«Սմբատ Ա Նահատակ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 24.
| ազգություն = [[հայ]]
}}
'''Սմբատ Ա''' կամ '''Սմբատ Նահատակ''' ({{ԱԾ}}), [[Բագրատունյաց Հայաստան]]ի հայոց թագավոր, [[Աշոտ Ա]]-ի որդի, որը գահը ժառանգել է 890 թվականին, սակայն հայոց գահին վերջնական հաստատվեց 892 թվականին։ [[Աշոտ Ա]]-ի մահից հետո, հայոց գահը ավագության իրավունքով անցնում է Սմբատին, սակայն Աշոտ Ա-ի եղբայրը՝ [[Աբաս Բագրատունի (սպարապետ)|Աբաս]] սպարապետը նույնպես աչք ուներ գահի վրա։ Սկսվում է գահակալական կռիվներ, որը պատճառ է դառնում ազգամիջյան պատերազմների։ Ի վերջո Սմբատ Ա-ն կարողանում է հաղթանակ տոնել իր հորեղբոր դեմ և վերջականապես 892 թվականին հաստատվել հայոց գահին, իսկ նրանց միջև հաշտություն է կնքվում։ Նույն թվականին Սմբատ Ա-ն թագավոր է ճանաչվում նաև [[Արաբական խալիֆայություն|Արաբական խալիֆայության]] կողմից։
Տող 30 ⟶ 29՝
|last=|first=|date=|website=ankakh.com|publisher=|language=hy|accessdate=2019-05-08}}</ref>։
894 թվականին
Հայաստանում հաստատվում է կարճատև խաղաղություն, որը Սմբատը օգտագործում է կենտրոնացված պետություն հինելու համար։ Նա արշավանքներ է ձեռնարկում դեպի [[Գուգարք]], որը գրավվել էր վրացիների կողմից, և վերամիավորում է այն Հայաստանին։ 899 թվականին Սմբատը թագադրում է վրաց գահերեց իշխան Ատրներսեհ
[[Պատկեր:Van-akdam_(7).jpg|alt=|ձախից|մինի|242x242փքս|[[Գագիկ Ա Արծրունի|Գագիկ Արծրունու]] քանդակը իր կառուցած [[Սուրբ Խաչ եկեղեցի (Աղթամար)|Աղթամարի վանք]]
901 թվականին Աֆշինին փոխարինում է Յուսուֆը, որը արշավում է Հայաստան և գրավում [[Դվին]]ը։ Սմբատը պաշարում է քաղաքը և հետ գրավում այն․ Յուսուֆ ամիրան ստիպված էր նահանջել Ատրպատական։ 903 թվականին աբխազները սկսում են ասպատակել [[Գուգարք]]ը և [[Վիրք]]ը։ Սմբատը հավաքագրում է մի ահռելի զորք և արշավում [[Աբխազիայի պատմություն|Աբխազիա]], գրավում այն, ապա իր երկրին միացնում մի շարք աբխազական
Յուսուֆը, տեսնելով, որ չի կարող ռազմական ուժով հաղթել Սմբատին, դիմում է խորամանկության։ Այդ ժամանակ [[Արծրունիներ]]ի և [[Սյունիներ]]ի միջև առաջացել
== Կենսագրություն ==
=== Գահակալական կռիվներ ===
[[Պատկեր:Bagratuni Armenia 1000-hy.svg|մինի|աջից|330px|[[Բագրատունիների թագավորություն]]
890 թվականին մահանում է [[Բագրատունյաց Հայաստան]]ի առաջին արքան՝ [[Աշոտ Ա]]-ն, որի մահից հետո ավագության իրավունքով գահը անցնում է Սմբատին։
▲[[Պատկեր:Bagratuni Armenia 1000-hy.svg|մինի|աջից|330px|[[Բագրատունիների թագավորություն]]<nowiki/>ը [[Աշոտ Ա Մեծ|Աշոտ Մեծ]]<nowiki/>ի հետնորդների օրոք]]
▲890 թվականին մահանում է [[Բագրատունյաց Հայաստան]]ի առաջին արքան՝ [[Աշոտ Ա]]-ն, որի մահից հետո ավագության իրավունքով գահը անցնում է Սմբատին։ Աակայն նա չի կարողանում ներկա գտնվել նույնիսկ իր հոր թաղմանը, քանի որ [[Գուգարք]]ում պատերազմներ թր մղում։ Վերադառնալով Հայաստան և անհրաժեշտ կարգով հոր մահը սգալուց հետո Սմբատը ստանձնում է հայոց գահը։ Սակայն Սմբատի հորեղբայրը՝ [[Աբաս Բագրատունի (սպարապետ)|սպարապետ Աբասը]], նույնպես աչք ուներ հայոց գահի վրա։ Այդ պատճառով նա առանձնանում է [[Վանանդ (գավառ)|Վանանդ գավառում]] և սպասում հարամար պահի, որպեսզի ապստամբի։ Ապստամբության համար առիթ է հանդիսանում Ատրներսեհ Բագրատունու այցը Հայաստան, որը վրաց գահերեց իշխան էր<ref>{{Cite book|title=Լեո «Հայոց Պատմություն: Միջին դարեր» երկրորդ հատոր|last=|first=|publisher=«Հայաստան» հրատարակչություն|year=1967|isbn=|location=Երևան|pages=510}}</ref>։ Նա նախ տեսակցում է [[Աբաս Բագրատունի (սպարապետ)|Աբասի]] հետ, ցավակցում նրան [[Աշոտ Ա]]-ի մահվան համար, ապա զգուշացնում, որ գնալու է նաև Սմբատի մոտ, սակայն Աբասը ասում է, որ պետք չէ այդպիսի քայլ անել։ Ատրներսեհը հավատացնում է, որ նա ոչ մի կանխակալ վերաբերվունք չունի գահի թեկնածուների միջև, ապա մեկնում Սմբատի մոտ։ Սմբատին ցավակցելուց հետո, նա արքայական հագուստներ է հագցնում նրան, ինչը Աբասի կողմից դիտվում է դավաճանություն և երբ Արտներսեհը վերադառնում է Աբասի մոտ, նա ձերբակալում է վրաց իշխանին։
Այդ առիթով կռիվ է սկսվում Սմբատի և հորեղբոր միջև, սակայն Գագիկ Բ կաթողիկոսը ազգամիջյան պատերազմը կանխելու նպատակով դիմում է Աբասին և խնդրում ազատ արձակել Ատրներսեհին, որի դիմաց [[Աբաս Բագրատունի (սպարապետ)|Աբասը]] պահանջում է իրեն հանձնել Ատրներսեհի կողմից Աբասի քրոջ ամուսնուց՝ Գուրգենից խլված երկու բերդերը։ Այս պահանջը անմիջապես կատարվում է Ատրներսեհի կողմից, սկայան Աբասը դրժում է իր երդումը և բանտի մեջ շարունակում է պահել Ատրներսեհին։ Կաթողիկոսը հիսթափվում է և
== Ընտանիք ==
|