«Ասորիների ցեղասպանություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

19- րդ դարի երկրորդ կեսին Օսմանյան կայսրությունում քրիստոնյա բնակչության վիճակը գնալով ավելի էր վատթարանում : 1854- 1855 թթ. ռուս գեներալ Մ. Լիխուտինը, որ անմիջական մասնակցություն էր ունեցել Ղրիմի պատերազմի Կովկասյան ճակատի ռազմական գործողություններին և քաջատեղյակ էր Արևմտյան Հայաստանում տիրող իրավիճակին, գրում էր. « Հայերի, ինչպես Թուրքիայի մյուս բոլոր քրիստոնյաների դրությունը շատ ողբերգական է և նրանք մշտապես գտնվում են անհանգիստ վիճակում : Այստեղ նրանց ահաբեկում են ոչ միայն թուրքերը, այլ նաև քրդերը, որոնք խանգարում են հիմնականում ասորիներին և հայերին՝ խաղաղ ու հանգիստ կյանք վարել »<ref>Лихутин М., Русские в Азиатской Турции в 1854 и 1855 годах СПБ, 1863, с.168,152</ref> :

 

 

Ըստ տարբեր աղբյուրներ զոհերի թիվը եղել է 500&nbsp;000—750&nbsp;000 մարդ<ref>The Armenian Genocide: Wartime Radicalization Or Premeditated Continuum — Page 272 edited by Richard Hovannisian</ref><ref>[http://commdocs.house.gov/committees/intlrel/hfa28430.000/hfa28430_0f.htm The Plight of Religious Minorities: Can Religious Pluralism Survive? — Page 101 by United States Congress]</ref>։