«Արդահան»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[XX դար]]ի սկզբին Արդահանում կար հինգ [[գործարան]] և [[ֆաբրիկա]] (աղյուսագործական, կաշեգործական են), 145 [[արհեստանոց]], որոնցից 30-ը միավորված էր համքարային կազմակերպությունների մեջ։ Արդահանի հայ բնակչությունը զբաղվում էր հիմնականում արհեստներով, առևտրով և գյուղատնտեսությամբ։ Արդահանում վաճառահանում էր ցորեն, մրգեր, ոչխարի ապխտած միս, փայտանյութ։ Արդահանի կաթոլիկ հայերն ունեին 2 եկեղեցի (Ս․ Աստվածածին և Ս․ Գրիգոր) և 2 ուսումնարան։ Արդահանը Ռուսաստանին անցնելուց հետո բարգավաճեց։ Անցկացվեցին նոր ճանապարհներ, քաղաքը կապվեց հարևան շրջանների հետ։ Մինչև 1904 թ.-ը կառուցվեցին Արդահան—Ախալքալաք, Արդահան—Օլթի և Կարս—Արդահան ճանապարհները, որոնք ունեին նաև ռազմավարական նշանակություն։ Բացվեցին Արդահանից դեպի Յազգուլիմյան լեռնանցքը տանող և Արդահան— Ախալցխա ճանապարհները։ճանապարհները<ref name=Arm_soviet_encyclopedia>ՀՍՀ, հտ 2, էջ 7, Արդահան</ref>։