«Հնդկական մացառախոզ»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{Տաքսոտուփ2|Վիքիդատա=այո}}'''Հնդկական մացառախոզ''' կամ '''հնդկական վայրենակերպ''' ({{lang-lat|Histryx indica}}), հնդկական վայրենակերպ, մացառախոզերի[[մացառախոզեր]]ի ընտանիքի հազվագյուտ կրծող կենդանի։ Գրանցված է [[ՀՀ Կարմիր գիրք|ՀՀ Կարմիր գրքում]]։

Ընտանիքի ամենախոշոր և կարճապոչ տեսակն է։ Առջևի վերջավորությունները 4-մատնանիչորսմատնանի են, հետևինները՝ 5-մատնանի։հինգմատանիմատնանի։ Մյուս ցեղերի համեմատ՝համեմատ մազածածկն ապաճած է, իսկ ասեղնածածկը՝ առավել զարգացած և տարբերակված։ Սև կամ մուգ շագանակագույն մազածածկը պահպանվում է միայն դնչի, թաթերի և մարմնի ստորին մասերում։ Մեջքը և մարմնի կողքերը, մասամբ՝ մարմնի վերին մասը ծածկված են երկար, առաձգական և կորացած ասեղներով։ Մարմնի ասեղների երկարությունը մինչև 42 սմ է։ Ասեղները սև-սպիտակ օղակաձև շերտավորում ունեն։ Պոչը զինված է կարճ, հաստ ու շատ սուր, սպիտակ և սև-սպիտակ, երկար, սնամեջ ասեղներով, պոչի ծայրին կա կարճ ասեղներից կազմված վրձին։

ԲնակեցնումԱպրում է [[Սյունիք]]ըում, [[Հայաստան]]ում հանդիպում է [[Խոսրովի անտառ արգելոց|«Խոսրովի անտառ» արգելոց]]ում, [[Արտանիշի թերակղզի|Արտանիշի թերակղզում]], [[Վայոց ձորի մարզ]]ում, ծովի մակարդակից 550-1900 մ բարձրություններում<ref name=":0" />:

ՆեղԽիստ մասնատված, կրճատվող արեալով նեղ արեալային տեսակ է, խիստ մասնատված արեալով:որը [[ԲՊՄՄ]] Կարմիր ցուցակի չափորոշիչներով գնահատվում է որպես խոցելի տեսակ։

Ամենուրեք հազվադեպ տեսակխիստ է,փոքր կրճատվող,թվաքանակով մասնատվածհանդիպող [[արեալ]]ովտեսակ և խիստ փոքր թվաքանակովէ: Նորավանքի պոպուլյացիան անհետացել է, ինչպես և, հավանաբար, Արփա գետի հովտում բնակվող առանձնյակները:

Վտանգման հիմնական գործոններն են արեալի տարածքներում մարդու տնտեսական գործունեությունն արեալի տարածքներումգործունեությունը և որսագողությունը:

Պահպանվում է [[Խոսրովի անտառ պետական արգելոց|«Խոսրովի անտառ»]], [[Շիկահողի արգելոց|«Շիկահող» արգելոց]]ներում և [[Սևան (ազգային պարկ)|«Սևան»]] և [[Արևիկ ազգային պարկ|«Արևիկ» ազգային պարկպարկերում]]երում<ref name=":0">{{Գիրք:Կարմիր գիրք}}</ref>։