«Հերմենևտիկա»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ կետադրական նշանը ծանոթագրությունից հետո oգտվելով ԱՎԲ |
|||
Տող 3.
* XX դարի փիլիսոփայական ուղղություն՝ ծագած գրական տեքստերի մեկնության տեսության հիման վրա։
Աստվածաշնչյան ([[Աստվածաբանություն|աստվածաբանական]]), [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայական]] կամ [[Բանասիրություն|բանասիրական]] հերմենևտիկայի տեսաբանը կամ պրակտիկ մասնագետը կոչվում է '''հերմենևտ'''։
== Հերմենևտիկայի հիմնական հասկացությունները ==
Տող 16 ⟶ 15՝
== Հերմենևտիկա բառի ծագումնաբանությունը ==
Թեև [[Հերմես
== Պատմություն ==
Հերմենևտիկա եզրույթը ամենից հաճախ օգտագործվել է [[Աստվածաշունչ|աստվածաշնչյան տեքստերի]] հետ կապված, ապա՝ խեղաթյուրված և մասնակի տեսքով մեզ հասած, կամ առանց մեկնաբանությունների անհասկանալի գրական [[
Հերմենևտիկայի թեմայով առաջին ընդհանրացնող աշխատության հեղինակը փիլիսոփա և աստվածաբան [[Ավրելիոս Օգոստինիոս]]ն է (354-430)։ Նրա աշխատությունը կոչվում էր «Քրիստոնեական գիտություն կամ Սրբազան հերմեևտիկայի հիմունքներն ու եկեղեցական ճարտասանության արվեստը»։
Տող 27 ⟶ 26՝
Հերմենևտիկան նաև տեքստի վերլուծության փիլիսոփայական մեթոդ է։ Այսպես է կոչվում նաև փիլիսոփայական ուղղությունը, որն զբաղվում է այդ մեթոդի մշակմամբ ու կիրառմամբ։ Հերմենևտիկայի մեջ մեծ ներդրում ունեն փիլիսոփաներ Գադամերը, [[Ֆրիդրիխ Շլայերմախեր|Շլեյերմախերը]] և Պոլ Ռիկյորը։
Հերմենևտիկայի ակտիվ գաղափարախոս կարելի է անվանել փիլիսոփա և պատմաբան [[Վիլհելմ Դիլթայ
== Տես նաև ==
Տող 37 ⟶ 36՝
== Գրականություն ==
* ''Մարետա Նիկողոսյան'', [http://kantegh.asj-oa.am/1401/1/218-229.pdf Շլայերմախերի «համընդհանրական» հերմենևտիկան.] (2012), Կանթեղ. Գիտական հոդվածների ժողովածու, 2. pp.
* ''Бетти, Эмилио''. Герменевтика как общая методология наук о духе / Пер. с нем.: Е. В. Борисов. — М.: «Канон+» РООИ «Реабилитация», 2011. — 144 с.
* ''Гадамер, Г.-Г.'' [http://yanko.lib.ru/books/philosoph/gadamer-istina_i_metod=a.htm Истина и метод: Основы философской герменевтики] / Пер. с нем.; общ. ред. и вступ. ст. Б. Н. Бессонова. — Москва: Прогресс, 1988. — 704 с. ISBN 5-01-001035-6.
|