«Վլադիմիր Լենին»–ի խմբագրումների տարբերություն

1918 թվականի վերջին Բրիտանական աշխատավորական կուսակցությունը կոչ է անում միջազգային սոցիալիստական կուսակցությունների ընդհանուր կոնֆերանս հրավիրել, որը կկոչվեր [[Աշխատավորների և Սոցիալիստների ինտերնացիոնալ]]{{sfn|Shub|1966|pp=389–390}}։ Լենինի համար սա կարծես Երկրորդ ինտերնացիոնալի վերածնունդն էր, որը ինքը արհարամրում էր, և ստեղծում է իր սեփական միջազգային սոցիալիստական համաժողովը, նախորդի չհրավիրելը փոխհատուցելու համար{{sfn|Shub|1966|p=390}} ։ Զինովևի, Տրոցկու, [[Քրիստիան Ռակովսկի|Քրիստիան Ռակովսկու]] և [[Անգելինա Բալաբանոֆֆ]]ի ջանքերով կազմակերպված{{sfn|Shub|1966|p=390}} [[կոմունիստական ինտերնացիոնալ]]ի այս Առաջին համաժողովը (Կոմինտերն) բացվում է Մոսկվայում 1919 թվականի մարտին{{sfnm|1a1=Fischer|1y=1964|1p=525|2a1=Shub|2y=1966|2p=390|3a1=Rice|3y=1990|3p=174|4a1=Volkogonov|4y=1994|4p=390|5a1=Service|5y=2000|5p=386|6a1=White|6y=2001|6p=160|7a1=Read|7y=2005|7p=225}}։ Այն համեստ ծավալներ ուներ․ ներկայացված 34 պատվիրակություններից 30-ը ներկայացնում էին նախկին Ռուսական կայսրության կազմում եղած ազգերին, և նրանցից շատերն էլ չէին ճանաչվել ոչ միջազգային կոմունիստական կուսակցությունների, ոչ էլ իրենց ժողովուրդների կողմից{{sfnm|1a1=Fischer|1y=1964|1p=525|2a1=Shub|2y=1966|2pp=390–391|3a1=Rice|3y=1990|3p=174|4a1=Service|4y=2000|4p=386|5a1=White|5y=2001|5p=160}}։ Տրամաբանական էր, որ բոլշևիկները գերակա դիրք ունեին համագումարում{{sfnm|1a1=Service|1y=2000|1p=387|2a1=White|2y=2001|2p=160}}, հետագայում Լենինը հեղինակում է մի քանի կանոններ, որոնք հայտարարում էին, որ Կոմինտերնի անդամ կարող են դառնալ միայն այն կուսակցությունները, որոնք ընդունել են Բոլշևիկյան կուսակցության տեսակետները{{sfnm|1a1=Fischer|1y=1964|1p=525|2a1=Shub|2y=1966|2p=398|3a1=Read|3y=2005|3pp=225–226}}։ Առաջին համագումարի ժամանակ Լենինը պատվիրակությունների համար ելույթում, քննադատելով սոցիալիզմի հասնելու պառլամենտական ճանապարհը, հիշատակելով այնպիսի մարքսիստների, ինչպիսին Կաուցկին է, ևս մեկ անգամ կոչ է արնում զինված ճանապարհով տապալել Եվրոպայի բուրժուական կառավարությունները{{sfn|Service|2000|p=387}}։ Ճիշտ է, Կոմինտերնի նախագահ դարձավ Զինովևը, բայց հիմնական ազդեցություն այդ կառույցի վրա ուներ Լենինը{{sfnm|1a1=Shub|1y=1966|1p=395|2a1=Volkogonov|2y=1994|2p=391}}։