«Քնած արքայադուստրը»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 7.
Ժուկովսկին այդ թվականին գրել է «Հեքիաթ Բերենդեի թագավորի մասին» և «Քնած արքայադուստրը» հեքիաթները, իսկ Պուշկինը՝ «Հեքիաթ Սալթան թագավորի մասին» ստեղծագործությունը:
== Սյուժե ==
Թագավորն ու թագուհին երկար ժամանակ երեխա չէին ունենում, այնուհետև ծնվեց երկար սպասված նրանց աղջիկը: Փոքրիկ արքայադստեր ծննդյան պատվին մեծ խնջույք է կազմակերպվում, որին հրավիրվում են թագավորությունում ապրող 12 կախարդուհիներից տասնմեկը: Տասներկուերրորդը, որին չէին հրավիրել, վիրավորվում է: Երբ կախարդուհիները արքայադստերն ամեն տեսակի բարիքներ էին ցանկանում, հայտնվում է տասներկուերորդն ու կանխագուշակում արքայադստեր մահը 15 տարեկանում [[իլիկ]]ի ծակոցից: Տասնմեկերորդ կախարդուհին, որը ոչինչ չէր հասցրել ցանկանալ, ասում է, որ դա ոչ թե մահ կլինի, այլ 300 տարի տևող քուն:
Թագավորը, վախենալով, հպատակներին արգելում է ընդհանրապես մանել և հրամայում է թագավորությունում հավաքել այն ամենը, ինչը կապված է մանելու հետ: Նշանակված տարիքում աղջիկը, այնուամենայնիվ, մատն իլիկով ծակում է և քնում, նրա հետ քնում են նաև թագավորը, թագուհին և բոլոր հպատակները:
300 տարի անց նրան արթնացնում է արքայազնի համբույրը, նրա հետ արթնանում են և յուսները: Արքայազնն ամուսնանում է արքայադստեր հետ, և նրանք ապրու են երկար ու երջանիկ:
== Տես նաև ==
| |||