«Մասնակից:Սոնա Խասիկյան/Ավազարկղ 1»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 22.
 
== Ստեղծագործության սիմվոլիզմը ==
Գրքի հերոսները եւ իրադարձությունները հաճախ կապված են մարդկային բնույթի որոշակի կողմերի կամ փոփոխությունների ժամանակի հետ: Այդպես, Ջիզիրակը մարմնավորում է միամենտ իմաստություն և վախ փոփոխությունների հանդեպ, որոնք ապրում են Սփյուռքի բնակիչների մեծ մասը։ Խեդրոնը խորհրդանշում է անպատասխանատվությունը և վախը, ինչի մասին վկայում է նրա փախուստը իրականությունից դեպի հիշողության պահեստ։Գրքի վերջում, երբ Օլվինը տիեզերքից վերջին անգամ նայում է երկրի վրա, նա նայում է դեպի Հյուսիսային բևեռ եւ տեսնում է միաժամանակ մայրամուտ երկրի մի կողմում եւ արեւածագը աշխարհի մյուս կողմում: Դա ցույց է տալիս, որ Սա ցույց է տալիս, որ մարդկության գոնե մեկ դարաշրջանն ավարտվել է, նոր արշալույսն արդեն սկսվում է, և մի օր Մարդը կրկին կշարժվի դեպի այն աստղերը, որոնք նա արդեն ընտրել է։
Персонажи и события из книги часто соотносятся с определёнными сторонами человеческого характера или временем перемен. Так, Олвин является символом человеческого стремления к познанию всего нового; Джизирак олицетворяет одномоментные мудрость и страх перед переменами, который испытывают большинство жителей Диаспара. Хедрон же символизирует безответственность и страх, о чём свидетельствует его бегство от реальности обратно в Хранилища памяти. В конце книги, когда Олвин смотрит на Землю из космоса в последний раз, он смотрит на Северный полюс сверху и видит одновременно закат с одной стороны Земли и восход на другой стороне мира. Это показывает, что хоть одна эпоха человечества закончилась, новый рассвет уже начинается и однажды Человек снова двинется по тропе к звёздам, которую он уже избрал.
 
== Ծանոթագրություններ ==