«Մաթեմատիկայի պատմությունը Հայաստանում»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 3.
[[5-րդ դար]]ում՝ հայկական գրի ստեղծումից հետո, որպես թվանշանների օգտագործվում էին հայկական տառերը։ Մաթեմատիկայի բնագավառում առաջին հայ գիտնականներից էր 7-րդ դարի ականավոր գիտնական Անանիա Շիրակացին։ Նա եղել է թվաբանության հայտնի դասագրքի հեղինակը։ 7-րդ դարի հայտնի մաթեմատիկներից էին նաև [[Լև Մաթեմատիկոս]]ը, [[Նիլկոլայ Արտավազդ]]ը, [[Հովհաննես Իմաստասեր]]ը, [[Գրիգոր Մագիստրոս]]ը։
[[17–րդ դար|17]]-[[19-րդ դար]]երում հայկական մի շարք շրջաններում բացվում են հայկական դպրոցներ, որտեղ ուսուցանվում էի [[մաթեմատիկա]]։ Այդ ժամանակաշրջանում բուռն կերպով հրատարակվում էին մաթեմատիկական գրքեր՝ հայերեն լեզվով։ Արդեն 17-19-րդ դարերում կար ավելի քան 90 դասագիրք, որոնց
20-րդ դարում Երևանում բացվում են [[Երևանի պետական համալսարան]]ը ([[1921]]), [[Հայաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան|Երևանի պոլիտեխնիկական համալսարանը]] ([[1931]]), [[Երևանի Խ. Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտ|Երևանի մանկավարժական համալսարան]]ը ([[1922]]), ՀԽՍՀ Գիտությունների ակադեմիան ([[1943]]), որտեղ անցկացվում էին դասընթացներ ֆունկցիաներից, [[ֆունկցիա]]ների հետազոտումից, [[ինտեգրալ]] և [[Դիֆերենցիալ հավասարումներ|դիֆերենցիալ]] հավասարումներից և մաթեմատիկայի այլ բնագավառներից։
| |||