«Ավետիս Ահարոնյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ added Category:Հայ տղամարդ գրողներ (CatCompleter via en:Category:Armenian male writers) using HotCat |
չ կատեգորիայի ավելացում, փոխարինվեց: → (6) |
||
Տող 7.
1920 թվականին ստորագրել է [[Սևրի պայմանագիր|Սևրի հաշտության պայմանագիրը]], մասնակցել [[Լոնդոն]]ի (1921 թվական) և [[Լոզանի կոնֆերանս|Լոզանի]] (1922-1923 թվականներ) խորհրդաժողովներին։ Հայ դատին վերաբերող իր խորհրդածություններն ամփոփել է «Սարդարապատից մինչև Սևր և Լոզան» (1943 թվական) գրքում։
[[Պատկեր:Avetis Aharonyan (1).jpg|մինի|ձախից|Ավետիս Ահարոնյան, 1866 թվական, գ. Իգդիր Մավա, Սուրմալուի գավառ 1948 թվական, Փարիզ (թաղված է Պեր Լաշեզ գերեզմանատանը)]]
Միջազգային չափազանց աննպաստ իրողությունների պատճառով, իհարկե, իրականություն չդարձան
{{քաղվածք|Ազատությունը մեր հայրենիքի դուռը թակեց, բայց մենք հայ չէինք, այլ թուրքահայ, ռուսահայ, պարսկահայ․․․ նաև մշեցի, վանեցի, ղարաբաղցի, երևանցի, և նրան՝ մեր փրկիչին չհասկացանք, և ազատությունը մեր դռանը լացեց:|մղկտաց ու հեռացավ}}
Ցավոք, նրա այս գնահատականն իր արդիականությունը այս կամ այն չափով պահպանել է մեր օրերում ևս։
Ահարոնյանը 20-րդ դարի ամենաազդեցիկ գրողներից մեկն էր, որի ստեղծագործությունները դասավանդվում էին հայկական ուսումնական հաստատություններում, դրանցով կրթվում ու դաստիարակվում էին սերունդներ։ Նրա գրիչն ազդեցիկ էր ոչ միայն արտահայտած գաղափարների արդիականությամբ ու որակով, խորախորհուրդ սիմվոլներով, այլև անչափ պերճաշուք լեզվով։ Հայ գրողների մեջ նա առաջիններից էր, որ եվրոպական իրականությունը,
Ահարոնյան ազգային, պետական ու քաղաքական գործիչն ու Ահարոնյան գրողը երկու կարգավիճակներում էլ ապրել և արարել է ազգի համար։ Ցավալիորեն նրա գիտական տաղանդի ներուժը լիարժեք դրսևորում չի ստացել՝ իր հասարակական-քաղաքական, պետական, դիվանագիտական բազմաբաղ գործունեության պատճառով։
Տող 26.
|}}
Առաջին պատմվածքներում («Պուտ-մը կա՜թ», «Նորածինը», «Ֆալագ վուրղունի», «Փշուր-ըմ խա՜ց», «Աքաղաղը»,« Հարևանները», «Բաշոն», «Խավարե՜ս լուսի՛ն» և այլն) գրողը պատկերում է 1894-96 թվականներին Արևմտյան Հայաստանում տեղի ունեցած կոտորածներից մի կերպ փրկված և իր ծննդավայր Իդգիրմավայում ու Իդգիրում հանգրվանած հայ գաղթականների տառապանքներն ու ողբերգական վիճակը: Գաղթականների թշվառ կացությունը պատկերող վերոհիշյալ պատմվածքներում նկարագրված փոքր կենսադրվագների իրատեսական պատկերմամբ նորություն եղան արևելահայ ընթերցողների համար: Գրողն իր հերոսներին ներկայացնոււմ էր գեղարվեստական մի այնպիսի ռեալիստական պատումի մեջ
1894 թվականին «Մշակում» լույս է տեսել Ահարոնյանի «Լուրեր սահմանի այն կողմից» խորագրով հոդվածաշարը, որը նվիրված էր արևմտահայության կյանքին։ Այնուհետև հրատարակվել են արևմտահայ գաղթականներին, ազգային-ազատագրական շարժմանը նվիրված նրա պատմվածքները («Խայ», «Ռաշիդ», «Խավարես, լուսի'ն», «Զարթի'ր, Աստվա'ծ», «Պատիվ», «Էլ մի աղոթիր», «Ջավո», «Արյունոտ թթխմոր» և այլն), որոնք ներառված են «Պատկերներ» (1899 թվական) և «Ազատության ճանապարհին» (1908 թվական) ժողովածուներում։
Տող 40.
== Հիշատակ ==
2016 թվականի դեկտեմբերի 15-ին [[ՀՀ սփյուռքի նախարարություն|ՀՀ սփյուռքի նախարարության]], [[Համազգային հայ կրթական և մշակութային միություն|Համազգային հայ կրթական և մշակութային միության]], [[Երևանի պետական համալսարան]]ի նախաձեռնությամբ ԵՊՀ Հայ բանասիրության ֆակուլտետի դահլիճում
Երևանի [[Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջան]]ում կա [[Ավետիս Ահարոնյան փողոց|Ավետիս Ահարոնյանին նվիրված փողոց]]:
Տող 153.
[[Կատեգորիա:Հայ հեղափոխականներ]]
[[Կատեգորիա:Հայ տղամարդ գրողներ]]
[[Կատեգորիա:Պեր Լաշեզ գերեզմանատանը թաղվածներ]]
|