«Նիկոլայ Կուն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ մանր-մունր ուղղումներ, փոխարինվեց: → |
|||
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Գիտնական}}
'''Նիկոլայ Ալբերտովիչ Կուն''' ({{lang-ru|Николай Альбертович Кун}}, {{ԱԾ}}), ռուս պատմաբան, գրող, մանկավարժ, [[Մոսկվայի պետական համալսարան]]ի պրոֆեսոր։ Հեղինակել է «Հին Հունաստանի լեգենդներն ու առասպելները» ({{lang-ru|«Легенды и мифы Древней Греции»}}, [[
== Կենսագրություն ==
Տող 19.
Նիկոլայ Կունն ամուսնացած է եղել Ելենա Ֆրանցևնա Ռոուպերի (1871-1961) հետ։ Վերջինս ունեցել է անգլո-շոտլանդական ծագում։ Լինելով ընտանիքի տասներկուերորդ երեխան՝ Ելենա Ֆրանցևնան ապրել է իր տարեց ծնողների հետ, վարել հոր լայնածավալ գործնական գրագրությունն անգլերենով, ֆրանսերենով ու գերմաներենով։ Իրենց դստեր՝ սկսնակ գիտնական հետ ամուսնությունը հավանության չի արժանացել Ելենա Ֆրանցևնայի ծնողների կողմից, և նրանք սպառնացել են աղջկան զրկել ժառանգությունից։ Պսակադրությունից առաջ Ելենա Ֆրանցևնան անգլիկան դավանանքից անցել է ուղղափառ կրոնի, և գաղտնի պսակադրության հաջորդ օրը երիտասարդ ամուսինները միասին գրավոր հրաժարվել են ժառանգությունից։
Իր կյանքի վերջին տարիները Նիկոլայ Կունն անցկացրել է Չերկիզովյան պարկում։ Նա մահացել է իր «Սերապիսի պաշտամունքի ծագումն ու առաջին [[Պտղոմեոսներ]]ի կրոնական քաղաքականությունը» զեկուցումը կարդալուց առաջ, որը դարձել է նրա վերջին աշխատանքը։
Նիկոլայ Կունը թաղվել է Չերկիզովոյի գերեզմանատանը, որտեղ իրենից առաջ թաղվել էին իր երեխաները՝ Անտոնինան (1908-1924), որը խեղդվել էր գետում, Եվգենյան (1902-1930), որը մահացել էր [[
Նիկոլայ Կունի որդին՝ Նիկոլայը (1911-1942), մահացել է ռազմաճակատում ստացած կոնտուզիայի հետևանքով։
== Գիտական ժառանգություն ==
Նիկոլայ Կունը հրատարակել է «Մութ մարդկանց նամակների» թարգմանությունը ({{lang-ru|Письма тёмных людей}}, 1907), գրել «Աֆրիկյան ժողովուրդների հեքիաթներ» ({{lang-ru|«Сказки африканских народов»}}, 1910), «Մուհամեդն ու մահմեդականությունը» ({{lang-ru|«Магомет и магометанство»}}, 1915), «Իտալիան 1914 թվականին»
Առավել մեծ ժողովրդականության արժանացել է 1914 թվականի աշխատությունը՝ գրված «միջնակարգ ուսումնական հաստատությունների միջին դասարանների աշակերտների ու աշակերտուհիների, ինչպես նաև բոլոր նրանց համար, ովքեր հետաքրքրվում են հույների ու հռոմեացիների առասպելաբանությամբ»<ref>[https://ru.wikisource.org/wiki/%D0%A7%D1%82%D0%BE_%D1%80%D0%B0%D1%81%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%B7%D1%8B%D0%B2%D0%B0%D0%BB%D0%B8_%D0%B4%D1%80%D0%B5%D0%B2%D0%BD%D0%B8%D0%B5_%D0%B3%D1%80%D0%B5%D0%BA%D0%B8_%D0%B8_%D1%80%D0%B8%D0%BC%D0%BB%D1%8F%D0%BD%D0%B5_%D0%BE_%D1%81%D0%B2%D0%BE%D0%B8%D1%85_%D0%B1%D0%BE%D0%B3%D0%B0%D1%85_%D0%B8_%D0%B3%D0%B5%D1%80%D0%BE%D1%8F%D1%85_(%D0%9A%D1%83%D0%BD) Что рассказывали древние греки и римляне о своих богах и героях]</ref>։ Իր նախնական՝ «Ինչ են պատմել հին հույներն ու հռոմեացիներն իրենց աստվածների ու հերոսների մասին ({{lang-ru|«Что рассказывали древние греки и римляне о своих богах и героях»}}) վերնագրով գիրքը հրատարակվել է [[
Նիկոլայ Կունի արխիվիզ զգալի մեծ թվով նյութեր 1989 թվականին նրա թոռնուհին՝ Իննա Իպոլիտովնա Կուն-Նեմիրովսկայան, փոխանցել է «Ժողովրդական արխիվ» վավերագրման հասարակական կենտրոնին։
Տող 48.
}}
{{Արտաքին հղումներ}}
{{DEFAULTSORT:Կուն, Նիկոլայ}}▼
▲{{DEFAULTSORT:Կուն, Նիկոլայ}}
[[Կատեգորիա:Ռուս պատմաբաններ]]
[[Կատեգորիա:Խորհրդային պատմաբաններ]]
|