«Հերմենևտիկա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ կետադրական նշանը ծանոթագրությունից հետո oգտվելով ԱՎԲ
Տող 3.
* XX դարի փիլիսոփայական ուղղություն՝ ծագած գրական տեքստերի մեկնության տեսության հիման վրա։
Աստվածաշնչյան ([[Աստվածաբանություն|աստվածաբանական]]), [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայական]] կամ [[Բանասիրություն|բանասիրական]] հերմենևտիկայի տեսաբանը կամ պրակտիկ մասնագետը կոչվում է '''հերմենևտ'''։
 
 
== Հերմենևտիկայի հիմնական հասկացությունները ==
Տող 16 ⟶ 15՝
 
== Հերմենևտիկա բառի ծագումնաբանությունը ==
Թեև [[Հերմես|Հերմեսի]]ի մասին առասպելը, ամենայն հավանականությամբ, ոչ մի կապ չունի «հերմենևտիկա» հասկացության հետ, այնուամենայնիվ, երբեմն դրանք կապում են իրար հետ։ [[Հունական դիցաբանություն|Հին հունական դիցաբանություն]]<nowiki/>ում Հերմեսը՝ [[Զևս|Զեւսի]] եւ Մայայի որդին, աստվածների բանբերն էր։ Նա էր հնարել չափման միավորները, թվերը, [[Հունարենի այբուբեն|հունական այբուբենը]], նոտաների համակարգը, [[Աստղագիտություն|աստղագիտությունըաստղագիտություն]]ը եւ այլն։ Հերմեսի կերպարը կարելի է օգտագործել իբրև փոխաբերություն, օրինակ՝ ցույց տալու համար խոսքի ուժը, արտահայտությունների բազմիմաստությունը, կոնսենսուսը իբրև կարծիքների հավաստիության չափանիշ եւ այլն։այլն<ref>{{Ռուսերեն գիրք|автор=Майя Соболева|заглавие=Философская герменевтика: понятия и позиции|ответственный=|издание=|место=Москва|издательство=Академический проект|год=2014|страницы=7-8|страниц=160|isbn=978-5-98426-134-0}}</ref>։
 
== Պատմություն ==
Հերմենևտիկա եզրույթը ամենից հաճախ օգտագործվել է [[Աստվածաշունչ|աստվածաշնչյան տեքստերի]] հետ կապված, ապա՝ խեղաթյուրված և մասնակի տեսքով մեզ հասած, կամ առանց մեկնաբանությունների անհասկանալի գրական [[Հուշարձան|հուշարձաններիհուշարձան]]ների նախնական իմաստի վերականգնման գիտություն իմաստով, ինչպես նաև՝ ստեղծագործությունների մեկնաբանության իմաստով։ Այս իմաստով հերմենևտիկան գրաքննադատական գիտաճյուղ է:
 
Հերմենևտիկայի թեմայով առաջին ընդհանրացնող աշխատության հեղինակը փիլիսոփա և աստվածաբան [[Ավրելիոս Օգոստինիոս]]ն է (354-430)։ Նրա աշխատությունը կոչվում էր «Քրիստոնեական գիտություն կամ Սրբազան հերմեևտիկայի հիմունքներն ու եկեղեցական ճարտասանության արվեստը»։
Տող 27 ⟶ 26՝
Հերմենևտիկան նաև տեքստի վերլուծության փիլիսոփայական մեթոդ է։ Այսպես է կոչվում նաև փիլիսոփայական ուղղությունը, որն զբաղվում է այդ մեթոդի մշակմամբ ու կիրառմամբ։ Հերմենևտիկայի մեջ մեծ ներդրում ունեն փիլիսոփաներ Գադամերը, [[Ֆրիդրիխ Շլայերմախեր|Շլեյերմախերը]] և Պոլ Ռիկյորը։
 
Հերմենևտիկայի ակտիվ գաղափարախոս կարելի է անվանել փիլիսոփա և պատմաբան [[Վիլհելմ Դիլթայ|Վիլհելմ Դիլթային]]։ին։ Դիլթայը ձգտում էր վիճարկել արտաքին դիտարկման միջոցով բնության ուսումնասիրության մեթոդը։ Նա «ներզգացման» ակտիվ կողմնակից էր։ Այսպիսով, նա կոչ էր անում վերականգնել պատմական իրադարձություններն ու արտաքին երևույթները ինքնադիտարկման ճանապարհով, իրադարձություններն ընկալել անձնական «ապրումակցություն» միջոցով։
 
== Տես նաև ==
Տող 37 ⟶ 36՝
 
== Գրականություն ==
* ''Մարետա Նիկողոսյան'', [http://kantegh.asj-oa.am/1401/1/218-229.pdf Շլայերմախերի «համընդհանրական» հերմենևտիկան.] (2012), Կանթեղ. Գիտական հոդվածների ժողովածու, 2. pp. 218-229&nbsp;218–229.
* ''Бетти, Эмилио''. Герменевтика как общая методология наук о духе / Пер. с нем.: Е. В. Борисов. — М.: «Канон+» РООИ «Реабилитация», 2011. — 144 с.
* ''Гадамер, Г.-Г.'' [http://yanko.lib.ru/books/philosoph/gadamer-istina_i_metod=a.htm Истина и метод: Основы философской герменевтики] / Пер. с нем.; общ. ред. и вступ. ст. Б. Н. Бессонова. — Москва: Прогресс, 1988. — 704 с. ISBN 5-01-001035-6.