«Մասնակից:ArthurZQ/Ավազարկղ Զ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 6.
Մասնակցելով լեռնականների դեմ բոլոր մարտական գործողություններին՝ Շալինյան կածանի, Շավդոն և Բասե գետերի վրա հաղթանակների արդյունքում, ենթասպա Ամիլախորին անժանացել է զինվորական շքանշանի՝ [[Գեորգիևյան խաչ|Գեորգիևյան խաչի]]։ Հետագա ռազմական գործողություններում (1851-1852 թվականներին) ՝ դեպի աուլ Ավգուր և նրա գրավումը, Հելդիգենի գրոհը, Հուլհուլավի կիրճում հարձակումը, Շամիլի զորքերի դեմ պայքարը, Անդյան խուտորների և աուլների ոչնչացումը, Սան Յուրտի մոտ Լեռնեցիների պարտությունը, Ջալքի շրջակայքում 4 չեչենական ռեդուտ վերցնելը և այլ մարտական հաջողությունները ամրապնդեցին Ամիլախորիի հեղինակությունը։ Իվանը իր առաջին սպայական կոչումը ստացավ 1852 թվականի սեպտեմբերի 20-ին։
 
[[Պատկեր:Иван Амилахвари.jpg|thumb|280px|left|И. Г. АмилахориԱմիլախորին сընտանիքի семьёйհետ|link=Special:FilePath/Иван_Амилахвари.jpg]]
1853 թվականին, ենթասպա Ամիլախորին մասնակցել է Սուլակ գետի և Կումիկյան գարթավայրի՝ Լեռնեցիների հետ բազմաթիվ բախումներին, Ընդ որում<ref name="Сытин">{{ВТ-ВЭС|Амилахори, Иван Гивич, князь|страницы= 388—390|том=2}}</ref>, առանձնապես ակնառու խիզախություն ցուցաբերեց օգոստոսի 31-ին Չապչակի աշտարակի մոտ տեղի ունեցած մարտում։  Տեսնելով, որ վիրավոր Յունկեր իշխան Ճավճավաձեն շրջապատված է լեռնականներով, Ամիլախորին նետվել է նրա մոտ օգնության, և, մտնելով Լեռնցիների բազմության մեջ, փրկել նրան անխուսափելի մահվանից, սակայն ինքն էլ ծանր վիրավորվել է․ փամփուշտը դիպել է ձախ ականջի մոտակայքում՝ պարանոցի մոտ և կանգ առել աջի մոտ՝ վնասելով քունքային ոսկորն ու պարանոցային մկանները):
 
Տող 42.
Ամիլախորին համարվել էր Կովկասյան բանակի պատրիարք և նրա ուսուցիչը, որը հատուկ ուշադրություն էր դարձնում զորքերի ոգու բարոյական դաստիարակությանը: 25 տարեկանում Իշխան Ամիլախորին իր ձևավորած վրացական ձիաքարշ դրուժինայում իսկական կարգապահություն է ստեղծել և կոտորել թշնամիներին։ Նա ոգևորում էր իր զինվորներին հետևյալ ձևով․ «Որպեսզի արժանի լինեք ռազմիկի բարձր կոչմանը և չնմանվեք վայրի լեզգիներին, դուք նախևառաջ պետք է հրաժարվեք ամեն տեսակի որսից։  Ձեր որսը՝ թնդանոթներն ու թշնամական դրոշներն են, նրանց հետ, դուք ձեռք չեք բերի նյութական հարստություն, բայց ձեռք կբերեք այն, ինչ դուք չեք կարող գնել որևէ գումարով․ ռազմիկի պատիվը և անմահ անունը ժողովրդի մեջ»<ref name="Сытин" />:
 
Երիտասարդ սերնդին իշխան Ամիլախորին մշտապես ասել է․ «Զորքը պետք է իր մարտական ուժը վերցնի միայն իր հոգևոր, բարոյական արժեքների մեջ, այլ ոչ թե փնտրի այն հակառակորդի նկատմամբ նյութական կամ թվային գերազանցության մեջ։  Իհարկե, նման պայմաններում էլ, եթե հրահանգները պատշաճ բարձրության վրա չկանգնեն, զորքերը կարող է ձախողվել, բայց դրանք չեն կարող ցրվել, կարող են մեռնել, բայց գերի չեն տրվի տասնյակ հազարներով։ Կովկասյան հին դաստիարակության այս համակարգը պետք է հիշել ու ամուր հիշել»<ref name="Сытин" />։
 
== Պարգևներ ==