«Վահանանց պատերազմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ մանր մունր
Տող 109.
Ճակատամարտը տեղի է ունենում մայիսին։ Վահան Մամիկոնյանը զորքը բաժանում է 3 մասի․
 
*'''Ձախ թևը''' հանձնվում է '''Վահան, Ներսեհ և Հրահատ Կամսարականներին։Կամսարականներին'''։
*'''Կենտրոնական թևը''' հանձնվում է մարզպան [[Սահակ Բագրատունի (Հայոց մարզպան)|'''Սահակ Բագրատունուն]]'''։
*'''Աջ թևը''' հանձնվում է '''Բաշղ Վահունուն''', ում օգնականներ են կարգվում '''Բաբգեն Սյունին, Ատոմ Գնունին և Փապակ Պալունին։Պալունին'''։
 
Պարսիկները նախահարձակ են լինում և հարձակվում են հայկական աջ թևի վրա ու ցրում այն։ Սպարապետը որոշում է դուրս հանել պահեստային զորքերը և վերականգնել աջ թևը։ Նա Վրեն Վանանդեցուն հրամայում է առաջանալ դեպի աջ թև, սակայն Վրենը խնդրում է, որ սպարապետը իր վրա հույս չդնի։ Այդ ժամանակ Վահան Մամիկոնյանը Կամսարական եղբայրների հետ միասին հարձակվում է պարսիկների վրա և փախուստի մատնում նրանց։ Կռվի ընթացքը փոխվում է հօգուտ հայերի և պարսկական զորքը խուճապի մատնված փախչում է։ Հաղթանակը հայոց կողմն էր։ Հայկական զորքի ուրախությունը էլ ավելի է մեծանում, երբ ճակատամարտից հետո հայտնվում է սպարապետի եղբայր Վարդ Մամիկոնյանը, որը պատանդ էր [[Սասանյան Պարսկաստան|Պարսկաստանում]]։ Նրան հաջողվել էր փախչել պատանդությունից<ref>{{Cite book|title=Լեո «Հայոց Պատմություն: Միջին դարեր» երկրորդ հատոր|last=|first=|publisher=«Հայաստան» հրատարակչություն|year=1967|isbn=|location=Երևան|pages=115}}</ref>։