«Քաղաքը և աստղերը»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «{{Տեղեկաքարտ Գիրք}} '''«Քաղաք և աստղեր»''' ({{lang-en|The City and the Stars}}), գիտաֆանտաստիկ վեպ՝ գրված բրիտանացի ֆ...»: |
(Տարբերություն չկա)
|
08:56, 2 Նոյեմբերի 2019-ի տարբերակ
«Քաղաք և աստղեր» (անգլ.՝ The City and the Stars), գիտաֆանտաստիկ վեպ՝ գրված բրիտանացի ֆանտաստիկ գրող Արթուր Կլարկի կողմից։ Գիրքը հրատարակվել է 1956 թվականին։ Կլարկի խոսքերով, առաջին վեպը հրատարկվել է 1948 թվականին Startling Stories հրատարակչությունում նրանից հետո, երբ մերժվեց Astounding Science-Fiction հրատարակչության խմբագիր Ջոն Վուդ Կեմպբել-փոքրի կողմից։ Գիրքը հիմնված է Քլարկի «Թող գիշերը գա» վիպակի հիման վրա (անգլ.՝ Against the Fall of Night, 1948 թ․), որը որոշ մարդկանց նախընտրած տարբերակն է։ Գրքերը միմյանցից տարբերվում են բովանդակությամբ, չնայած հիմնական սյուժեն և գաղափարական լրացումները վեպի վերամշաման ժամանակ սկզբունքորեն չեն փոխվել։ Գրքի նախաբանում Քլարկը մի անեկդոտ է հիշատակել մի հոգեբույժի և հիվանդի մասին, ովքեր խոստովանել են, որ մի օր քննարկել են նրան թերապիայի մեջ, առանց հասկանալու, որ մեկը կարդացել առաջին վեպը, իսկ մուսը՝ մյուս վեպը։
Քաղաքը և աստղերը անգլ.՝ The City and the Stars | |
|---|---|
| Հեղինակ | Արթուր Կլարկ |
| Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
| Ժանր | գիտական ֆանտաստիկա և Dying Earth? |
| Բնօրինակ լեզու | անգլերեն |
| Ստեղծման տարեթիվ | 1956 |
| Նախորդ | Against the Fall of Night? |
| Հաջորդ | Beyond the Fall of Night? |
| Կազմի հեղինակ | Ջորջ Սոթեր |
| Երկիր | .svg){kind=small} Միացյալ Թագավորություն |
| Հրատարակման տարեթիվ | հունիս 1956 |
| ԳՄՍՀ | 0-15-118023-7 |
| OCLC | 500252499 |
Անոտացիա
Սփյուռք հին քաղաքը, թափանցիկ և ամուր նյութից պատրաստված գմբեթով ծածկված, գտնվում է մարդկանց համար օրրան հանդիսացող Երկիր մոլորակի սրտում։ Այն գոյատևել էր ավելի քան 100 մլն տարի՝ մարտահրավեր նետելով հավերժությանը։ Իր երիտասարդության ժամանակ նա եղել է փոքր գյուղմ որոնցից շատ կար Գալակտիկական Կայսրությունում։ Երբ կայսրությունը մոտենում էր իր մայրամուտին, անհայտ հանճարները քաղաքին նոր ձև էին տալիս և մաշեցնում էին այն մեքենաներով և նրանք անմահ էին դառնում։ Մ․արդը այստեղ իր հանճարի բոլոր պտուղներն է հավաքել, այն ամենը, ինչը փրկել է նրանց անցյալի ավերակներից․․․ Բոլոր վարպետությունը, բոլոր գեղարվեստական շորհները կայսրությունը միավորում են շինարարական քաղաքի։ ամեն ինչ կարող էր անկարագրելի լինել, բայց Սփյուռքը դատապարտված էր ապրելու, որպեսզի ժամանակի գետով ապահո պահի մարդկային սերունդներին։ Քաղաքի բնակչությունը կայուն պահպանվում էր և հասնում էր մինչև 1000 միլիոն մարդ։ Իր ողջ աներևակայելի երկար կյանքի ընթացքում քաղաքի բնակիչները երբեք ձանձրույթ չեն զգացել: Նրանք գոյատևումից բացի ուրիշ ոչ մի բան չեն հասել, սակայն լիովին բավարարված են եղել։ Ստեղծել են միլիոնավոր գործեր, որպեսզի իրենց կյանքում ինչ որ մի բանով