«Հայոց ցեղասպանություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 494.
=== Միջազգային ճանաչում ===
{{Հիմնական|Հայոց ցեղասպանության ճանաչում}}
[[Պատկեր:Nations recognising the Armenian Genocide.svg|մինի|300x300px|Քարտեզի վրա ընդգծված են այն պետությունները, որոնք Օսմանյան Թուրքիայում հայերի բնաջնջումը ճանաչել են որպես ցեղասպանություն․ բաց կանաչով նշված են այն պետությունները, որտեղ ճանաչումը մասնակի է:]]
[[Պատկեր:Pope Francis Photo 1.jpg|մինի|աջից|[[Հռոմի պապ]] [[Ֆրանցիսկոս (Հռոմի պապ)|Ֆրանցիսկոս]]ը [[2015]] թվականի [[ապրիլի 12]]-ին [[Վատիկան]]ի Սուրբ Պետրոսի տաճարում [[Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելից]]ին նվիրված պատարագի ժամանակ օգտագործեց «[[ցեղասպանություն]]» եզրույթը]]
Սկսած 1915 թվականից<ref name="Encyclopedia of genocide">Israel W. Charny. Encyclopedia of genocide, vol. 1, p. 161</ref><ref name="Dictionary of Genocide"/> տարբեր պետություններ ընդունել են բանաձևեր, որոնք քննադատում են հայերի կոտորածը։ ԱՄՆ-ը երեք անգամ (1916<ref name="usa-1916">[http://www.armenian-genocide.org/Affirmation.163/current_category.7/affirmation_detail.html U.S. Senate Concurrent Resalution 12, փետրվարի 9, 1916]</ref>, 1919<ref name="usa-1919">[http://www.armenian-genocide.org/Affirmation.228/current_category.7/affirmation_detail.html U.S. Congress Act to Incorporate Near East Relief, August 6, 1919]</ref>, 1920<ref name="usa-1920">[http://www.armenian-genocide.org/Affirmation.164/current_category.7/affirmation_detail.html U.S. Senate Resolution 359, մայիսի 11, 1920]</ref>) ընդունել է նմանատիպ բանաձևեր, սակայն դրանք չեն կարողացել կանգնեցնել Օսմանյան կայսրության գործողությունները։ [[1915]] թվականին [[մայիսի 24]]-ին [[Ֆրանսիա]]ն, [[Մեծ Բրիտանիա]]ն և [[Ռուսական կայսրություն]]ը հանդես են եկել համատեղ հռչակագրով<ref name="Уголовное право России-753" /><ref name="ani">[http://www.armenian-genocide.org/Affirmation.160/current_category.7/affirmation_detail.html France, Great Britain and Russia Joint Declaration, մայիսի 24, 1915], [http://www.armenian-genocide.org/popup/affirmation_window.html?Affirmation=160 View image of Document]</ref>, որը նույնպես քննադատում էր այդ կոտորածները։
{{քաղվածք|Հաշվի առնելով մարդկության և քաղաքակրթության դեմ Թուրքիայի նոր հանցագործությունները՝ Դաշնակից պետությունների կառավարությունները հրապարակայնորեն հայտարարում են Բարձր դռանը այս հանցագործությունների համար Օսմանյան կառավարության բոլոր անդամների անձնական պատասխանատվության մասին, ինչպես նաև այն գործակալների, որոնք ներգրավված են այդ սպանություններում:|1915 թվականի մայիսի 25: Ֆրանսիայի, Մեծ Բրիտանիայի և Ռուսական կայսրության համատեղ հռչակագիր}}
 
[[Պատկեր:Nations recognising the Armenian Genocide.svg|կենտրոն|մինի|300x300px1000px|Քարտեզի վրա ընդգծված են այն պետությունները, որոնք Օսմանյան Թուրքիայում հայերի բնաջնջումը ճանաչել են որպես ցեղասպանություն․ բաց կանաչով նշված են այն պետությունները, որտեղ ճանաչումը մասնակի է:]]
 
 
Հայկական սփյուռքը գրեթե ամբողջությամբ ներկայացված է ցեղասպանության զոհերի ուղիղ ժառանգներից և ունի բավարար նյութական միջոցներ, որպեսզի դիմադրի Թուրքիայի ճնշումներին<ref name="Bloxham-223-224">{{Գիրք|հեղինակ=Donald Bloxham|վերնագիր=The great game of genocide: imperialism, nationalism, and the destruction of the Ottoman Armenians|մեջբերվող էջեր=223-224}}</ref>: Հիգեր Գրեթի կարծիքով՝ ԱՄՆ-ում գործող հայ լոբբիստական ընկերությունների գլխավոր նպատակն է Թուրքիայի կողմից հայոց ցեղասպանության ճանաչումը և տարածքների վերադարձը։ Որպեսզի հայ լոբբիստները հասնեն այդ նպատակին, նրանք իրենց կողմն են քաշում տարբեր քաղաքական գործիչների, ճնշում են գործադրում տարբեր պետությունների կառավարությունների վրա, զբաղվում են Հայոց ցեղասպանության հարցի լայնամասշտաբ լուսաբանմամբ, հիմնադրում են այդ ցեղասպանության հարցերով զբաղվող կառույցներ։<ref>{{cite book