«Սուլխան Ցինցաձե»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Սուլխան Ցինցաձե''' ({{ԱԾ}}), վրացի խորհրդային կոմպոզիտոր։ Վրացական ԽՍՀ ժողովրդական արտիստ ([[1961]])։ [[ԽՄԿԿ]] անդամ [[1966]] թվականից։

Ավարտել է [[Մոսկվայի կոնստերվատորիան՝կոնսերվատորիա|Մոսկվայի կոնստերվատորիա]]<nowiki/>ն՝ Ս․ Մ․ Կոզոլուպովի թավջութակի ([[1950]]) և Ս․ Ս․ Բոգատիրյովի կոմպոզիցիայի ([[1953]]) դասարանները։ [[1963]] թվականից [[Թբիլիսի]]ի կոնսերվատորիայում վարում է գործիքավորման դասարան ([[1965]] թվականից՝ ռեկտոր, [[1973]] թվականից՝ պրոֆեսոր)։ Գրել է «Ոսկեգեղմ» ([[1953]]), «Ճգնավորը» (ըստ Ի․ Ճավճավաձեի, բեմադվել է՝ [[1972]], [[Վրաստան]]ի օպերայի և բալետի թատրոն) օպերաները, «Երկնագույն լեռան գանձը» (բեմադրվել է՝ [[1957]], նույն տեղում), «Դև» (ըստ [[Միխայիլ Լերմոնտով|Մ․ Լերմոնտովի]], բեմադրել է՝ [[1961]], նույն տեղում) բալետները, «Սարդոստայն» (բեմադրվել է՝ [[1963]]), «Երգ անտառում» (բեմադրվել է՝ [[1968]], երկուսն էլ՝ [[Թբիլիսի]]ի երաժշտական կոմեդիայի թատրոն) օպերետները, 4 սիմֆոնիա ([[1952]], [[1963]], [[1969]], [[1979]]), դաշնամուրի[[դաշնամուր]]<nowiki/>ի, ջութակի[[ջութակ]]<nowiki/>ի, թավջութակի[[թավջութակ]]<nowiki/>ի կոնցերտներ, «Անմահություն» օրատորիան ([[Վլադիմիր Իլյիչ Լենին|Վ․ Ի․ Լենինի]] ծննդյան 100-ամյակի առթիվ, [[1970]]), լարային 9 [[կվարտետ]], կամերագործիքային այլ երկեր, ռոմանսներ[[ռոմանս]]<nowiki/>ներ, կինոնկարների երաժշտություն (այդ թվում՝ «[[Զինվորի հայրը]]») և այլն։

[[ԽՍՀՄ]] պետական մրցանակ ([[1950]]), Զ․ Փալիաշվիլու անվան ([[1974]]), Շ․ Ռուսթավելու անվան ([[1981]]), Վրացական ԽՍՀ պետական մրցանակներ։ ՊարգեվատրվելՊարգևատրվել է 2 շքանշանով։