զբաղված լինեն, երբ, արդեն գրեթե մեծ են, նրանք դուրս են Ստեղծման դահլիճից դուրս են գալիս, և հազար տարի անց, երբ հազիվ թե ծերանան, նրանք վերադառնում էին հիշողության քաղաքային պահեստարաններ։ Մի աշխարհում, որտեղ բոլոր տղամարդիկ եւ կանայք ունեին ինտելեկտը, որը նախորդ ժամանակներում դրանք հանճարեղությամբ դնում էին մեկ տախտակի վրա, այդժամ պարզապես գոյություն չուներ կարոտելու վտանգ: Սփյուռքի բնակիչները անտարբեր են, թե ինչ է տեղի ունենում ամբողջ աշխարհում, քանի որ նրանց կյաքը ուղիղ է հոսում։ Սակայն երիտասարդ Օլվինային նման կյանքը չէր հետաքրքրում և, նա ցանկանում էր փախչել գոյություն ունեցող այն սահմաններից, որոնք բնակիչները Սփյուռք էին կոչում և իրականություն էին համարում։ Մնում էր միայն այս հավերժության կճեպից դուրս ելք գտնել․․․
Հիմնական կերպարներ[1]
- Օլվին, գլխավոր հերոս, Դիասպարի 20 տարեկան երիտասարդ աղջիկ։ Անկրկնելի, առաջին անգամ հայտնվել է Սփյուռքում ր հիշողություններ չունի անցյալի կյանքից։ Անհաղթելի ցանկություն ունի դուրս գալ քաղաքից։
- Ջիզիրակ՝ Օլվինայի մարզիչը
- Հեդրոն ՝ Սփյուռքի ծաղրածուն, որի պարտականությունների մեջ է մտնում փոքր բազմազանություն մտցնելը քաղաքային կյանքում։
- Ալիստրա՝ Օլվինայի աղջիկը, որի հանդեպ նա կորցրել է իր հետաքրքրությունը Լիզ ճանապարհորդելուց հետո։ Քաղաքում առաջինը ուշադրություն է դարձրել Օլվինայի բացակայությանը
- Սիրեյինիս՝ Ավագ Լիզա
- Հիլվար՝ Սիրեյնիսի որդին եւ Օլվինի ընկերը, որը ուղեկցում էր վերջինիս իր ճանապարհորդություններում, իր դեմքին եւ յոթ Արեւներին:
- Խելահեղ Միտք՝ գիտնականների Գալակտիկական կայսրության մաքուր միտք ստեղծելու առաջին փորձը, առանց ֆիզիկական ամպերի։ Սակայն նա անհողդողդ է եղել ցանկացած նյութի հանդեպ, Այդ պատճառով հսկայական ջանքերով այն ստիպված է եղել փակել սև Արեգակի՝
- Վեյամոնդ՝ մաքուր բանականություն ստեղծելու երկրորդ փորձի ավելի հաջող արդյունքը։ : Վեյնամոնդն ունի հսկայական գիտելիքներ և հնարավորություններ, սակայն նա դեռ չի հասունացել և թերզարգացած է, գրեթե երեխա։
Ստեղծագործության սիմվոլիզմը
Գրքի հերոսները եւ իրադարձությունները հաճախ կապված են մարդկային բնույթի որոշակի կողմերի կամ փոփոխությունների ժամանակի հետ: Այդպես, Ջիզիրակը մարմնավորում է միամենտ իմաստություն և վախ փոփոխությունների հանդեպ, որոնք ապրում են Սփյուռքի բնակիչների մեծ մասը։ Խեդրոնը խորհրդանշում է անպատասխանատվությունը և վախը, ինչի մասին վկայում է նրա փախուստը իրականությունից դեպի հիշողության պահեստ։Գրքի վերջում, երբ Օլվինը տիեզերքից վերջին անգամ նայում է երկրի վրա, նա նայում է դեպի Հյուսիսային բևեռ եւ տեսնում է միաժամանակ մայրամուտ երկրի մի կողմում եւ արեւածագը աշխարհի մյուս կողմում: Դա ցույց է տալիս, որ Սա ցույց է տալիս, որ մարդկության գոնե մեկ դարաշրջանն ավարտվել է, նոր արշալույսն արդեն սկսվում է, և մի օր Մարդը կրկին կշարժվի դեպի այն աստղերը, որոնք նա արդեն ընտրել է։
Ծանոթագրություններ
- ↑ В переводе Кубичева, в разных переводах имена значительно различаются по написанию