«Մասնակից:ArthurZQ/Ավազարկղ Զ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 23.
1869 թվականին Ամիլախորիին կանչեցին Սանկտ Պետերբուրգ ՝ մասնակցելու գվարդիայի ճամբարային հավաքին։ 1871 թվականին Ամիլախորին, ըստ ժողովրդի ցանկության, գործուղվել է Շտուտգարտ՝ իր՝ Նիժնի Նովգորոդի գնդի փայլուն հրամանատարության 25-ամյակի կապակցությամբ շնորհավորանք ստանալու համար։ Հետո այցելել է Փարիզը գրաված գերմանական բանակ։ Այստեղ Գերմանիայի կայսրը Ամիլախորիին բացառիկ ուշադրության է դարձրել։
1877-1878 թվականներին ռուս-թուրքական պատերազմի ժամանակ գնդապետ Ամիլախորին նշանակվել է Կովկաս-թուրքական սահմանին գործող առանձին կորպուսի հրամանատար։ Ամիլախորին գլխավորել է 3-րդ, իսկ հետո 4-րդ հավաքագրված-հեծելազորային դիվիզիաները ։ Գեներալ Տեր Ղուկասովի ջոկատի կազմում անցնելով սահմանը՝ Ամիլախորին գնդի հետ հետևողականորեն գրավել է Բայազետը, Դիադինը։ Լինելով Երևանյան ջոկատի թռչող շարասյան պետ, իսկ հետո նաև նրա Ավանգարդի պետ՝ Ամիլախորին գրավել է Կարա Կիլիսուն, Ալաշկերտն ու Զեյդեկյանը։
[[Պատկեր:Амилахори Иван Гивич, 1878.jpg|слева|thumb|Генерал-майор И. Г. Амилахори, 1878 год]]
С назначением Амилахори начальником кавалерии того же отряда боевая деятельность его расширилась, и он принял участие в сражениях у Драм-Дага, Даяра, в освобождении гарнизона Баязета от блокады, в ночном деле у города Гассан-Кала, в сражении при Деве-Бойну и в занятии [[Эрзерум]]а. За целый ряд подвигов в Амилахори был награждён орденами [[Орден Святого Владимира|св. Владимира]] 3-й степени с мечами, св. Станислава 1-й степени с мечами и св. Анны 1-й степени с мечами. [[23 декабря]] [[1878 год]]а он был удостоен ордена [[Орден Святого Георгия|св. Георгия]] 4-й степени.
| |||