«ԱՄՆ Կոնգրես»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 32.
 
== Օրենսդրական գործընթաց ==
{{main|Օրենսդրական գործընթաց ԱՄՆ-ում}}Կոնգրեսում օրինագծի ընդունումը տեղի է ունենում հետևյալ կերպ. օրինագիծը մտնում է Ներկայացուցիչների պալատ, այն ձայների մեծամասնությամբ ընդունվում է, նույն ընթացակարգը տեղի է ունենում Սենատում: Այնուհետև օրինագիծն ուղարկվում է [[ԱՄՆ նախագահ|ԱՄՆ նախագահին]], որը 10 օրվա ընթացքում կամ պետք է ստորագրի այն, կամ կիրառի [[Վետո|վետոյի]] իր իրավունքը: Այստեղ հստակ երևում է իշխանության ճյուղերի միջև զսպման և հակակշիռների համակարգը։ Եթե նախագահը վետո կիրառեց, ապա օրինագիծը վերադառնում է Ներկայացուցիչների պալատ, և այժմ դրա հետագա առաջխաղացման համար արդեն հարկավոր է բոլոր ներկայացուցիչների ձայների երկու երրորդը: Երբ օրինագիծը ստանում է անհրաժեշտ քանակությամբ ձայներ, այն ուղարկվում է Սենատ, որտեղ նույն գործընթացը կրկնվում է։ Եթե հաջողվում է հավաքել անհրաժեշտ քանակությամբ ձայներ, ապա օրինագիծը դաշնային օրենքի կարգավիճակ է ստանում նաև առանց նախագահի ստորագրության<ref name=":02" />։ստորագրության։
 
== Պատմություն ==
Տող 41.
Անկախության համար մղված պատերազմից հետո Ֆիլադելֆիայում 1787 թվականին հավաքվել է Սահմանադրական կոնվենտ, որը մշակել է ԱՄՆ Սահմանադրությունը և ամերիկյան նոր Կոնգրեսի մոդելը: Սահմանադրական կոնվենցիայում պատվիրակներին պարզ էր, որ երկրին անհրաժեշտ է ուժեղ ազգային կառավարություն, և հենց այն հարցն էր, թե որքան ուժեղ է այդ կառավարությունը պետք է լինի, գլխավորն այդ ժողովում էր: Պատվիրակները բաժանվել են երկու ճամբարի՝ «ֆեդերալիստների», որոնք հանդես են գալիս ուժեղ կառավարության և «հակաֆեդերալիստների» օգտին, որոնք հանդես են գալիս նահանգների իրավունքների օգտին:  Ֆեդերալիստների հայացքները գերակշռում էին Սահմանադրական կոնվենցիայում, սակայն պետք էր փոխզիջման հասնել հակաֆեդերալիստների հետ, ինչն էլ արվեց։ Այսպես կոնվենցիան մշակել է Սահմանադրություն, որը վավերացվել է, և նոր կոնգրեսը սկսել է աշխատել 1789 թվականի մարտի 4-ին։ Սակայն, միևնույն ժամանակ, նոր Կոնգրեսը հիմնականում հիմնված է հոդվածների կոնֆեդերացիայից։
 
Սահմանադրական կոնվենցիայում պատվիրակները որոշել են, թե ինչ լիազորություններով պետք է օժտել Կոնգրեսը։ Վիրջինիայի նահանգի պատվիրակները առաջարկել են Կոնգրեսին օժտել օրենսդրական լիազորություններով բոլոր այն դեպքերում, երբ առանձին նահանգներ դրա համար անիրավաչափ են: Մյուս պատվիրակները առարկել են այդ նորմը՝ համարելով, որ Կոնգրեսն այդպիսով չափազանց մեծ իշխանություն չպետք է ստանա։ Արդյունքում որոշվել է Կոնգրեսին օժտել լիազորություններով, որոնք նրան հնարավորություն կտան կատարել իր պարտականությունները, իսկ մնացած լիազորությունները փոխանցվել են նահանգների իշխանություններին<ref name=":12" />։իշխանություններին։ Լիազորությունների բաժանման այս սկզբունքը կոչվում է դուալիստական [[ֆեդերալիզմ]]:
 
1800 թվականին Կոնգրեսը տեղափոխվել է [[Վաշինգտոն ԿՇ|Վաշինգտոնի]] Կապիտոլիումի շենք։