«Խոտորումների տեսություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
'''Խոտորումների տեսություն''', [[ֆիզիկա]]կան խնդիրների լուծման մոտավոր մեթոդ. կիրառվում է այն դեպքում, երբ դիտարկվող խնդիրը կարելի է հանգեցնել համեմատաբար ավելի պարզ, հայտնի լուծումով խնդրի։ Այդ պարզ խնդիրը կոչվում է չխոտորված, իսկ այն անդամները, որոնցով հավասարումների դիտարկվող համակարգը տարբերվում է չխոտորված խնդրից, կոչվում են խոտորում։
լուծումով խնդրի։ Այդ պարզ խնդիրը կոչվում է չխոտորված, իսկ այն անդամները, որոնցով հավասարումների դիտարկվող համակարգը տարբերվում է չխոտորված խնդրից, կոչվում են խոտորում։
 
Խոտորումների տեսություն առաջին անգամ կիրառվել է [[երկնային մեխանիկա]]յում՝ երեք մարմինների խնդիրը քննարկելիս։ Քվանտային մեխանիկայում խոտորումների տեսություն հնարավորություն է տալիս հաջորդական մոտավորությունների օգնությամբ հաշվել չխոտորված համակարգի էներգիայի մակարդակների ու համապատասխան ալիքային ֆունկցիաների ուղղումները և ստանալ սկզբնական հավասարման մոտավոր լուծումները։ Այս մեթոդի օգնությամբ մասնավորապես հաշվի են առնվում [[էլեկտրոն]]ների թույլ (սպին-սպինային, սպին-ուղեծրային), իսկ որոշ դեպքերում՝ կուլոնյան փոխազդեցությունները ատոմներում։ Այն կիրառվում է նաև արտաքին [[էլեկտրական դաշտ|էլեկտրական]] կամ [[մագնիսական դաշտ]]ում գտնվող ատոմի էլեկտրոնների էներգիայի քվանտային մակարդակների և [[ալիքային ֆունկցիա]]ների փոփոխությունն ուսումնասիրելիս։ [[Դաշտի ազդեցություն]]ը համարվում է փոքր ուղղում կամ խոտորում։
Տող 8 ⟶ 7՝
* Ландау Л. Д., Лифшиц Е. М., Квантовая механика, M., 1974
 
{{ՀՍՀ|հատոր=5|էջ=83}}
 
[[Կատեգորիա:Քվանտային մեխանիկա]]
[[Կատեգորիա:Ֆիզիկայի հասկացություններ]]
 
 
{{Անավարտ}}