«Մոշե Դայան»–ի խմբագրումների տարբերություն

===Երուսաղեմ===

[[Պատկեր:Dayan and el Tell.jpg|thumb|300px|upright=1.8|Աբդուլահ-Ել-Թելը և Մոշե Դայանը հրադադարի պայմանագիր կնքեցին, նոյեմբերի 30, 1948]]

 

1948 թվականի սեպտեմբերի 17-ին Ֆոլկ Բերնադոտե կոմսի սպանությունից 20 ժամ անց մինչև հրեական Երուսաղեմում պարետային ժամ մտցնելը, նա սկսեց ձերբակալել Լեհի խմբի անդամներին, ընդհատակյա կազմակերպություն, որ ենթադրվում էր պատասխանատվություն է կրում։ Ուշացման պատճառներից մեկն այն էր, որ անհրաժեշտ էր Թել Ավիվից հավատարիմ խմբեր բերել քաղաք։<ref>[[Dov Yosef|Joseph, Dov]] (1960) ''The Faithful City. The siege of Jerusalem, 1948.'' Simon չարաբաստիկ Եգև գործողության ժամանակand Schuster. Library of Congress No: 60 10976. Page 306</ref>

 

1948 թվականի աշնանը նա մասնակցում էր արևելյան Երուսաղեմում Հորդանանյան հրամանատար Աբդուլահ Էլ Թելի հետ Երուսաղեմի շրջանում երկարաժամկետ հրադադարի շուրջը բանակցությյուններին։ Հրադադարի և երկարատև խաղաղության հասնելու համար, նա 1949 թվականին առնվազն հինգ դեմ առ դեմ հանդիպում ունեցավ Հորդանանի Աբդուլահ արքայի հետ։<ref>''Story of My Life'', 16 and 30 Jan:page 135; 19 and 23 March: page 142; 17 December page 144.</ref> Following a February 1949 թվականի փետրվարի միջադեպից հետո, նա մեղադրվեց իր վերադասի հրամանը չկատարելու մեջ և ռազմական դատարանը նրա կոչումը փոխգնդապետից իջեցրեց մայորի։ Դա չխանգարեց նրան մասնակցել Ռոդեսի բանակցություններում։ 1949 թվականի հունիսի 29-ին նա նշանակվեց Իսրայելի պատվիրակության ղեկավար զինանադադարի բոլոր բանակցություններում։ 1949 թվականի սեպտեմբերին, չնայած բանակցություններում իր մասնակցությանը, նա խորհուրդ տվեց Բեն Գուրիոնին բանակի առջև բացել Երուսաղեմի ճանապարհը, որպեսզի հասանելի դառնան Արևմտյան պատը և Սկոպուս լեռը։<ref>''Story of My Life'', page 147.</ref><ref>Teveth. Page 208.</ref>

===Հարավային հրամանատարություն===

1949 թվականի հոկտեմբերի 25-ին նա առաջադրվեց գլխավոր հրամանատար և նշանակվեց հարավային կորպուսի հրամանատար։ Ի նշան բողոքի նրա նշանակման դեմ, շտաբի սպաների մեծ մասը հրաժարական տվեց։<ref>''Story of My Life'' pages 146, 150.</ref> Երկրի հարավի հիմնական խնդիրը պաղեստինցիներն էին, որ սահմանը հատում էին "ներխուժելով" Գազայի, Սինայի հատվածից և Հեբրոն բլուրներից։ Դայանը սահմանի երկայնքով կոպիտ քաղաքականության կողմնակից էր։ Երուսաղեմում նա հանձնարարականներ էր տվել, որ չեզոք կամ արաբական գոտում սպանվածները պետք է տեղափոխվեն Իսրայելի հատված նախքան ՄԱԿ-ի ստուգումները։<ref>Morris, Benny (1993) ''Israel's Border Wars, 1949–1956. Arab Infiltration, Israeli Retaliation, and the Countdown to the Suez War''. Oxford University Press, {{ISBN|0-19-827850-0}}. Page 130. February – July 1950: 26 in Israel, 11 in no-man's-land, 23 on Jordanian side of the border.</ref> Ալոնը հարավային սահմանին արդեն իսկ մտցրել էր 7 կիլոմետրանոց "կրակից ազատ" գոտի։<ref>Morris, ''Border Wars,'' Page 126. "Every stranger found ... will be shot without interrogation." 4 June 1949.</ref> In the spring of 1950 թվականի գարնանը Դայանը Իսրայելի օդուժին լիազորել էր կրակ բացել Բեյթ Գովրինի շրջանի հովիվների և նրանց հոտերի վրա։ Գազայի շրջանում նաև հարձակումներ էին կատարվում բեդուինական ճամբարների վրա։<ref>Morris, ''Border Wars,'' Page 191. possibly due to pilots having fun, "more likely" authorized by Dayan.</ref> 1950 թվականների սկզբներին 700 բեդուին վտարվել են հարավային Հեբրոնի շրջանից։ 1950 թվականի սեպտեմբերին մի քանի հազար Ալ-Աջուա ապառազմանակացված գոտուց։<ref>Morris, ''Border Wars''. UNTSO estimated 4,000, another over 6,000. [[Teddy Kollek]] has 2–3,000.</ref> 1950 թվականի ընթացքում Ալ-Մաջայի մնացած բնակչությունը տեղափոխվել է Գազայի հատված։</ref><ref>Teveth. Page 213. "1950 was an uneventful year."</ref> In a notorious incident on 31 May 1950 թվականի մայիսի 31-ի տխրահռչակ միջադեպի ժամանակ Իսրայելի պաշտպանական ուժերը ստիպեցին 120 արաբների ստիպեցին հատել Հորդանանի սահմանը Արաբահի մոտ։ "Երկու կամ երեք տասնյակ" ծարավից մահացան մինչև անվտանգության մեջ հայտնվելը։<ref>Morris, ''Border Wars,'' Pages 157, 158. From a prison camp at [[Qatra]]</ref> 1950-ականներին Դայանը մշակեց պատժիչ գործողությունների միջսահմանային քաղաքականություն։Իսրայելի պաշտպանական ուժերն ուղարկվել են Գազայի հատվածը մինապատելու համար։<ref>Morris, ''Border Wars,'' Page 197. Page 133 lists 7 incidents around Kibbutz Erez, January – June 1950, in which 13 Arabs were killed.</ref> Գյուղի վրա առաջին պատասխան հարձակումը տեղի ունեցավ 1950 թվականի մարտի 20-ին, երբ վեց արաբ սպանվել էին Կիրբերտ Ջամրուրայի մոտ։<ref>Morris, ''Border Wars''. Page 189.</ref> On 18 June 1950 թվականի հունիսի 18-ին Դայանը իր մտքհոգությունները բացատրեց Մապայ խմբակցությանը [[Քնեսեթ|Քնեսեթում]]։