«Վալենտականություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Վալենտականություն''' ({{lang-lat|valēns}} «ուժ ունեցող»), քիմիական տարրերի հիմնարար հատկություններից, որը պայմանավորված է տարրի էլեկտրոնային կառուցվածքով՝ վալենտային Էլեկտրոնների թվով։ Տեսության հեղինակը [[Էդուարդ Ֆրանկլենդ|Էդուարդ Ֆրանկլենդն]]ն է։ Վալենտային են համարվում s և p տարրերի դեպքում՝ նախավերջին մակարդակի d էլեկտրոնները։ Օրինակ՝ ֆոսֆոր՝ P, և կալցիում՝ Ca, տարրերի դեպքում վալենտային են համապատասխանաբար 3s² 3p³ և 4s² էլեկտրոնները։ Տիտան d տարրի էլեկտրոնային բանաձևից և կառուցվածքային գծապատկերից հետևում է, որ վալենտային էլեկտրոնները են 4s² և գերօկտետային երկու էլեկտրոնը՝ 3d²։

Այս սահմանումը սկսել է օգատործվել 1884 թվականից ({{lang-de|Valenz}})։<ref>[http://www.etymonline.com/index.php?search=valence&searchmode=none Valence] — Online Etymology Dictionary.</ref>։ 1884 թվականին Վիլյամ Հինգսը հրապարակել է աշխատանք, որում ասվում էր հավանական կապի գոյության մասին ամենափոքր մասնիկների միջև։միջև<ref name="Partington" >{{Cite book | last = Partington | first = J.R. | title = A Short History of Chemistry | publisher = Dover Publications, Inc | year = 1989 | isbn = 0-486-65977-1}}</ref>։ Սահմանումից կարելի է հետևություն անել. մի բան է որոշակի թվով վալենտային էլեկտրոններ ունենանլը, մի այլ բան՝ թե դրանցից որքանը կարող են առաջացնել ընդհանրացված էլեկտրոնային զույգեր։