«Հավատքի ազատություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 26.
 
===Աշխարհիկ լիբերալներ===
[[FileՊատկեր:AdamSmith.jpg|left|thumb|upright|[[Ադամ ՍմիթՍմիթը]]<nowiki/>ը՝՝ կրոնի ազատության ջատագովներից մեկը|alt=A man posing for a print]]
Ֆրանսիացի փիլիսոփա [[Վոլտեր|Վոլտերը]] անգլիական հասարակության մասին իր «Գրություններ անգլիացիների մասին» գրքում նշել է, որ բազմազան հասարակության մեջ կրոնի ազատությունը խորապես կարևոր է այդ երկրում խաղաղության պահպանման համար: Դա կարևոր էր նաև հասկանալու համար, թե ինչու այդ ժամանակ [[Անգլիա|Անգլիան]] ավելի բարեկեցիկ երկրի էր, պակաս կրոնական հանդուրժող եվրոպական հարևանների համեմատ<ref>{{cite web|url=http://www.bartleby.com/34/2/6.html|title=Letter VI – On the Presbyterians. Letters on the English.|last=Voltaire|first=François Marie Arouet de.|date=1909–14|website=www.bartleby.com|publisher=The Harvard Classics|page=|orig-year=1734|access-date=2017-05-25}}</ref>:
 
[[Ադամ Սմիթ|Ադամ Սմիթը]] «<nowiki/>[[Ազգերի հարստություն]]<nowiki/>» գրքում նշում է, որ պետք է թույլ տալ, որ մարդիկ ազատորեն ընտրեն իրենց կրոնը, քանի որ դա օգնում է կանխել քաղաքացիական անկարգությունները և նվազեցնել անհանդուրժողականությունը: Քանի դեռ կան բավականաչափ տարբեր կրոններ և կրոնական աղանդներ, որոնք գործում են հասարակության մեջ, ապա պետք է հարգել այդ հավատքի հետևորդների իրավունքները։
 
Սմիթը նաև նշում է, որ օրենքները, որոնք կանխում են կրոնական ազատությունը և ձգտում են պահպանել ուժը և հավատը որոշակի կրոնի վրա, շուտով միայն ծառայելու են այդ կրոնի թուլացմանն ու կոռումպացվածությանը, քանի որ նրա առաջնորդներն ու քարոզիչները դառնում են դժգոհ, անջատված և անգործունակ<ref name="Smith1">Smith, Adam (1776), [http://www2.hn.psu.edu/faculty/jmanis/adam-smith/Wealth-Nations.pdf Wealth of Nations], Penn State Electronic Classics edition, republished 2005, pp. 643–49</ref>:
Տող 36.
 
<br />
 
==Երեխաների իրավունքները==
Գերմանիայում գործող օրենքը սահմանում է «կրոնական մեծամասնություն» տերմինը ([[Religiöse Mündigkeit]])՝ անչափահասների համար նվազագույն տարիքը, որպեսզի հետևեն իրենց կրոնական համոզմունքներին՝ անկախ իրենց ծնողների հավատքի։ 14 տարեկան և ավելի երեխաներն ունեն անսահմանափակ իրավունք որևէ կրոնական համայնք մուտք գործելու կամ դուրս գալու համար: 12-14 տարեկան երեխաներին չի թույլատրվում ստիպել փոխվել այլ համոզմունքի: Իսկ 10-12 տարեկան պետք է ստանան կրոնական դաստիարակություն՝ նախքան կփոխեն իրենց հավատքը։<ref>{{cite web|url=http://bundesrecht.juris.de/kerzg/BJNR009390921.html|title=Gesetz über die religiöse Kindererziehung|publisher=Bundesrecht.juris.de|accessdate=3 September 2011}}</ref>