«Աբու-Լալա Մահարի (պոեմ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Չորրորդ սուրահում Մահարին բողոքում է բարեկամներից, ընկերներիվընկերներից և ասում, որ մարդկանց մոտ պետք է աչալուրջ լինել, որ չհոշոտեն քեզ. «Եվ ինչ է փառքը-այսօր քեզ մարդիկ եղջյուրներից վեր կբարձրացնեն, վաղը նույն մարդիկ սմբակների տակ ճմլելու համար քեզ վար կնետեն»

Յոթերորդ սուրահում Մահարին հասնումէհասնում է մի ժայռի կատարի և նայում աշխարհին ու արևին և ասում, որ արևն է արդեն նրա մայրը, միակ սուրբը և աշխարհից ու մարդկանցից կարևորը: