«Հավատքի ազատություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 29.
Ֆրանսիացի փիլիսոփա [[Վոլտեր|Վոլտերը]] անգլիական հասարակության մասին իր «Գրություններ անգլիացիների մասին» գրքում նշել է, որ բազմազան հասարակության մեջ կրոնի ազատությունը խորապես կարևոր է այդ երկրում խաղաղության պահպանման համար: Դա կարևոր էր նաև հասկանալու համար, թե ինչու այդ ժամանակ [[Անգլիա|Անգլիան]] ավելի բարեկեցիկ երկրի էր, պակաս կրոնական հանդուրժող եվրոպական հարևանների համեմատ<ref>{{cite web|url=http://www.bartleby.com/34/2/6.html|title=Letter VI – On the Presbyterians. Letters on the English.|last=Voltaire|first=François Marie Arouet de.|date=1909–14|website=www.bartleby.com|publisher=The Harvard Classics|page=|orig-year=1734|access-date=2017-05-25}}</ref>:
 
[[Ադամ Սմիթ|Ադամ Սմիթը]] [[Ազգերի հարստություն|«Ազգերի հարստություն»]] գրքում նշում է, որ պետք է թույլ տալ, որ մարդիկ ազատորեն ընտրեն իրենց կրոնը, քանի որ դա օգնում է կանխել քաղաքացիական անկարգությունները և նվազեցնել անհանդուրժողականությունը: Քանի դեռ կան բավականաչափ տարբեր կրոններ և կրոնական աղանդներ, որոնք գործում են հասարակության մեջ, ապա պետք է հարգել այդ հավատքի հետևորդների իրավունքները։
 
Սմիթը նաև նշում է, որ օրենքները, որոնք կանխում են կրոնական ազատությունը և ձգտում են պահպանել ուժը և հավատը որոշակի կրոնի վրա, շուտով միայն ծառայելու են այդ կրոնի թուլացմանն ու կոռումպացվածությանը, քանի որ նրա առաջնորդներն ու քարոզիչները դառնում են դժգոհ, անջատված և անգործունակ<ref name="Smith1">Smith, Adam (1776), [http://www2.hn.psu.edu/faculty/jmanis/adam-smith/Wealth-Nations.pdf Wealth of Nations], Penn State Electronic Classics edition, republished 2005, pp. 643–49</ref>:
Տող 38.
 
==Երեխաների իրավունքները==
Գերմանիայում գործող օրենքը սահմանում է «կրոնական մեծամասնություն» տերմինը ([[Religiöse Mündigkeit]])՝ անչափահասների համար նվազագույն տարիքը, որպեսզի հետևեն իրենց կրոնական համոզմունքներին՝ անկախ իրենց ծնողների հավատքի։ 14 տարեկան և ավելի երեխաներն ունեն անսահմանափակ իրավունք որևէ կրոնական համայնք մուտք գործելու կամ դուրս գալու համար: 12-14 տարեկան երեխաներին չի թույլատրվում ստիպել փոխվել այլ համոզմունքի: Իսկ 10-12 տարեկան պետք է ստանան կրոնական դաստիարակություն՝ նախքան կփոխեն իրենց հավատքը։հավատքը<ref>{{cite web|url=http://bundesrecht.juris.de/kerzg/BJNR009390921.html|title=Gesetz über die religiöse Kindererziehung|publisher=Bundesrecht.juris.de|accessdate=3 September 2011}}</ref>։
 
Նմանատիպ օրենքներ կան Ավստրիայում<ref>[http://www.familienrecht.at/fileadmin/gesetze/abgb/rekerz.pdf Bundesgesetz 1985 über die religiöse Kindererziehung] (pdf)</ref> և Շվեյցարիայում:<ref>{{cite web|url=http://www.gesetze.ch/sr/210/210_025.htm|title=Schweizerisches Zivilgesetzbuch Art 303: Religiöse Erziehung|publisher=Gesetze.ch|accessdate=3 September 2011}}</ref>
Տող 45.
 
