«Մասնակից:Nelly Nazaryan/Ավազարկղ1»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ
'''Վառնա լիճ''' ({{lang-bg|Варненско езеро}}), [[Բուլղարիայի սևծովյան ափ]]ում երկարավուն ձևի ամենամեծ և խորը գետաբերանը: Գտնվում է [[Վառնա]] քաղաքի մերձակայքում, արհեստական նավարկող ջրանցքներ, որոնք միացված են Վառնային և Բելոսլավսկու լճին [1]:
195 թվականի մարտի 16-ին, Վառնա լիճը, [[Իոսիֆ Ստալին|Ստալին]]ի գագաթի (նախկինում գագաթը Մուս-Ալլա) տարածքում գտնվող մի խումբ լեռնային լճերի հետ միասին, վերանվանվել է Ստալինի լճեր (մինչև 1956 թվական): 1972 թվականին հայտնաբերվեց Վառնայի գերեզմանատունը լճից ոչ հեռու [2]:
== Բնութագիրը ==
Լճի մակերեսը 17 կմ² է, խորությունը տատանվում է 9,5-ից 19 մետր: լճի ջերմաստիճանը և աղի մակարդակը կախված են մուտքային ծովի ջրից: Գարնանը աղիությունը նվազում է, իսկ ամռանը և աշնանը աճում է: Որոշ տեղերում ջրի մակերեսը տաքանում է մինչև +25 ° C, մակերևույթի միջին տարեկան ջերմաստիճանը մոտ +14 ° C է, իսկ ներքևում ջուրը տաքանում է ոչ ավելի, քան +8 ° C: Քաղցր ջրի վրա աղի ջրի գերակշռության պատճառով լճում բնակվում են միայն ծովային ձկնատեսակներ [3]:
== Աշխարհագրական դիրքը ==
Վառնա լիճը ունի տեկտոնական ծագում, այն ձևավորվել է [[Պլեյստոցեն]]ի դարաշրջանում Պրովադիցկ գետաբերանից: Արևմուտքից ՝ Վառնա լիճը արհեստական ուղով միացված է Բելոսլավ լճին, որտեղ գտնվում է Վառնա նավահանգստի արևմտյան տերմինալը ({{lang-bg|Терминал Варна Запад}}), արևելքում գտնվող [[Սև ծով]]ից այն առանձնացված է ավազոտ երկու կիլոմետրանոց ժապավենով, որն աճում է ամեն տարի: Հարավային ափը կտրուկ և բարձր է, իսկ հյուսիսայինը՝ հարթ: Վառնա լճի հատակը ծածկում է [[տիղմ]]ի մի շերտ, որոշ տեղերում հասնում է 30 մետրի: Ներքևի ամենախորը տեղերը ծածկված են ծծմբաջրածնային ցեխով, որն օգտագործվում է ցեխաթերապիայի նպատակով: Մինչև 20-րդ դարը լճի ջուրը ծով էր հոսում դեպի Վառնա լիարժեք հոսող, բայց մակերեսային գետը, բայց Վառնա նավահանգստի արևելյան տերմինալի կառուցումից հետո ({{lang-bg|терминал Варна Изток}}) և գետի բնակավայր, 1906-1909 թվականներին նավարկության ալիքը հասավ ծով, ինչը հանգեցրեց 1,4-1,5 մետր բարձրությամբ Վառնա լճում ջրի մակարդակի անկում և ծովային ջրի ներխուժում, որից ջուրը դարձել է խճճված: Ավելի ուշ՝ դեպի հարավ, նոր նավիգացիոն ջրանցք է փորվել 12 մետր խորության վրա [3], իսկ 1976 թվականին Ասպարոււվովի կամուրջը տեղափոխվել է լիճ Վառնայի ծոցը միացնող ալիքներով:
Գետեր, որոնք հոսում են դեպի Վառնա լիճ [3].
* Պրովադիսկա
* Դեվնյա ({{lang-bg|Девня]]}})
* Իգնատեվսկո ({{lang-bg|Игнатиевската}})
* Կոնստանտինովսկո ({{lang-bg|Константиновска}})
* Պայներջիսկի գետաբերան ({{lang-bg|Пейнерджикски дол}})
Լճի հյուսիսային ափին գտնվում են Էզերովո և Կազաշկո գյուղերը:
{{Համայնապատկեր|Varna-Devnya canal map - ru.svg|666px|Վառնայի ծոցի գտնվելու վայրը և Բելոսլավսկու և Վառնայի լճերը}}
== Ծանոթագրություններ ==
Տող 66 ⟶ 28՝
== Արտաքին հղումներ ==
* [https://web.archive.org/web/20070312085615/http://dichev.com/panorama/bulgaria/varna/lake_kazashko/ ]
* [http://www.
{{ՎՊԵ}}
|