«Թոմաս Ման»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Առաջին Համաշխարհային Պատերազմ|Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ի ընթացքում Մաննը աջակցում էր Վիլհելմ 2-րդի պահպանողական հայացքներին և դեմ էր [[լիբերալիզմ]]ին։ [[1923]] թվականին Գերմանիայի Հանրապետությունում, լինելով խորհրդարանական ժողովրդավարության (կիսա) պետական խոսնակ, Մաննը գերմանացի մտավորականներին կոչ է անում աջակցել Վեյմարի Հանրապետությանը։ Նա նաև դասախոսություններ է անցկացրել այս թեմաներով։ Այնոււհետև նրա քաղաքական հայացքները աստիճանաբար փոփոխվում են դեպի լիբերալականներ<ref>See a recent translation of this lecture by Lawrence Rainey in [http://www.press.jhu.edu/journals/modernism_modernity/index.html Modernism/Modernity], 14.1 (January 2007), pp. 99–145.</ref>: [[1930]] թվականին Մաննը հանրային ճառ ունեցավ [[Բեռլին]]ում, որը կոչվում էր "«Կոչ բանականությանը"», որի ժամանակ նա քննադատում էր Ազգային Սոցիալիզմը և քաջալերում էր աշխատավոր դասակարգի կողմից իրականացվող դիմադրությունները։ Սրան հաջորդեցին մի շարք ակնարկներ և դասախոսությունները, որոնց միջոցով նա "հարձակում"«գրոհում» էր գործումև քննադատում [[Նացիստական Գերմանիա|նացիստներինացիստներին]] վրա։: Միևնույն ժամանակ նա արտահայտում էր աճող համակրանք սոցիալիստական գաղափարների հանդեպ։ 1933 թվականին, երբ նացիստները իշխանության գլուխ բարձրացան, Մաննը իր ընտանիքով գտնվում էր Շվեյցարիայում։ Իր որդու՝ Կլաուսի խորհրդով նրանք այդ ժամանակ չվերադարձան Գերմանիա։ [[1936]] թվականին նացիստական կառավարությունը չեղյալ համարեց Մաննի գերմանական քաղաքացիությունը։ Պատերազմի ընթացքում Մաննը ռադիոյով հականացիստական ելույթներ էր ունենում։ Ելույթները տպագրվում էին [[ԱՄՆ]]-ում և ուղարկվում [[Մեծ Բրիտանիա]], որտեղ էլ [[ԲիԲիՍի]]ն հեռարձակում էր ելույթները՝ հուսալով, որ գերմանացի ունկնդիրները կլսեն։