«Տաշիր-Ձորագետի թագավորություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Առաջին շրջանում մայրաքաղաքն էր [[Շամշուլդե]]ն<ref name="Շահնազարյան" /> (982-1065), ապա՝ [[Լոռի բերդ|Լոռե]] բերդաքաղաքը (1065-1113)։ Գուրգեն Ա-ի հիմնադրած թագավորությունը ձգվում էր [[Փամբակ (գետ, Լոռու մարզ)|Փամբակ]] ու [[Աղստև]]ի հովիտներից մինչև [[Տփղիս]]ի մերձակայք՝ հյուսիսում սահմանակցելով [[Վրաց թագավորություն|Վրաց թագավորությանը]] և [[Տփղիսի ամիրայություն|Տփղիսի արաբական ամիրայությանը]], հարավից` [[Պահլավունիներ]]ի տիրույթներին, արևելքից` Ուտիքում հաստատված [[Շադդադյաններ]]ի իշխանությանը, իսկ արևմուտքից՝ Անիի Բագրատունիների բուն տիրույթներին։ Լոռին տնտեսական կարևոր դերակատարում ուներ [[Թբիլիսի]]-[[Անի]] ճանապարհին: Հզորության շրջանում՝ Դավիթ Անհողինի օրոք, երբ անկում էին ապրում [[Տփղիսի ամիրայություն]]ը և արաբական իշխանությունները, ներառել է հարևան և հեռավոր գավառներ։ Ոսկեդարի շրջանում այն ներառում էր [[Մեծ Հայք]]ի [[Գուգարք]] աշխարհի հարավային և արևելյան հատվածները, ինչպես նաև հյուսիսային [[Ուտիք]]ը, այդ թվում՝ [[Գարդմանի իշխանություն|Գարդմանը]] և [[Փառիսոսի թագավորություն|Փառիսոսը]], դրա ազդեցության տակ են ընկնում [[Կախեթ-Հերեթի թագավորություն|Կախեթ-Հերեթի թագավորությանն]] ու Դմանիսի իշխանությանը: Հարևան պետությունների հետ հաստատվում են կայուն հարաբերություններ հաստատում։ 1045 թվականին՝ Անիի Բագրատունյաց թագավորության անկումից հետո Տաշիր-Ձորագետը դառնում է փաստացիորեն լիակատար անկախություն ունեցող պետություն, ինչպես և [[Կարսի թագավորություն|Կարս-Վանանդի]] և [[Սյունիքի թագավորություն|Սյունիքի թագավորությունները]]։ Դավիթ Անհողինն իր նեղ անձնական շահախնդրություններով ուղղորդվող քաղաքականության պատճառով պատմիչների կողմից ստացել է անարգական «Դավիհ» («դիվային» բառի գրաբարյան տարբերակը) մականունը<ref name="Աթանեսյան, ա" />։

 

 

== Անվանում ==