«Էպիֆիզ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 20.
[[Պատկեր:Pineal.jpg|մինի|Ֆոսֆատային և կարբոնատային աղերի կուտակումները]]
Մարդու էպիֆիզը առավելագույն զարգացման հասնում է կյանքի 5–6–րդ տարում, որից հետո, չնայած գործունեությունը շարունակվում է, բայց սկսվում է նրա [[տարիքային հետաճ]]ը։ Պինեալոցիտների մի մասը ապաճում է, իսկ հենքը աճում է նրա մեջ, ավելանում են [[ֆոսֆոտային աղեր|ֆոսֆոտային]] և [[կարբոնատային աղեր]]ի կուտակումները՝ շերտավոր գնդերի ձևով, որոնք կոչվում են [[ուղեղային ավազ]]։
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
== Աղբյուրներ ==
| |||