«Ֆրենկ Լլոյդ Ռայթ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ կետադրական նշանը ծանոթագրությունից հետո oգտվելով ԱՎԲ
Տող 22.
[[Պատկեր:Price tower.jpg|300px|մինի|Փրայս թաուերը]]
[[Պատկեր:ImperialHotelFacade.jpg|300px|մինի|,,Իմպերիալ,, հյուրանոցը /Ճապոնիա/]]
[[Պատկեր:Ennis House front view 2005.jpg|300px|մինի|Էննիս հաուսը /Լոս Անջելես/]]
[[Պատկեր:Marin County Civic Center Roof 20060610.jpg|300px|մինի|Վարչական շենք Կալիֆորնիայում]]
[[Պատկեր:The Westcott House 2005.jpg|300px|մինի|Ուեսթքոթի տունը Սփրինգֆիլդում]]
Տող 30.
Երկու տարի սովորել է Վիսքոնսինի համալսարանի ինժեներական քոլեջում (Վիսքոնսինի համալսարանը 1955 թվականին Ռայթին շնորհել է պատվավոր դոկտորի կոչում, թեև նա համալսարանը չի ավարտել)։ Աշխատել սկսել է [[Չիկագո]]յում ճարտարապետներ Ջ․ Լ․ Սիլսբիի ([[1887 թվական]]ից), ապա՝ Լ․ Սալլիվենի ([[1888 թվական]]ից) մոտ։ Վերջինիս, ինչպես և [[Չիկագո]]յի դպրոցի գաղափարները՝ ձևի և ֆունկցիայի միասնության մասին, խոր ազդեցություն են գործել նրա վրա և ուղեկցել են ստեղծագործական ողջ կյանքում։ Սակայն Ֆրենկ Լլոյդ Ռայթի առաջին գործերում (Չառլիի տունը [[Չիկագո]]յում, [[1891]]) առկա է այդ գաղափարների ռոմանտիկ մեկնաբանությունը, որն ավելի ակնառու է դարձել [[1893 թվական]]ից, երբ սկսել է աշխատել ինքնուրույն, և, հատկապես, [[1900 թվական]]ից հետո՝ «պրերիաների տներ» շարքի կառույցներում։
 
Ռայթը ամենաբեղմնավոր ճարտարապետներից է. ավելի քան յոթանասուն տարի ձգված իր ստեղծագործական կյանքի ընթացքում հասցրել է նախագծել հազարից ավելի կառույցներ, որոնցից 532-ի շինարարությունը ավարտի է հասցվել: Մասնագետների կարծիքով՝ «օրգանական ճարտարապետության» փիլիսոփայությունը լավագույնս մամնավորվել է 1935 թվականին Ռայթի նախագծով կառուցված «Տուն՝ ջրվեժի վրա» (Fallingwater) կառույցում, որն անվանվել է «բոլոր ժամանակների ամերիկյան ճարտարապետության լավագույն աշխատանքը»:
 
Նա եղել է ճարտարապետության մեջ հետագայում «պրերիայի դպրոց» անվանված շարժման առաջամարտիկը, մշակել է ու զարգացրել «ուսոնիական տան» հիմնադրույթները, ինչպես նաև իր ուրույն, եզակի հայեցակարգը՝ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում քաղաքների պլանավորման վերաբերյալ: Տներից բացի՝ Ռայթը նախագծել է ինքնատիպ այլ շինություններ ևս՝ թանգարաններ (դրանցից Գուգենհեյմի թանգարանի շենքը համարվում է ճարտարապետական գլուխգործոց), նորաոճ օֆիսներ, եկեղեցիներ, հյուրանոցներ, դպրոցներ, երկնաքերներ և այլն: Հաճախ նախագծել է նաև կառույցների ներքին ձևավորման տարրերը, ներառյալ կահույքն ու ձևավոր ապակին:
 
Այս ամենի հետ մեկտեղ Ֆրենկ Լլոյդ Ռայթը հեղինակել է քսան գիրք և բազմաթիվ հոդվածներ, եղել է մեծ ժողովրդականություն վայելող դասախոս, ով բազմամարդ լսարաններում բովանդակալից ու հետաքրքիր դասախոսություններով հանդես է եկել և՛ ԱՄՆ-ում, և՛ Եվրոպայում:
 
1991 թվականին ճարտարապետների ամերիկյան ինստիտուտը նրան ճանաչել է «բոլոր ժամանակների ամերիկյան մեծագույն և ամենաազդեցիկ ճարտարապետ»:<ref>https://web.archive.org/web/20080302053743/http://www.businessweek.com/bwdaily/dnflash/jul2004/nf20040728_3153_db078.htm</ref>։ Բրիտանական հանրագիտարանը նրան անվանել է «ամերիկյան ճարտարապետության ամենաստեղծարար հանճարը»:<ref name="brit">https://www.britannica.com/biography/Frank-Lloyd-Wright</ref>։
 
Ռայթի ճարտարապետական աշխատանքներից, բացի վերը արդեն նշվածներից, ուշագրավ են նաև Ուիլիտսի տունը [[Հայլենդս շրջան (Ֆլորիդա)|Հայլենդ]] զբոսայգում ([[Իլինոյս]], [[1902]]) և Ռոբիի տունը ([[1909]]) [[Չիկագո]]յում, որոնցում մեծաքանքար ճարտարապետը, ճապոնական ճարտարապետության ավանդույթներով ներշնչված, առաջին անգամ իրագործել է «հոսող» ներքին տարածությունների միասնական համակարգի գաղափարը։