==Կրոնի ազատության միջազգային օր==
Հոկտեմբերի 27-ը համարվում է [[Կրոնի ազատության միջազգային օր|հավատքի ազատության միջազգային օր]]՝ ի հիշատակ [[Բոստոն|Բոստոնի]] նահատակների մահապատժի։1659–1661մահապատժի։ 1659–1661 թվականների ընթացքում Մասաչուսեթսի ծոցում պուրիտանների կողմից մահապատժի ենթարկված մի խումբ քյուքերների։քյուքերների<ref>{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=WlTnzA6kHYwC|title=Historical Dictionary of the Friends (Quakers)|author=Margery Post Abbott|publisher=Scarecrow Press|year=2011|isbn=978-0-8108-7088-8|page=[https://books.google.com/books?id=WlTnzA6kHYwC&pg=PA102 102]}}</ref>։
 
Իսկ [[Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ|ԱՄՆ]]-ն հռչակեց կրոնի ազատության օր հունվարի 16-ը։ը<ref>[https://georgewbush-whitehouse.archives.gov/news/releases/2006/01/20060113-9.html Religious Freedom Day, 2006 – A Proclamation by the President of the United States of America], [http://clinton5.nara.gov/library/hot_releases/January_16_2001_6.html Religious Freedom Day, 2001 – Proclamation by the President of the United States of America 15 January 2001]</ref>։
 
==Արդի մարտահրավերներ==
2011 թվականին ԱՄՆ-ի Կրոնի ազատության միջազգային կազմակերպությունը իր՝ տարեկան զեկույցում նշել է, որ աշխարհում դեռ կան այնպիսի պետություններ, որտեղ ոտնահարվում է մարդկանց՝ կրոնի ազատության իրավունքը։ Քաղաքակիրթ աշխարհը պետք է այդ երկրներում աշխատանք տանի։ Այդ պետություններն են՝ [[Բուրման]], [[Չինաստան|Չինաստանը]], [[Եգիպտոս|Եգիպտոսը]], [[Իրան|Իրանը]], [[Նիգերիա|Նիգերիան]], [[Հյուսիսային Կորեա]]<nowiki/>ն, [[Պակիստան]]<nowiki/>ը, [[Սաուդյան Արաբիա|Սաուդիան Արաբիան]], [[Սուդան|Սուդանը]], [[Թուրքմենստան|Թուրքմենստանը]], [[Ուզբեկստան|Ուզբեկստանը]], [[Վիետնամ|Վիետնամը]]։ Առավել ուշադրության են արժանի հետևյալ երկրները՝ [[Աֆղանստան]]<nowiki/>ը, [[Բելառուս|Բելառուսը]], [[Կուբա]]<nowiki/>ն, [[Հնդկաստան|Հնդկաստանը]], [[Ինդոնեզիա|Ինդոնեզիան]], [[Լաոս]]<nowiki/>ը, [[Ռուսաստան]]<nowiki/>ը, [[Սոմալի|Սոմալին]], [[Տաջիկստան]]<nowiki/>ը, [[Թուրքիա|Թուրքիան]] և [[Վենեսուելա|Վենեսուելան]]։<ref>{{cite magazine|url=http://www.catholicculture.org/news/headlines/index.cfm?storyid=10154|title=US commission names 14 worst violators of religious freedom|accessdate=11 July 2011|magazine=Christianity Today|date=29 April 2011}}<br />^ {{Cite press release|url=http://www.uscirf.gov/index.php?option=com_content&view=article&id=3595|title=USCIRF Identifies World's Worst Religious Freedom Violators: Egypt Cited for First Time|publisher=United States Commission on International Religious Freedom|date=28 April 2011|accessdate=11 July 2011}}<br />
^ {{cite report|url=http://www.uscirf.gov/images/book%20with%20cover%20for%20web.pdf|title=Annual Report 2011|publisher=United States Commission on International Religious Freedom|date=May 2011|accessdate=11 July 2011|deadurl=yes|archiveurl=https://web.archive.org/web/20111023101604/http://uscirf.gov/images/book%20with%20cover%20for%20web.pdf|archivedate=23 October 2011|df=dmy-all}}</ref>։
 
<br />