«Էդմունդ Դևիս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 7.
 
=== Քաղաքացիական պատերազմ ===
[[1861]] թվականին Էդմունդը պաշտոնապես փոխարինումփոխարինել է նախկին նահանգապետ Սեմ Հյուսթոնին։ Դևիսն առաջադրվել է «բաժանիչ» համագումարի պատվիրակների մեջ, սակայն պարտություն է կրել։ Նա իր մոտ է կանչումկանչել Ռոբերտ Լիին և ստիպում էստիպել, որպեսզի նա երդվի երկրին հավատալու հարցում։ Սակայն նա չի համաձայնվում փոխադարձ երդում տալ<ref name="С2"/>, այդ պատճառով էլ ներկայացվումներկայացել է նահանգային դատարան։ Ազատ է արձակվում դատարանից, որպես անմեղ։ Նա փախել է Տեխասից և թաքնվել [[Լուիզիանա]]յի Նոր Օռլեանի Միության կողմից գրավված տարածքում։ Այնուհետև նա մեկնել է [[Վաշինգտոն]], որտեղ նախագահ [[Աբրահամ Լինքոլն]]ը նրան շնորհել է գնդապետի կոչում և իրավունք տվել ձևավորել Տեխաս նահանգի 1-ին հեծելազորային գունդը։
 
Դևիսը հավաքել է Լուիզիանա փախած տեխասցիներից բաղկացած գունդ։ Գունդը ակտիվ մասնակցություն է ունեցել քաղաքացիական պատերազմի ավարտի մարտական գործողություններին։ 1864 թվականի նոյեմբերի 10-ին նախագահ Լինքոլնը Դևիսին շնորհել է բրիգադի գեներալի կոչում<ref name="С4">{{книга|автор=John H. Eicher, David J. Eicher |заглавие=Civil War High Commands.|место=Stanford|издательство=Stanford University Press|год=2001|allpages=720|isbn=0-8047-3641-3}}</ref>։ Դևիսը ներկա է գտնվել 1865 թվականի հունիսի 2-ին գեներալ Էդմունդ Սմիթի կապիտուլյացիայի ստորագրմանը։ 1865 թվականի օգոստոսի 24-ին Դևիսը լուծարել է իր գունդը<ref name="С4"/>։
 
=== Քաղաքական կարիերա ===
[[1866]] թվականին, համաշխարհային պատերազմից հետո, Դևիսը դառնումդարձել է Տեխաս նահանգի այդ իշխանության գլխավոր ներկայացուցիչ։ Նա պաշտպանումպաշտպանել էրէ ազատագրված ստրուկների իրավունքները և կոչ էրէ անումարել Տեխասը բաժանել մի քանի նահանգների։
 
1869 թվականին նա ընտրվել է Տեխասի նահանգապետ՝ ընտրություններում հաղթելով Էնդրյու Հեմիլթոնին։ Վերակառուցման ժամանակ Դևիսի ընդդիմախոսները նրան մեղադրում էին Սահմանադրության առաջին ուղղումը խախտելու մեջ։ 1870 թվականի հուլիսի 22-ին Տեխասի ոստիկանությունը նահանգում սկսել է պայքարել հանցավորության դեմ, այդ թվում՝ ռասայական հանցագործությունների դեմ, ինչը հարուցել է նախկին ստրկատերերի և սեգրեգացիայի կողմնակիցների բողոքները: Դևիսը նաև ստեղծել է «նահանգի գվարդիայի» և «պահուստային աշխարհազորի» ստորաբաժանումներ, որոնք դարձել են Տեխասի Ազգային գվարդիայի ({{lang-en|[[:en:Texas Military Forces|Texas Military Forces]]}}) նախորդները<ref>{{cite web|url=http://www.tshaonline.org/handbook/online/articles/qnt02|title=Texas National Guard|author=Bruce A. Olsen.|date=30 May 2010|publisher=Texas State Historical Association|lang=en|accessdate=2012-06-26|archiveurl=https://www.webcitation.org/6Aye14bGi?url=http://www.tshaonline.org/handbook/online/articles/qnt02|archivedate=2012-09-26}}</ref>:
 
Դևիսի նահանգապետությունը նշվել է աֆրոամերիկացիների քաղաքացիական իրավունքների աջակցությամբ: Դևիսը շատ հայտնի էր նախկին կոնֆեդերատների շրջանում, բայց նրան համարումհամարել էինեն Միության բանակի հերոս և նա [[Ռիո Գրանդե]]ի սահմանային տարածքում իսպանալեզու քաղաքացիների շրջանում հարգանք էր ձեռք բերել<ref name="С3">{{статья|автор=Odie Arambula.|заглавие=Radical Republican Davis had support|язык=en|издание=Laredo Morning Times|год=May 20, 2012|страницы=15A}}</ref>։
[[Պատկեր:Edmund_Davis_monument,_Austin,_TX_IMG_2189.JPG|thumb|Հուշարձան Դևիսի գերեզմանին]]
1873 թվականին Դևիսը ընտրություններում պարտություն է կրել դեմոկրատ Ռիչարդ Կոկից (42 633՝ համապատասխանաբար 85 549 քվեի դիմաց)։ Ընտրությունների ժամանակ խախտումներ են արձանագրվել, Դևիսը վիճարկել է արդյունքները և հրաժարվել հեռանալ Կապիտոլիումի առաջին հարկում գտնվող իր աշխատասենյակից: Նորընտիր նահանգապետ Կոկը և դեմոկրատական կուսակցությունից Օրենսդիր ժողովի պատգամավորները հարկադրված են եղել հարկադրական աստիճաններով բարձրանալ երկրորդ հարկ՝ լեգիսլատուրայի համագումարին մասնակցելու համար: 1874 թվականի հունվարին Նախագահ [[Ուլիսես Ս. Գրանթ]]ը հրաժարվել է զորքեր ուղարկել հաղթանակած նահանգապետին օգնելու համար, Դևիսը փակվել է իր աշխատասենյակում, և իրավիճակը կարգավորվել է Ջոն Ռեյգանի միջնորդությամբ<ref>Brown, Lyle C., Langenegger, Joyce A., Garcia, Sonia R., et al. PRACTICING TEXAS POLITICS, Thirteenth Edition. Boston: Houghton Mifflin, 2006. (Page 67-68)</ref>։