«Յոախիմ Պատինիր»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 4.
Պատինիրը բնանկարի՝ որպես [[կերպարվեստ]]ի անկախ [[ժանր]]ի նախակարապետն է և ֆլամանդացի առաջին նկարիչը, ով իրեն առաջին հերթին բնանկարիչ է համարել: Նրան կարելի է բնորոշել իբրև այսպես ասած՝ աշխարհային բնանկարի (world landscape), այսինքն՝ բարձունքից դիտված ու արված համայնապատկերային բնանկարի հիմնադիրի: Բնանկարի այդ տեսակի ստեղծումը, տեսակ, որ [[Հյուսիսային Վերածնունդ|Հյուսիսային Վերածննդ]]ի վճռորոշ տարբերակիչ հատկանիշներից է, կարելի է համարել Պատինիրի կարևոր ներդրումը Արևմուտքի արվեստում:
Պատինիրի ստորագրությունը կրող ընդամենը հինգ նկար է մեզ հասել, սակայն այսօր կերպարվեստի շատ գործեր են վերագրվում նրան կամ հավանականության տարբեր աստիճաններով ենթադրվում են
Պատինիրն ընկերական հարաբերություններ է պահպանել իր ժամանակի ճանաչված մի շարք նկարիչների, այդ թվում՝ [[Ալբրեխտ Դյուրեր]]ի, [[Քվինտեն Մասեյս]]ի հետ, վերջինիս հետ նաև համագործակցել է. օրինակ՝ «''Սուրբ Անտոնիոսի գայթակղությունը''» նկարն ստեղծելիս ինքը բնանկարն է արել, Մասեյսը պատկերել է ֆիգուրները: Արվեստի պատմաբաններից ոմանք ենթադրում են, որ Պատինիրը քեռին էր մեկ այլ նկարչի՝ [[Հերրի մետ դե Բլես]]ի, որը եղել է նրա հետևորդը և ''աշխարհային բնանկար''ի ժանրի զարգացնողը կերպարվեստի պատմության մեջ<ref>Though de Bles was only 14 when Patiner died</ref>:
| |||