը վերջապես հասկացվեցին մի շարք ուշագրավ հայտնագործությունների շնորհիվ, որոնց հաջողվեց հետաքննել և պարզել ատոմների ներքին կառուցվածքի բուն էությունը: 1897-ին Թոմսոնը Քեմբրիջի համալսարանում հայտնաբերեց էլեկտրոնը և շատ չանցած ֆրանսիացի գիտնական Բեքերելը Պիեռ և Մարի Կյուրիների հետ ուսումնասիրեցին ռադիոակտիվության երևույթը: Մի շարք ցրման փորձերի արդյունքում Մանչեսթերի համալսարանում Էռնեստ Ռադերֆորդը հայտնաբերեց ատոմի ներքին կառուցվածքը և պրոտոնը, որը դասակարգեց և բացատրություն տվեց ռադիոակտիվության տարբեր տեսակները: Նա հաջողությամբ փոխակերպեց առաջին տարրը`ալֆա մասնիկներով ռմբակոծելով ազոտը: Ատոմի կառուցվածքի վրա կատարած աշխատանքները կատարելագործվել են նրա ուսանողների՝ դանիացի ֆիզիկոս Նիլս Բորի և Հենրի Մոզլիի կողմից: Քիմիական կապերի և մոլեկուլային ուղեծրերի էլեկտրոնային տեսությունը մշակվել է ամերիկացի գիտնականներ Լայնուս Պոլինգի և Գիլբերտ Լյուիսի կողմից
At the turn of the twentieth century the theoretical underpinnings of chemistry were finally understood due to a series of remarkable discoveries that succeeded in probing and discovering the very nature of the internal structure of atoms. In 1897, [[J.J. Thomson]] of [[Cambridge University]] discovered the [[electron]] and soon after the French scientist [[Becquerel]] as well as the couple [[Pierre Curie|Pierre]] and [[Marie Curie]] investigated the phenomenon of [[radioactivity]]. In a series of pioneering scattering experiments [[Ernest Rutherford]] at the [[University of Manchester]] discovered the internal structure of the atom and the existence of the proton, classified and explained the different types of radioactivity and successfully [[Nuclear transmutation|transmuted]] the first element by bombarding [[nitrogen]] with [[alpha particle]]s.
 
2011 թվականը ՄԱԿ-ը հայտարարեց Քիմիայի միջազգային տարի<ref>{{cite web|url=http://www.chemistry2011.org |title=Chemistry |publisher=Chemistry2011.org |accessdate=2012-03-10}}</ref>: Այն Մաքուր և Կիրառական Քիմիայի Միջազգային Միության և ՄԱԿ-ի կրթական, գիտական և մշակութային կազմակերպության նախաձեռնությունն էր և ընդգրկում էր քիմիական հասարակություններ, գիտնականներ և հաստատություններ ամբողջ աշխարհում, ապավինում էր անհատական նախաձեռնություններին`տեղական և տարածաշրջանային գործողություններ կազմակերպելու համար:
His work on atomic structure was improved on by his students, the Danish physicist [[Niels Bohr]] and [[Henry Moseley]]. The electronic theory of [[chemical bond]]s and [[molecular orbital]]s was developed by the American scientists [[Linus Pauling]] and [[Gilbert N. Lewis]].
 
Օրգանական քիմիան մշակվել է Յուստուս Լիբիխի և այլոց կողմից: Ֆրիդրիխ Վյոլերը սինթոզեց միզանյութը, որն ապացուցեց, որ կենդանի օրգանիզմները տեսականորեն կարող են դիտարկվել քիմիայում<ref>{{Cite book| title = The Development of Modern Chemistry | author = Ihde, Aaron John | publisher = Courier Dover Publications | year = 1984 | page = 164 | isbn = 978-0-486-64235-2}}</ref>: 19-րդ դարի մյուս կարևորագույն առաջընթացներն էին՝ կովալենտային կապի ընկալում (Էդվարդ Ֆրենկլանդ, 1852) և թերմոդինամիկայի կիրառությունը քիմիայում (Ջ. Գիբս և Սվանտե Արենիուս, 1870-ականներ):
The year 2011 was declared by the United Nations as the International Year of Chemistry.<ref>{{cite web|url=http://www.chemistry2011.org |title=Chemistry |publisher=Chemistry2011.org |accessdate=2012-03-10}}</ref> It was an initiative of the International Union of Pure and Applied Chemistry, and of the United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization and involves chemical societies, academics, and institutions worldwide and relied on individual initiatives to organize local and regional activities.
 
Organic chemistry was developed by [[Justus von Liebig]] and others, following [[Friedrich Wöhler]]'s synthesis of [[urea]] which proved that living organisms were, in theory, reducible to chemistry.<ref>{{Cite book| title = The Development of Modern Chemistry | author = Ihde, Aaron John | publisher = Courier Dover Publications | year = 1984 | page = 164 | isbn = 978-0-486-64235-2}}</ref> Other crucial 19th century advances were; an understanding of valence bonding ([[Edward Frankland]] in 1852) and the application of thermodynamics to chemistry ([[J. W. Gibbs]] and [[Svante Arrhenius]] in the 1870s).
 
==Պրակտիկա==
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Մասնակից:Արսենյան_Գոհար/Ավազարկղ» էջից