«Մոշե Դայան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 133.
Համաձայն Դայանին ճանաչող մարդկանց, պատերազմը խորապես ընճել էր նրան։ Որոշ ժամանակ նա քաղաքական մթագնման մեջ էր։ 1977 թվականին չնայած նա ընտրվել էր Քնեսեթում, հավասարակշռություն պահելու համար, ընդունեց արտաքին գործերի նախարարի պաշտոնը նոր Մենախեմ Բեգինի ղեկավարած Լիկուդի կառավարությունում։ Նա հեռացվել էր Հավասարեցում կուսակցությունից, և որպես արդյունք, պաշտոնավարում էր որպես անկախ կառավարության անդամ։ Որպես արտաքին գործերի նախարար Բեգինի կառավարությունում, նա կարևոր դերակատարություն ունեցավ Եգիօտոսի հետ խաղաղության պայմանագրի՝ Քեմփ Դեվիդի համաձայնագրի մշակելման մեջ։ Դայանը Բեգինի հետ տարաձայնությունների պատճառով 1979 թվականի հոկտեմբերին հրաժարական տվեց։ 1981 թվականին նա հիմնեց Տելեմ կուսակցությունը։<!-- Restore the references that have been deleted -->
==Ընտանիք==
Նրա առաջին կինը՝ Ռուդ Դայանը 1971 թվականին 36 տարվա ամուսնական կյանքից հետո բաժանվեց Դայանից։ Ամուսնալուծության պատճառը նրա բազմաթիվ արտամուսնական կապերն էին։
Մոշեի և Դայանի դուստր Յաել Դայանը, վիպասան, Իսրայելում առավել հայտնի է իր «Իմ հայրը, նրա դուստրը», իր հոր հետ հարաբերությունների մասին, գրքով:.<ref>Dayan, Yael. ''My Father, His Daughter'', [[Hachette (publisher)|Littlehampton Book Services]], 1986, {{ISBN|978-0-297-78922-2}}</ref> Նա հետևելով հոր օրինակին քաղաքականություն մտավ և տարիների ընթացքում Իսրայելի ձախակողմյան թևի տարբեր կուսակցությունների անդամ դարձավ; Նա ծառայեց Քնեսեթում և Թել Ավիվի քաղաքապետարանի խորհրդում, ինչպես նաև սոցիալական հարցերով Թել Ավիվ Ջաֆֆայի քաղաքապետի տեղակալ։ Դայանի որդիներից մեկը՝ Ասսի Դայանը դերասան և ռեժիսոր էր։<ref>[http://www.haaretz.com/news/israeli-actor-director-assi-dayan-suffers-severe-heart-attack-1.3990 "Israeli actor director Assi Dayan suffers severe heart attack"] ''[[Ha'aretz]]'', 17 November 2009</ref> Դայանի մյուս որդին՝ վիպասան Էհուդ Դայանը, ում ժառանգությունից զրկել էին, հոր մահվանից մի քանի ամիս անց նրա մասին քննադատական գիրք էր գրել, ծաղրելով նրա ռազմական, գրելու և քաղաքական ունակությունները նրան անվանելով կնամոլ և նրան մեղադրելով ժլատության մեջ: Գրքում նա իր հորը մեղադրում էր, նույնիսկ քաղցկեղի դեմ պայքարում, փող աշխատելու մեջ։ Նա ցավում էր նաև, որ երեք անգամ ավելի հաճախ էր աղոթք կարդացել մի մարդու համար, որը երբեք չէր պահել տաս պատվիրաններից նույնիսկ կեսը։ <ref>''[[Anchorage Daily News]]'': 26 May 1982. "Dayan denounced by eldest son".</ref><ref>[https://www.nytimes.com/1982/05/28/nyregion/notes-on-people-moshe-dayan-s-son-dismisses-father-s-talents.html "Son dismisses father's talents"] ''[[The New York Times]]'', 28 May 1982</ref>
==Մահ և ժառանգություն==
[[Պատկեր:Keverdayan1.jpg|thumb|right|250px|Դայանի գերեզմանը Նահալալ գերեզմանոցում]]
|