«Տասնհինգամյա նավապետը»–ի խմբագրումների տարբերություն

Որոշ ժամանակ անց Նեգորոն հեռանում է Կազոնդայից և ուղևորվում դեպի օվկիանոսի ափ, որպեսզի նավ նստի և լողա [[Ամերիկա]]՝ պարոն Ուելդոնի մոտ, փրկագնի հետևից։ Միևնույն ժամանակ շարունակվում է երաշտը, որը սովամահությամբ է սպառնում։ Երկրի բոլոր ծայրերից գալիս են հատուկ կախարդներ՝ մգանգներ։ Կազոնդայում սպասում են շատ հզոր մգանգին, որը ինչ-որ ուշանում է։ Շուտով մգանգը գալիս է և կատարում ծիսական պարեր։ Նա համր է և այդ պատճառով օգտագործում է [[ժեստերի լեզու]]ն։ Նա պարզում է, որ բոլոր դժբախտությունների պատճառը սպիտակամորթ կինն է և նրա որդին։ Ուղեկցվելով ամբոխով, նա մոտենում է Ալվեցի տանը, վերցնում է ուշակորույս միսիս Ուելդոնին և նրա որդուն։ Բենեդիտը փախչում է Կազոնդայից միջատների որսի ժամանակ և հետագայում նրան գտնում է Հերկուլեսը։ Ալվեցը բարկությունից մազերն է փետում, քանի որ Նեգորոն նրան է վստահել կնոջ և նրա որդու պահպանությունը՝ փրկագնի մասնաբաժնի փոխարեն։ Սակայն Ալվեցը չի կարող ընդտմանալ ամբոխի ցանկությանը, որկորը համակված է հավատքով։ Մգանգան հեռանում է քաղաքից և հասնում է գետին, որտեղ թաքցված է նրա լաստանավը։ Մգանգան ոչ այլ ոք է քան զգեստափոխված Հերկուլեսը, իսկ լաստանավին սպասում է ողջ և առողջ Դիկ Սենդը և Բենեդիկտը՝ Դինգոյի հետ։ Հերկուլեսը հետևոմ էր քարավանին, այնուհետև օգնում է Դիկին ազատվել պարաններից և դուրս գալ փոսից, հետո դարանակալում է իրական մգանգին և վերցնում է նրա հագուստը և դիմակը։